วุ่นวายจริงๆ EP4. ไม่น่ารอดนะ

.....

ผับแห่งหนึ่ง

ฮาระ(เอก)

กุอยู่หน้าร้าน📞

ธาซา

เข้ามาเลยครับ📞

ฮาระ(เอก)

เดินเข้าไป

พนักงาน(ทุกอย่าง)

โต๊ะไหนครับ

ธาซา

โปกมือ🙋‍♂️

ฮาระ(เอก)

โต๊ะนั้น

พนักงาน(ทุกอย่าง)

[มอง]

พนักงาน(ทุกอย่าง)

ครับเชิญครับ

ฮาระ(เอก)

[เดินไปหาธาซา]

ฮาระ(เอก)

ไหนมีอะไร

ธาซา

นั่งก่อนเพื่อน ไหนๆก่อนมาแล้ว

ธาซา

ดื่มหน่อย

ฮาระ(เอก)

เรื่องที่จะบอกอะ

ธาซา

ก้พามาหาสาวๆไหนคร้าบบบยบ~

ฮาระ(เอก)

เห้อ....

ฮาระ(เอก)

คนอื่นที่ว่าเยอะ

ธาซา

มึงมองสิคนมาเข้าผับเยอะไหม

ฮาระ(เอก)

แมร่ง....!!!

ธาซา

อย่าพึ่งร้อนครับ

ธาซา

ถ้ากุไม่บอกแบบนี้มึงจะมาไหม

ฮาระ(เอก)

ไม่....

ธาซา

เห้นไหม

ธาซา

ไม่มา

ธาซา

กุเหงาเพื่อน

ธาซา

ดื่มเป็นเพื่อนกันนะ

ฮาระ(เอก)

😑😶🙄

ฮาระ(เอก)

เอออๆๆๆ

ธาซา

เย้!!!รักเพื่อนจัง

ธาซา

พนักงาน[ตะโกนเรียก]

พนักงาน(ทุกอย่าง)

ครับ

ธาซา

เครื่องดื่มให้เพื่อนผมหน่อย

ธาซา

[กระซิบ]ขอแรงๆหน่อยนะ

พนักงาน(ทุกอย่าง)

อะ...อ้ะได้ครับ

ฮาระ(เอก)

เห้ออ....เหนื่อยกับมึง

ธาซา

มาๆเดี๋ยวก้เรียกสาวๆให้นะ

ฮาระ(เอก)

[กุไม่สนใจสาวแล้วเว้ยยยย]

ฮาระ(เอก)

[มีขอดีรออยู่บ้านทั้งคน]

ธาซา

มะมาสาวๆบอกพี่ๆหน่อยใครหล่อกว่าาาาาา~

.....

สักพักผ่านไป

ฮาระ(เอก)

[เริ่มมึนหัว]

ธาซา

มึงไหวไหม

ฮาระ(เอก)

กุกลับล่ะนะ

ธาซา

อ้าวๆๆ!!!!?

ธาซา

ได้ไงเพื่อน

ธาซา

พนักงาน

พนักงาน(ทุกอย่าง)

ครับ

ธาซา

[กระซิบ]ไปเอาแก้วที่บอกว่า

พนักงาน(ทุกอย่าง)

คะ...ครับ

ฮาระ(เอก)

เห้อ....

ฮาระ(เอก)

พอแล้ว

ธาซา

เดี๋ยวแก้วสุดท้ายเพื่อน

ธาซา

หมดแก้วนี้ให้เลย ให้กลับเลย

ฮาระ(เอก)

อะ...งือ

ฮาระ(เอก)

[มึนหัวสุด]

พนักงาน(ทุกอย่าง)

มาแล้วครับ

ธาซา

อ้าวดื่มเร็ว จะได้กลับบ้าน

ฮาระ(เอก)

ไม่....

ธาซา

[จับกรอกปากฮาระ]

ธาซา

เย้ๆๆ!!!

ธาซา

หมดแล้ว

ธาซา

กลับได้

ฮาระ(เอก)

[มึนหนักกว่าเดิม]

ฮาระ(เอก)

งั้น...กุ...กลับล่ะ...นะ

ธาซา

อ้ะอืม

ธาซา

เดี๋ยวไปส่งขึ้นแท็กซี่นะ

ธาซา

รถเดี๋ยวกุขับไปให้พรุ่งนี้นะ😏

ฮาระ(เอก)

อะอืม..

.....

ขึ้นแท็กซี่

....

ถึงหอพัก

ฮาระ(เอก)

นี้ครับค่ารถ

พนักงาน(ทุกอย่าง)

ไหวนะครับ

ฮาระ(เอก)

ครับ

....

ถึงห้อง

แตะคีย์การ์ด

ฮาระ(เอก)

มาแล้ว

ซาโย(นาย)

อะ...พี่

ซาโย(นาย)

ทำไมสภาพนี้อ้ะ

ฮาระ(เอก)

เพื่อน...พี่...มันกรอกเหล้าให้พี่ [ยืนไม่ได้]

ซาโย(นาย)

[เข้าไปประคอง] ไหวไหมพี่ไปนั่งโซฟาก่อนนะ

ฮาระ(เอก)

เห้อ.....

ฮาระ(เอก)

[เริ่มร้อน]

ฮาระ(เอก)

ร้อนอ้ะ

ซาโย(นาย)

เดี๋ยวผมเร่งแอร์ให้นะ

ซาโย(นาย)

เหงื่อออกหมดเลย

ซาโย(นาย)

เดี๋ยวเอาผ้ามาเช็คตัวให้นะพี่

ฮาระ(เอก)

ร้อนๆๆ!!!

ซาโย(นาย)

มาๆมาแล้ว

ซาโย(นาย)

[เช็คตัว]

ฮาระ(เอก)

[จับมือซาโย]

ฮาระ(เอก)

พี่ไม่ไหวแล้ว

ฮาระ(เอก)

ช่วยพี่หน่อย

ซาโย(นาย)

ช่วยอะไรครับ

ฮาระ(เอก)

เด็กน้อยของพี่

ฮาระ(เอก)

[กระโจน จูบใส่ซาโย]

ฮาระ(เอก)

ฮาระ(เอก)

มะมาเด็กน้อย

ฮาระ(เอก)

[จูบ]

ซาโย(นาย)

[ตกใจ]

ซาโย(นาย)

พี่ทำอะไรครับ

ฮาระ(เอก)

ช่วยพี่หน่อย

ฮาระ(เอก)

[จูบอีกครั้งแรงกว่าเดิม]

ซาโย(นาย)

[จูบตอบ]

ซาโย(นาย)

[ผลักออก]

ซาโย(นาย)

พี่ทำไม!!!...

ฮาระ(เอก)

มะมา[อุ้มซาโยไม่เตียงตัวเอง]

ฮาระ(เอก)

ซาโย(นาย)

พะ...พี่

ฮาระ(เอก)

[อุ้มบนเตียง]

ซาโย(นาย)

พะ...พี่

ฮาระ(เอก)

ห้ะอะไรเด็กน้อย[เริ่มถอดเสื้อตัวเอง]

ฮาระ(เอก)

ซาโย(นาย)

พะ..พี่

ซาโย(นาย)

จะทำอะไรครับ

ฮาระ(เอก)

พี่ไม่ไหวแล้วเด็กน้อย

ซาโย(นาย)

พะ...พี่...มัน...ไม่ดีนะครับ

ฮาระ(เอก)

ดีมากเด็กน้อย

ฮาระ(เอก)

แน่นมากจริงๆ

ซาโย(นาย)

อ้ะๆ....อ้ะ

ซาโย(นาย)

พะ....พี่คร้าาาาบ~

ฮาระ(เอก)

[ตกใจ😶]

ฮาระ(เอก)

พี่ขอนะ

ซาโย(นาย)

ขะ...ขอ...อะ...ไรคร้าาาบ~~

ฮาระ(เอก)

พุดแบบนี้ใจพี่รับไม่ไหวนะ

ฮาระ(เอก)

[🐅พร้อมล่า]

ซาโย(นาย)

พะ....พี่

ซาโย(นาย)

ผม....ไม่ไหว...คร้าาาบบบ~

ฮาระ(เอก)

ไม่ไหวหรอ....

ฮาระ(เอก)

เร่งขึ้น×10000

ซาโย(นาย)

อ้ะ...

-//-อ้ะ....อร้าาาางงง...อ้าาาาา...

ดะ...ดี...จัง..คร้าบบ

ฮาระ(เอก)

แน่นนมากเลยนะเราอ้ะ

ซาโย(นาย)

ผะ....ผม....ไม่....เคย...เลยนี้ครับ...อ้ะ

ฮาระ(เอก)

ดีจริง...เป็นของพี่คนเดี๋ยวล่ะกัน

ฮาระ(เอก)

หื้อมมมมมม....×10000000

ซาโย(นาย)

อ้ะ ......อร้าาาาาางงง....เจ็บบบบ..

ซาโย(นาย)

ฮะ....พะ..พี่....ผมเจ็บ....ฮะ

ฮาระ(เอก)

โอ๋ๆ.....เดี๋ยวก้หายนะ

ซาโย(นาย)

พะ....พี่ผม....ไม่...ไหว...อ้ะ

ฮาระ(เอก)

ร้องมาแล้วปล่อยมาเลยคร้าาาาบ

ฮาระ(เอก)

เด็กน้อยของพี่[กระซิบข้างหู.....]

.....

....

แอดอ้วนเองฮับ...

ฝากไว้แค่นี้ก่อนนะ

แอดอ้วนเองฮับ...

บะ....บาย

แอดอ้วนเองฮับ...

ฮะๆๆ

......

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ