จะเจ็บแค่ไหนฉันก็จะทน

ในเมื่อไออิอนุญาติให้สิทธิในบ้าน หลังนี้แล้วฉันก็คือผู้อาศัยคนหนึ่ง ตึกๆๆ ฉันเดินไปหน้าประตู แล้วบอกกับ บอดี้การ์ดหน้าห้องว่าฉัน อยากไปพบ ไออิ อ่ะ ฉันไปพบหน่อยสิ ∆\+0

แพลน : ได้ครับคุณอาเซน เชิญเดินตามผมมาครับ

ณ ห้องทำงาน ไออิ อืมมมงืมม ... อ้า อุ๊ปส์

อาเวน : หยุดๆ บอดี้การ์ด เสียงอารายอ่ะสยิวววมาก

แพลน : คุณ เรียกผม ว่า แพลน เถอะ ครับ

อาเวน : โอเค แพลน นายได้ยินเสียง ป่ะ

แพลน : อือ ไม่ครับ ..

อาเวน : งั้นช่างเถอะ ถึงห้อง ทำงานไออิแล้วสิน่ะ

แพลน : ครับเชิญ ครับ

อาเวน : ไออิ ฉันเปิดประตูพร้อมเสียงชื่อเขา แต่ตั้งกับตะลึงกับภาพที่ต้องเจอ คือ มีผู้หญิงกำลังมีอะไรกับไออิบนโต๊ะทำงาน ...... อืมฉันขอโทษ นะ ฉันกล่าวขอโทษแล้วหันหลังกลับไปทัน ที..

แพลน : อ้าวคุณทำไมออกมาเร็วจังคับ

อาเวน : เอ้อออไออิติดแขกอยู่น่ะเราไปกันก่อนเถอะ

รบกวนพาฉันออกไปเดินเล่นทีน่ะแพลนฉันอยากสูดอากาศบริสุทธิ์ เห้อ.........

สวนหลังคฤหาส

อาเวน : ว้าว แพลน สวนที่นี้สวยจังเลย เอ้อฉันขอถามหน่อยสิ ไออิเขาเป็นคนยังไง +-+? หรอ

แพลน : คุณไออิท่านเป็นคนดี คับแต่ขณะเดียวกัน คุณไออิเป็นคนที่เวลาเกลียดอะไรก็จะฝั่งใจเจ้าคิดเจ้าแค้น

อาเวน : หว้าาา..ฉันต้องใช้ชีวิตเป็นทาสอารมณ์นายคนนี้อีกนานเท่าไหร่หรอ ?

แพลน : อันนี้ผมก็ไม่ทราบ ครับ แต่ผมขอแนะนำให้คุณ อย่าขัดใจคุณไออิเลยคับจะดีต่อคุณอาเวนด้วย

ไออิ : เธอว่างจนต้องมาชวนบอดี้การ์ดนินทาฉันหรอ ห้ะ !!! ผมพูดพลางเดินเข้าไปบีบแขนเธออย่างแรง

อาเวน : ฉ้ะ ฉัน ขอโทษน่ะแค่อยากรู้ว่านายเป็นคนยังไงก็เท่านั้น

ไออิ : ในเมื่อเธอ ว่าง ขณะนี้ต่อไป เธอจะไม่ได้มาอยู่แบบนี้เฉยๆสบายๆ เธอต้องมีหน้าที่รับผิดชอบ ทำอาหารมาเสิร์ฟ และ ดูแลห้องนอนและ หมาของฉัน ผมพูดพร้อมสลัดมือ เธอออก พรุ่งนี้เธอเริ่มงานได้เลย

เช้าวันต่อมา 05.20 น .

เมนูเช้านี้ จะทำอะไรให้เขาทานดีหน้า ? ฉันเดินเข้าไปในครัว แล้วเริ่มเปิดตู้เย็นหาวัตถุดิบ ฮ่ะแฮ่ม

ฉันหันไปตามเสียงกะแอ่มม่ะกี้ ..

โมรัน : สวัสดีค่ะคุณอาเวนตื่นเช้าจังเลยน่ะคะ

อาเวน : อ่อค่ะพอดีต่อไปนี้เรื่องอาหารเช้าของเขาเขาบอกให้ฉันเป็นคนรับผิดชอบ ค่ะและ ก็ห้องนอน และ หมาของเขาด้วยค่ะ #-#??

โมรัน : งั้นคุณอาเวน โปรดรู้ไว้น่ะคะ ว่า คุณไออิแพ้ หอย ทุกชนิด และ ถั่ว และ คุณต้องเสิร์ฟอาหารที่ห้องทุกๆวันเวลา 06.30 น. และ ต้องเก็บกวาดห้องทุกครั้งเวลาคุณไออิออกนอกห้องและ เจ้าพูลโต มันอยู่หลังบ้านระวังมันนิดหนึ่งน่ะคะมันค่อนข้างดุ

อาเวน : รับทราบค่ะ งั้นฉันขอลงมือทำอาหารเลยนะคะ

โมรัน : สู้ๆ น่ะคะ คุณอาเวน

-----------------06.15น.------------------

อาเวน : เสร้จสักทีงั้นฉันขอตัวเตรียมตักใส่จานพร้อมเสิร์ฟน่ะคะ

โมรัน : ว้าวคุณอาเวน คุณทำข้าวต้มปลาได้น่าทานมากคะ อย่าลืม กาแฟดำ 1ถ้วย ใส่น้ำตาล2 ก้อนน่ะคะ

อาเวน : ขอบคุณมากคะ .... คุณโมรัน

--------------- 06.30 น.--------------------

ก๊อกๆๆ ขออนุญาติเข้าไปน่ะไออิ

ฉันเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปในห้อง ที่สะอาดธีมสีดำ เรียบ นั้นและ วางถาดอาหาร ที่โต๊ะ ... แล้วเดินไปที่เตียงนอนไออิ พบกับ ผู้หญิงที่มีสภาพเปือยเปล่านอนอยู่ ฉันหันหลังและกำลังจะเดินออกไป

ไออิ : 10 โมงอย่าลืมมาทำความสะอาดห้องด้วยนะ

อาเวน : อ๋อ อ่ะ ได้ๆ เดี่ยวฉันทำให้ทานข้าวให้อร่อยนะ

ไออิคร่าาา เบลล่าขอนมสดร้อน 1 แก้ว ค่ะ เสียงอ้อนแทรกขึ้นพร้อมร่างเปือยเปล่าเดินมาเกาะแขนไออิ

ไออิ : ฉันรบวนเธอทำตามคำขอเธอด้วยน่ะ เธอเป็นแขกฉัน เอง อือ...

อาเวน : อ่ออือ... ( แขกไรอยู่ในสภาพแบบนี้ ขี้จุ๊! )

ฉันรีบเดินไปที่ห้องครัวและรีบหานมสดแล้วมาต้มเพื่อทำนมสดร้อนให้ยัยผู้หญิงคนนั้น ..

ก๊อกๆ ฉันเข้าไปนะ ....

อาเวน : นี้ค่ะ นมสดร้อนของคุณ

เบลล่า : อ่อขอบใจย๊ะ!!!! ขอชิมหน่อยน่ะว่าฝีมือ ของ คุณหนู บ้านสวอร์นไวท์ทำนมสดอร่อยไม ...

อาเวน : สาดดด~ โอ้ย คุณเบลล่า คุณทำอะไร ฉันเจ็บแขนและหน้าอกมากเพราะ โดนเบลล่าเอานมสดสาดใส่ ผิวขาวฉันแดงมากเป็นแผลน้ำร้อนลวกขึ้น

เบลล่า : แกอย่าคิดน่ะ ว่าฉันไม่รุ้ว่าแกอยากได้ ไออิ เห่อ ถ้าแกยังไม่ไปจากที่นี้ฉันฆ่าแกแน่ๆ

อาเวน : คุณเข้าใจผิดแล้ว ไออิลักพาตัวฉันมาต่างหาก ฉันอยากไปจากที่นี้จากจะขาด !! ฉันพูดทั้งน้ำตา

นี้มันเกิดไรขึ้น ....!!! ห้ะพวกเธอทำอะไร

ไออิ : มันเกิดอะไรขึ้นห้ะ!!!

เบลล่า : อาเวนเดินไม่ระวังทำนมสดร้อนหกใส่ตัวเองค่ะไออิ คร้าาา

ไออิ : นี้เธอทำอะไร ของเธอห้ะ ผมพุดพลางเดินเข้าไปพลักเธอ เพราะเธอทำห้องผมต้องสกปรก โครมม!!

อาเวน : โอ้ยย อึก! ไออิพุงเข้ามาพลักฉันอย่างไม่ทันตั้งตัว ทำให้ฉันเสียหลัก ล้มหัวไปฟาดกับขอบโต๊ะ มีเลือดไหลลงที่ข้างแก้มฉัน

เบลล่า : สมน้ำหน้าเธอควรโดน

ไออิ : อาเวน อาเวน เธอเป็นไรไม ผมรีบเข้าไปดูเธอ

ด้วยความเป็นห่วง ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะทำให้เป็นแบบนี้

เบลล่า : ไออิค่ะปล่อยมันค่ะ ฉันดึงไออิขึ้น และลากออกห่างจากยัยอาเวน

อาเวน : ไม่เป็นไรค่ะ ฉันพูดพลางลุกขึ้น และเอามือมาปิดแผลเพราะเลือดไหลไม่หยุด และรีบวิ่งออกไปที่สวนหลังบ้าน

ปล่อย !!!! ฉัน เธอจะไสหัวไปไหนเธอก็ไป

อย่ามายุ่ง กับฉันอีกนับต่อจากนี้ เบลล่า !!!

เบลล่า : ไออิค่ะ นี้มันอะไรคะ เบลทำไรผิดคะ

ไออิ : เธอมันไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ฉันรำคาญเบื่อเธอจริง

ผู้หญิงหยาบ แล้วอย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก จำไว้

มิจิรุ ลากตัวเธอออกไป !!!!! ผมเสร็จผมรีบวิ่งตามรอยเลือด นั่นไป สุดที่ สวนหลังบ้านผม

แม่ค่ะพ่อค่ะพี่ ฉันเจ็บเหลือเกิน .... ฉันนั่งร้องไห้และคิดถึงครอบครัวที่ฉันถูกพลาดจากมา

ไออิ : เธอ ... อาเวน เธอเป็นไรมากไม

อาเวน : ฉันหันไปจ้องมองไออิอย่างเจ็บปวดที่สุดเขาพยายามเขามาใกล้ฉัน ฉันพยายามขยับหนี แต่เขาเข้ามาประชิดหน้าแล้วล่วงผ้าเช้คหน้ามาปิดแผลฉันไว้ ^~^!

ไออิ : อยู่นิ่งๆน่ะ ป่ะฉันพาไปทำแผล

อาเวน : ไม่ค่ะฉันดูแลตัวเองได้ คุณไปดูแลคุณเบลล่าเถอะค่ะ เดียวเธอจะมาฆ่าฉัน ฉันพูดพลางน้ำตาซึม

ไออิ : เธอฟังน่ะ ฉันขอโทษที่ฉันพลักเธอ และ ฉันไล่เบลล่า ไปแล้ว เธอจะไม่กลับมาทีนี้อีก

อาเวน : อือออ... '' จะเจ็บแค่ไหนก็จะทน '' ขอแค่คุณไม่ไประร่านครอบครัวฉันก็พอคุณจะโขกสับฉันก็ตาม

ไออิ : นี้เธอ!!! เลิกประชดฉันสักทีได้ไมห้ะ เธอคงมองไม่เห็นค่าความรู้สึกของคนอื่นสิน่ะ เธอก็เหมือนพี่เธอแระ ที่ไม่รู้สึกกับความรู้สึกคนอื่นจะเป็นยังไง! ดีแต่ประชดดีแต่เอาชนะ ผมพูดพลางฟาดผ้าซับเลือดเธอร่ะ อย่างจัง แล้วเดินหนี แพลน เอาตัวเธอไปขังไว้ห้องแคบ!! ห้ามออกมาเป็นเวลา 1 เดือน ผมออกคำสั่งและทันใดแพลนประคองเธอลุกขึ้นแล้วไปที่ห้องแคบ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***