รักนะยัยไร้อารมณ์ 2

รานา

คิดถึงเจ้าตัวแสบจังเลย

รานา

อยากไปหาจัง

รานา

//นั่งกอดเข่าอยู่ที่เตียง

ก๊อกๆ

รานา

คะ🙁

รัน

ท่านราชาฉันมาขอโทษฉันขอโทษฉันไม่ได้ฆ่าแก

รานา

งั้นฉันขอโทษแล้วกันนะคะ

รัน

ขอโทษอะไร??

รานา

ขอโทษที่ฉันยังสงบสติอารมณ์ได้อยู่จนไม่เคยยิงคุณ

รานา

อึก

รานา

ขอโทษนะคะฉันขออยู่คนเดียวแป๊บนึง//ปิดประตู

รานา

นี่มันอะไรกันทำไมฉันถึงได้โกรธกัน

รานา

ทั้งที่ฉันไม่รู้สึกอะไรเลยพอได้ยินคำพูดนั้นแล้วรู้สึกโมโหขึ้นมาทันทีหรือว่าร่างที่ฉันอยู่โกรธแทนฉันกันนะ

รัน

อะไรของอีบ้านั้นวะจู่ๆก็มาบอกจะฆ่ากัน

รัน

(แต่สั่งตอนที่น้องนั่งมองฉันทำไมทำให้ฉันเจ็บกันนะมันดูเย็นชามากห่างเหินมากๆ)

รัน

โอ๊ยฉันคงกินยาลืมเขย่าขวดสินะถึงจะคิดเรื่องพวกนี้เลิกคิดซะไอ้บ้านี่

รัน

//เดินออกไป

รานา

อือ

รานา

ออกไปแล้วสินะ

รานา

//เตรียมจะกระโดดจากชั้น 2 ทางหน้าต่าง

รานา

อยู่ที่นี่ไปก็รู้สึกไม่เป็นตัวเองเลยไปหายัยน้องตัวแสบดีกว่า

รานา

//กระโดดลงไป

รานา

อะ

รานา

เจ็บชะมัดลืมเลยว่าร่างนี้มันอ่อนแอ

รานา

ไปก่อนแล้วกันเดี๋ยวค่อยเคลียร์ปัญหาเรื่องนี้//เดินกะเผลกออกไป

ณที่รกร้างแห่งหนึ่ง

เม

//น้ำต้นไม้อยู่

รานา

//เดินเข้ามา

เม

ใคร

รานา

เม🥺

เม

พี่

รานา

น้องรู้ได้ไงว่าเป็นพี่

เม

ถึงพี่จะตายไปแล้วหนูก็ยังจำพี่ได้พี่อยู่ในร่างคนอื่นสินะคะ

รานา

รู้ได้ยังไง

เม

นิยายแนวเกิดใหม่เยอะยังไงล่ะ

เม

พี่คะเจ็บปวดมากสินะคะการตายน่ะ

เม

//เข้าไปกอด

รานา

แล้วรู้ได้ไงว่าเป็นพี่ตัวเล็ก

เม

ใครจะมาสถานที่รกร้างที่ทุกคนต่างเกรงกลัวกันล่ะคะมีพวกเรา 3 คนเท่านั้นแหละทีมาสะแล้วพี่ยังเรียกชื่อหนูถูกอีก

เม

หนูไม่เคยแสดงตัวตนให้ใครรับรู้เลยด้วยซ้ำมีแต่พี่แล้วก็มาสะเท่านั้นที่รับรู้ว่าหนูมีตัวตน

รานา

พี่ขอโทษนะที่พี่ตายแล้วทิ้งพวกเราสองคนไว้

เม

พี่ก็กลับมาแล้วนี่คะไม่เป็นไรหรอก

รานา

มาสะละ

เม

ตั้งแต่พี่จากไปพี่เขาก็อาละวาดใหญ่เลย

เม

อยู่ข้างหลังบ้านร้างนะคะ

รานา

ฮือ//เดินไป

มาสะ

555

มาสะ

พวกแกสมควรโดนแล้วบังอาจมาฆ่าพี่ของฉัน

รานา

มาสะหยุดได้แล้ว❄️

มาสะ

//หันกลับมา

มาสะ

นี่เธอทรยศพี่งั้นหรอถึงได้พาคนอื่นมาที่นี่

เม

ทรยศอะไรกัน

รานา

มาสะจำพี่ได้ไหม

มาสะ

แกรู้ชื่อฉันได้ยังไง

รานา

น้องรักจำพี่ได้ไหม

เม

อย่าทำเป็นดื้อหน่อยเลยพี่เขาอุตส่าห์เกิดใหม่มาเพื่อแกเลยนะ🙄

มาสะ

พี่

มาสะ

ที่จริงๆใช่ไหม

มาสะ

พี่จ๋าทำไมพี่ถึงทิ้งผมไป

รานา

อะไรกันร้องไห้เป็นเด็กไปได้

มาสะ

พี่ยิ้ม

เม

รอยยิ้มนั้นหรอ

รานา

อะ

รานา

ไม่รู้ตัวเลยแฮะ

รานา

พี่คงมีความสุขมากก็เลยยิ้มออกมา

รานา

นี่หรอความสุขที่พึ่งรับรู้วันนี้แหละขอบคุณนะที่ทำให้พี่รู้จักความสุข

เม

พี่

มาสะ

พี่

ทั้ง 3 คนได้กอดกัน

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ