อย่าหลับ × [World After Death]
คืนเคาท์ดาวน์
ผมมาตั้งเต็นท์เคาท์ดาวน์กับเพื่อน
แต่ในบางครั้งผมก็ไม่รู้สึกกลัว
อาจเป็นเพราะผมหลอกตัวเองมาตลอดว่าผีไม่มีอยู่จริง
หากเจอแบบอยู่ไกลๆผมจะใจแข็งมาก
แค่แกล้งทำเป็นไม่เห็นและไม่สนใจผมก็จะหายกลัวไปทันที
แต่ก็มีบางที่ทำให้กลัวสุดๆคือการโดนผีอำ
ผมกลัวการถูกสัมผัส กลัวการได้ยินเสียงที่ไม่มีตัวตน
ครั้งนี้ผมจะเล่าถึงประสบการณ์เคาท์ดาวน์
โอม/เพื่อน
เมิงเห็นในคลิปปะ
โอม/เพื่อน
ที่เขาเอามาชเมลโล่มาย่างไฟอ่ะ
โอม/เพื่อน
แล้วพอกูย่างบ้าง
โอม/เพื่อน
เห้ย!!!โลกโคตรไม่ยุติธรรมเลยอ่ะ
ติน/เพื่อน
กูว่ามันคนละยี่ห้อกันแน่เลย
โอม/เพื่อน
เห้ยเท่ากันเลย ขนาด
โอม/เพื่อน
เงี่ยแหละกูว่าใช่
ลูกเจี๊ยบ🐥
รู้สึกปวดท้องวะ
ลูกเจี๊ยบ🐥
พวกเมิงกินไปก่อนนะเดี๋ยวกูมา
เป็นสายจากม๊าผมที่โทรมาเช็คความเรียบร้อย
ผมจำได้ดีว่าวันนั้นเป็นวันที่พระจันทร์เต็มดวง
เป็นเคาท์ดาวน์ที่ตรงกับวันพระ
ผมรู้สึกชอบบรรยากาศตอนนี้สุดๆ
ผมไม่เคยมองเห็นดวงจันทร์ที่ดวงใหญ่ขนาดนี้มาก่อน
แต่แล้วผมก็ไปสะดุดตากับแสงไฟที่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
แต่เพราะตอนนี้ยังมีเสียงม๊าพูดกับผมอยู่จึงทำให้ผมไม่กลัวเท่าไหร่
ผมเห็นเงาคนอย่างชัดเจน วิ่งผ่านหน้าผมไปแต่อยู่ในระยะที่ห้างจากผมไปหน่อย
ลูกเจี๊ยบ🐥
[เจ้าที่เจ้าทางหรอ]
นั้นเป็นสิ่งแรกที่ผมคิดได้
เพราะผมคิดว่าผีต้องเป็นเงาดำๆ
แต่ที่ผมเห็นเป็นแสงสีฟ้าอ่อน เป็นเงาคน
ผมเห็นส่วนขาที่ก้าวอย่างชัดเจน
ผมก็นั่งกินขนมสักพักก่อนจะเข้านอน
ลูกเจี๊ยบ🐥
[ผมแค่มาเที่ยวเท่านั้น]
ลูกเจี๊ยบ🐥
[ไม่ได้ตั้งใจจะมารบกวน]
ลูกเจี๊ยบ🐥
[หากมีอย่างไหนที่ผมทำผิด หรือเพื่อนผมทำผิด]
ลูกเจี๊ยบ🐥
[ผมต้องขอโทษขออภัยท่านด้วย]
ผมพึมพำในใจราวกับกล่าวขอขมา
พอรุ่งเช้า ก็เหมือนว่ามันจะผ่านไปด้วยดี
เพื่อนผมไม่มี ใครรับรู้หรือรู้สึกผิดปกติ
ทุกคนต่างหลับสบายไม่มีสิ่งใดมากวน
ครั้งนี้ทำให้ผมเข้าใจเลยว่าทุกที่ย่อมมีเจ้าของ
หากเลือกที่จะพูดก่อนลงมือทำ ย่อมดีกว่าเสมอ
เวลาที่ผมไปอยู่สถานที่ไหนผมก็จะพูดบอกทุกครั้ง
Comments