ฉันผิดอะไร

เช้าวันรุ่งขึ้น...

ฉันรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งตัวและหัวใจ ที่ได้รับความเจ็บปวดและการกระทำที่เเย่ๆของ ไออิที่ทำกับฉันเพื่อจะแก้แค้นเฉินอ้าย ฉันพยายามลุกขึ้นพร้อมกับความเจ็บปวด แล้วยืนขึ้นมองไปที่กระจก

เห็นใบหน้า ที่ ซ้ำเขียวที่มุมปากและแก้ม ฉันเดินเข้าไปที่ห้องน้ำ แล้วถอดเสื้อผ้าออกยิ่งทำให้ฉันเห็นรอยจ้ำ ทั่วตัว กริ๊ด!!!!!!! อ๋ายยยยยย ฉันร้องไห้และกริ๊ดด้วยความเสียใจ นายทำแบบนี้กับฉันทำไม นายทำแบบนี้กับฉันทำไม คำถามที่ฝุดขึ้นมาบนสมอง ต่างๆนาๆ และนึกถึงภาพที่เกิดขึ้นเมื่อคืนทำให้ฉันทำใจยอมรับเรื่องที่เกิดอะไรไม่ได้เลย 😔

เจ้านายคับ จะให้ผมไปเรียกคุณอาเวนลงมารับประทานอาหารเช้าไมคับ หืม.. มิจิมิจิ 555+ ฉันหัวเราะสาแก่ใจที่แก็แค้น ไอ้เฉินอ้ายสำเร็จและนึกถึงเรื่องเมื่อคืน ทำให้รู้สึกดี แต่มันก้ทำให้ฉันรู้สึกแย่ในเวลาเดียวกันที่ฉันได้ทำร้ายเธอไป แกไม่ต้องไปเรียก หรอก แกเอาอาหารไปส่งไว้ที่ห้องของ อาเวนเลย และฉันขอสั่งเลย ว่า เธอจะไปไหนหรือทำอะไรต้องมารายงานที่ฉัน เข้าใจไม ฉันออกคำสั่ง มิจิรุ บอดี้การ์ดทุกๆคน และ แม่บ้านคนใช้ทุกตำแหน่ง 😏

คุณหนูไออิ ค่ะ คุณ เบลล่า มาขอพบ ค่ะ สิ้นเสียงแม่บ้านก็มีผู้หญิงที่ทำให้ฉันเบื่อหน่ายเดินเข้ามา ....

เบลล่า : เฮ้ ดาลิ่งง มอนิ่งค่ะจุ๊บ..

ไออิ : เธอมาทำอะไรที่นี้เบลล่า

เบลล่า : ก็มาหาดาลิ่งไงคะ เบลล่าจะมาส่งข่าวว่า คุณพ่อของเบลล่าและคุณพ่อไออิ จะบินกลับมาที่จีนพร้อมกันน่ะคะ คุณแม่อยากให้เราจัดงานเลี้ยงต้อนรับ พวกท่าน

เบลล่าเลยจะมา บอกให้ไออิเตรียมตัวค่ะ

ไออิ : อย่ามาไร้สาระ ฉันไม่ว่าง อยากทำไรก็เชิญ

ฉันพูดจบแล้วก็เดินหนีเบลล่าอีกเช่นเคยเหมือนแย่างที่ทำมาตลอด เธอเป็นผู้หญิงที่ท่านครอบครัวจัดการไว้ให้เพื่อจะให้แต่งงานร่วมบริษัทเป็นอันหนึ่งเดียวกัน

มิจิรุ โมรัน ส่งแขกด้วย ..... สิ้นเสียงจบฉันถาดอาหารและรีบเดินขึ้นไปที่ห้อง ของ อาเวน ทันที ได้ยินแต่เสียงกรีดร้องของเบลล่าที่ไม่พอใจที่ฉันเดินหนี ..

ก๊อกๆ ก๊อกๆ หืมม เสียงเคาะประตู ??

ฉันพึ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เลยรีบออกไปเปิดประตู แต่ ฉันก็ต้องชะงักเพราะ ดึงสติมาได้ที่นี้ไม่ใช่บ้านฉันและคนที่นี้ทำร้ายฉัน 😔 ฉันหันหลังกลับไปตัดสินใจไม่เปิดประตู โครมมม!!! ทันใดนั้นประตู ก็ล้มลงกับพื้น

ฉันหันไปมองที่หน้าประตู ไอ้ไออิ!!!! ไอ้คนเลว

ฉันมองหน้าเขาและจ้องเอาเรื่อง ทำไม หรอก เธอจะฆ่าฉันหรอ?? อาเวน มองหน้าฉันขนาดนี้

อาเวน : wtf ....

ไออิ : แหม๋ๆๆ ไม่น่ารักเลย อุส่าต์เอาข้าวมาให้กินมาด่ากันซะงั้น

อาเวน : แล้วไงไอ้คนระยำ แกปล้นทุกอย่างไปจากฉันและพลาดทุกอย่างที่ฉันหวงไป

ไออิ : เออ.. เรื่องนั้นฉันกะว่าฉันจะขอโทษ ที่พลาดความสาวของเธอ ไปจากเธอเพื่อแก้แค้นพี่ชายเธอได้สำเร็จหน่า

อาเวน : 😭😭น้ำตาฉันคลอที่ตาพร้อมที่จะไหล กับคำพูดที่ไม่ได้รู้สึกผิด อะไรจากเขาเลยและที่สำคัญเขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

ไออิ : นี้เธอฉันเอาข้าวมาให้เธอกิน ฉันวางไว้นี้น่ะ

อาเวน : เอากลับไปเหอะ ไม่รู้ว่าฉันกินแล้วจะตายไม

ทำร้ายฉันปรางตายยังจะมีหน้ามาหาข้าวหาน้ำให้ฉันกิน ..

ไออิ : โธ่!เว้ย ยัยคุณหนูปากดี! ไม่อยากกินก็ไม่ต้องกิน ฉันพาดถาดข้าวใส่อาเวนอย่างรุนแรง

มิจิรุ !!! สั่งคนมาเฝ้าหน้าประตู จนกว่าจะซ่อมเสร็จและถ้าเสร็จก็ให้ประจำอยู่ที่นี้ และ ประจำที่หน้าต่่างด้านล่างด้วย นี้คือคำสั่ง !!! โมรัน เธอเอาข้าวให้ ยัยคุณหนูปากดีคนนี้แค่ เศษอาหารก็พอ ผู้หญิงแบบนี้ไม่สมควรได้รับอะไรนอกจากความเจ็บปวด ... รับทราบคับ

รับทราบคะ ฉันเดินออกจากฉันอาเวนด้วยความเกลียวกราดที่เธอไม่ยอมยกโทษหรือพูดดีด้วย ....

ฉันได้แค่สตั้นกับสิ่งที่ไออิทำ แล้ว ตะโกนออกไปว่า ฉันผิดอะไร !!! ฮ่ะ ไอ้คนระยำ! ฉันตะโกนทั้งน้ำตาและเสียงที่สั่นเครือ ~~ ผิดที่เธอเป็นน้องสาว

เฉินอ้ายไง อาเวน 🥺 ฉันตอบกลับมาน้ำเสียงเย็นเยือกมากจนทำให้ฉันรับรู้ว่า เขาคงเจ็บใจมากที่เจียนี่กับพี่ชายฉันรักกัน ......

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***