การสูญเสียที่ไม่อาจหวนคืน
เซย์
ทำไมถึงทำฉัน
กระวนกระวาย
แบบนี้?
เซย์
ฉันไม่ได้รักมันด้วยซ้ำ
เซย์
ที่ทำไปก็แค่ระบายอารมณ์เฉยๆ
เซย์
ทุกอย่างก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม
เซย์
ทีนี้อาการกระวนกระวายของฉันก็จะหายไปซักที!
เร็น
จ..เจ้าตัวเล็ก//ลูบหน้าท้องตัวเอง
เร็น
(ยื้อไว้ได้แค่นี้
แหละ..)
เซย์
ทำไมถึงไม่ขอให้ฉันไว้ชีวิต?
เซย์
(ไม่ได้ดั่งใจซัก
อย่าง!)
เซย์
(ไม่เหมือนกับพวกโง่คนก่อนๆเลย!)
เซย์
ตอบมาสิวะ!//กระชากคอเสื้อเร็น
แต่เร็นนั้นได้แน่นิ่งไร้สติไปแล้ว
เซย์
ฉันปล่อยก่อนจะหมดลมหายใจแล้วนี่?
เซย์
(มันกำลังเต้นช้าลงเรื่อยๆ)
เซย์
ไม่คิดแล้วว่าต้องมาทำเรื่องแบบนี้กับเจ้านี่
เซย์ปั้มหัวใจเร็นอยู่ซักพัก
จนอัตราการเต้นของหัวใจกลับมาสม่ำเสมอ
เซย์
ครั้งก่อนไม่ได้ดูให้ละเอียด
เซย์
แต่เจ้านี่มีร่างกายที่สุดยอดไปเลย
เซย์
ในนี้สินะ..//ลูบหน้าท้องของเร็น
เซย์
//เผลอยิ้มโดยที่ไม่รู้ตัว
เซย์
พรุ่งนี้ฉันจะมาหาใหม่//ลุกออกไป
เซย์
(ฉันเอาหน้ามาใกล้ขนาดนี้ยังจะนั่งเหม่ออยู่อีก)//หน้าใกล้กันจนแทบจะจูบ
เซย์
(วิธีเรียกสติก็มีวิธีเดียวแหละ)
เซย์
//กลับไปนั่งข้างๆเร็น
เซย์
//เอามือไปจับหน้าท้องของเร็น
เร็น
ย..อย่าเข้ามานะ
//รีบถอย
เซย์
(พอได้สติก็หนีฉันอีก)
เซย์
ห้ามตายจนกว่าจะคลอดลูกมาให้ฉันได้!
เซย์
หรืออยากจะโดนฉันทำเรื่องอย่างว่าล่ะ?
เซย์
//กลับไปนั่งที่ตัวเอง
เซย์
(ฉันจะทำยังไง
กับไอความ
กระวนกระวาย
นี่ดีเนี่ย!!?)
เซย์
//เข้าไปนั่งติด
กับเร็น
เซย์
//ก้มลงดมกลิ่นกายของเร็น
เซย์
(ความกระวน
กระวายหาย
ไปแล้ว!?)
มือเซย์ก็เริ่มอยู่ไม่นิ่ง ลูบไล้ไปทั่ว
เร็น
ย..หยุดนะ
//พยายาม
หยุดมือของเซย์
เซย์
//ค่อยๆถอดชุดของเร็นออกจนหมด
เซย์
(เกิดบ้าอะไรขึ้นกับเรา!?)
เซย์
//แกะที่มัดผมของเร็นออก
เซย์
ใช้พลังผลักฉันออกไปสิ
เร็น
มันไม่มีต่อลูกของเรา- ของผม...
เซย์
ลูกของเราต้องแข็งแรงอยู่แล้ว
เซย์
ไม่มีทางเป็น
อันตรายเพราะ
เรื่องแค่นี้หรอก
เซย์
เด็กคนนี้เป็นลูก
ของฉัน!
เซย์
และนายก็เป็นแม่ของเด็กคนนี้!
เซย์
//สอดนิ้วเข้าไปใน🍑ของเร็น
เซย์
(ทำไมฉันต้อง
ถนอมมันด้วย
เนี่ย?)
เซย์
(ถ้ามันตาย ฉันก็แค่ไปหาใหม่ซะก็สิ้นเรื่อง..)
เซย์
//เอาน้องชายตัวเองออกมา
เซย์
นายบอกเองนี่ ว่าไม่ใช่ลูกของฉัน
เซย์
//ดันของตัวเอง
เข้าไป
แม้จะยากซักนิดแต่ไม่นานก็สามารถยัดเข้าไปจนหมด
เซย์
//เริ่มกระแทก
อย่างรุนแรง
เร็น
(ได้โปรด..ช่วยลูกของผมด้วย..)
หลังจากเซย์เล่นกับร่างกายของเร็นจนหนำใจก็หายออกไปจากบ้านหลายวัน
ทำให้จิตใจของเร็นเริ่มว่างเปล่า
เร็น
(แค่ปกป้องลูกยังทำไมได้..)
แม้เร็นคิดที่จะหนี แต่ก็มีโซ่ล่ามขาของเค้าเอาไว้
ด้วยร่างกายที่อ่อนแอมากๆกับจิตใจที่ย่ำแย่เกินบรรยาย
ทำให้เร็นไม่สามารถหนีออกไปได้
เร็น
(ต้องให้เค้าออกไปจากที่นี่ก่อนเซย์จะมา)
เร็น
(แม้เซย์จะไม่มาที่นี่เป็นสัปดาห์แล้ว)
เซส
//ทำลายโซ่ที่ล่ามขาเร็นอยู่
เซส
ก็ไม่หนิ//อุ้มเร็น
ขึ้น
ระหว่างที่พาเร็นหนีก็ตรวจสอบสภาพร่างกายของเร็นไปด้วย
เซสก็รีบนำตัวเร็นไปดำเนินการรักษาโดยด่วน
เซย์
//เห็นโซ่ที่แตกกระจายอยู่บนเตียง
เซย์
ใครหน้าไหนมันกล้ามาขโมยของๆฉัน!!?
เร็น
ค..คุณต้องการอะไรกันแน่..?
เซส
รอเจ้านั่นมาแล้วนายจะรู้เอง
คาซากิ
เจอแล้วจริงๆ
เหรอ!?
คาซากิ
//เข้าไปกอดเร็น
อย่างเร็ว
คาซากิ
ที่กอดนายไว้ไม่แน่นพอ..
เร็น
ไม่อยู่แล้ว..
//กอดคาซากิ
แน่น
เซส
ฉันหวังว่านายจะให้เร็นเร็นของนายพักดูอาการที่นี่ก่อนนะ
เร็น
ยังไงผมก็ไม่มีที่ไปอยู่แล้ว..
คาซากิ
ฉันจะมาหานาย
บ่อยๆนะ
เร็น
คุณชื่ออะไร
เหรอครับ?
เซส
ฉันลืมแนะนำตัว
เหรอเนี่ยยยย!!!?
เร็น
ยินดีที่ได้รู้จัก
นะครับ
เซส
ต่อไปนี้ก็ต้องอยู่ด้วยกันอีกซักพักเลย
เซส
ไม่ต้องสุภาพกับฉันหรอก
เซส
คาซากิ ให้เร็นพักผ่อนเถอะ
คาซากิ
//ค่อยๆพยุงเร็นลงนอน
เซส
มาคุยกันหน่อย//ลากคาซากิออกไป
เซส
เร็นเร็นของนายโดนตบตีมาบ่อยมาก
เซส
แถมพึ่งแท้งลูกไปเมื่อสัปดาห์ก่อน
เซส
แถมยังโดนทำแรง
มากๆด้วย
เซส
เร็นเร็นก็โดนล่ามโซ่ที่ขาไว้ด้วย
เซส
ครับๆรู้ว่าโกรธแต่ใจเย็นๆก่อน
เซส
ช่วยไปหาของ
พวกนี้มาที//ยื่น
กระดาษให้
เซส
ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับเร็นเร็นเหมือนกัน
เซส
เร็นเร็น~//วิ่งกลับไปในห้อง
เร็น
//กำลังนั่งพิงพนักพิงของเตียง
เซส
เพราะเดี๋ยวต้องกินยาหลังอาหารน่ะ
เซส
ไม่มีอะไรที่ชอบ
เลยเหรอ?
เร็น
ต้องบอกว่าเพราะผมไม่เลือกกิน
เร็น
ผมเลยไม่รู้ว่า
ชอบอันไหนน่ะ
ครับ
ซักพักก็กลับมาพร้อมจานอาหารขนาดยักษ์
เซส
เนื่องจากมันไม่ได้ขยับตัวอะไรมาก
เซส
มันเลยมีเนื้อที่นุ่มจนละลายไปกับลิ้น!
เซส
ฉันเอามันไปย่างนิดหน่อยแล้ว
เร็น
คือผมยกมือไม่
ขึ้นน่ะครับ..
เซส
เรื่องแค่นี้เอง!//ตักปลาให้
หลังจากกินไปได้ 1/4 ของทั้งหมด
เร็น
ผ..ผมอิ่มแล้ว
จริงๆครับ
ใช้เวลาไม่นานเซสก็เขมือบจนเหลือแต่ก้างปลา
เซส
นี่คือยานะ//หยิบน้ำและยาให้
เร็น
เป็นไปได้ก็อยากให้ช่วยนะครับ
เร็น
(ไม่น่าเรียกจานได้นะนั่น)
เร็น
(พักสายตาหน่อยดีกว่า..)
โรมาเนีย
//กอดเร็นไม่ปล่อย
เซส
ช่วยเลิกทำตัวเหมือนเด็กทีเถอะครับ
เซส
เร็นเร็นต้องพัก
ผ่อนนะ
โรมาเนีย
หุบปากไปเจ้าหัวขาว!
คาซากิ
ฉันคิดว่ามันอยากเจอนายน่ะ
~~~
ซื่อออ~~//เลี้อยไปหาเร็น
เร็น
แกอ้วนขึ้นเหรอ
เนี่ย?
เซส
ไหนๆก็อยู่พร้อม
หน้าแล้ว
เซส
ฉันมีเรื่องที่ต้อง
บอก
เซส
จากนี้ไป เร็นเร็นจะมีอาการวูบ,หน้ามืด
เซส
ซึ่งจะเกิดบ่อยและถี่มาก
เซส
ห้ามให้อยู่คนเดียวจะดีมาก
เร็น
ขอโทษที่สร้าง
ปัญหาให้นะ..
คาซากิ
ฉันพร้อมดูแลนายไปทั้งชีวิตเลย
คาซากิ
เพราะงั้นไม่ต้องห่วงหรอก
โรมาเนีย
(คู่ที่ฉันเชียร์!)
โรมาเนีย
(กำลังจะเป็นจริง!)
เร็น
ไม่รังเกียจผม
เหรอ..?
คาซากิ
ฉันจะรังเกียจ
นายทำไมล่ะ..?
คาซากิ
ฉันไม่สนใจเรื่องนั้นหรอก
คาซากิ
ขอแค่นายยังไม่มีใครในใจ
คาซากิ
คนๆนั้นคือใคร
เหรอ..?
เร็น
ต..แต่มันอาจจะ
เป็นการล่วงเกิน..
คาซากิ
//ลากโรมาเนียกับเซสออกไป
ความเงียบเข้าปกคลุมทั่วพื้นที่
คาซากิ
ถ้ามันดูแลนายได้ดีกว่าฉันฉันก็ไม่โกรธอยู่แล้ว
คาซากิ
//ก้มลงฟังที่เร็น
พูด
เร็น
ถ้านายไม่รังเกียจผม..
คาซากิ
//ค่อยๆกดเร็นให้นอนลง
คาซากิ
ขอโทษที่ทำให้
กลัวนะ
คาซากิ
(หน้าแดงไปหมด
แล้ว..)
เซส
เฮ้ย! มันนานไป
แล้วนะ!
โรมาเนีย
(เค้าจูบกันแล้ว!)
เร็น
//เอามือปิดหน้าเพราะเขินมาก
เซส
แกทำให้อุณหภูมิของเร็นสูงเกินไป
เซส
เดี๋ยวก็ไม่สบายเอาหรอกไอบ้านี่
คาซากิ
อยากให้ฉันอยู่ด้วย
เหรอ?
โรมาเนีย
ยุ่งมันบินอยู่น่ะ..
โรมาเนีย
ฉันจะไปแจ้งทางนู้นให้ว่านายลางานซักพัก
คาซากิ
ขอบคุณ//ลงไปนอนกับเร็น
เซส
ถ้าอยู่แล้วก็ทำตัวให้มีประโยชน์ด้วย
เซส
สัญญาได้ใช่มั้ยว่าจะไม่ทำร้ายเร็น
คาซากิ
คิดว่าการรัก
ข้างเดียวมาจะ
5 ปีของฉันจะ
ไปทำร้ายเร็นรึไง?
เซส
กดความปราถนาของตัวเองไว้ให้ดี
เซส
อย่าให้ความ
ปราถนามา
อยู่เหนือความคิด
คาซากิ
ฉันเหมือนพวก
โรคจิตสินะ..?
เร็น
เราเจอกันเมื่อ 5 ปีที่แล้ว..
คาซากิ
รักแรกของฉันคือนายนะ
คาซากิ
แม้ว่าจะเป็นรักแรกพบ
คาซากิ
นายดูสง่างามทุกท่วงท่า
คาซากิ
ตอนเดิน ตอน
ทำงาน..
คาซากิ
ฉันก็มั่นใจมากกว่าเดิมว่าฉันรักนาย
เร็น
ขอบคุณที่มารักคนแบบผมนะครับ..
เร็น
//ซุกหน้าที่อก
ของคาซากิ
Comments
คนชอบวาย🥺
มาฆ่าอีเซย์ทิ้งมันทำลูกกูแท้ง
2025-04-28
0
ขุดนิยายเก่าจ้า
อาการเหมือนนุชเลอะ
2023-01-16
0
ขุดนิยายเก่าจ้า
นักฆ่ากูอยู่ไหน!!!!
2023-01-16
0