เกิดใหม่ครั้งนี้ทำไมข้าต้องมาแต่งงานกลับบุรุษผู้นี้ด้วย
:2
เวิ่นอี้/พระเจ้า
ไปแล้วสินะ
เวิ่นอี้/พระเจ้า
เหลือแค่ทำให้พรเป็นจริง
เวิ่นอี้/พระเจ้า
แต่ฉันว่าจะทำให้นายสวยขึ้นดีกว่า
หลงเชียว/นายเอก
ปวดหัวซะมัด//เอามือกุมหัว
หลงเชียว/นายเอก
ที่นี่เป็นห้องนอนของหลงเชียวสินะ
เฟิงอี้/คนรับใช้คนสนิทนายเอกและชีอวี้
องค์ชายฟื้นแล้วหรอเพคะ!!//วิ่งเข้ามากอดนายเอก
หลงเชียว/นายเอก
เฟิงอวี้หรอ?
เฟิงอี้/คนรับใช้คนสนิทนายเอกและชีอวี้
กระหม่อมเองเพคะ
หลงเชียว/นายเอก
เกิดอะไรขึ้นกับข้างั้นหรอ?
เฟิงอี้/คนรับใช้คนสนิทนายเอกและชีอวี้
องค์ชายถูกวางยาพิษเพคะเลยทำให้คุณชายสลบไป
เฟิงอี้/คนรับใช้คนสนิทนายเอกและชีอวี้
แต่เกือบไปแล้วที่องค์ชายจะไม่รอด
หลงเชียว/นายเอก
เกือบยังไงงั้นหรือ?
เฟิงอี้/คนรับใช้คนสนิทนายเอกและชีอวี้
คือว่าตอนที่องค์ชายสลบไปกระหม่อมจะให้ทหารไปตามหมอหลวงแต่ในบริเวณนี้ไม่มีเลยเพราะออกไปเมืองหลวงกันหมด
เฟิงอี้/คนรับใช้คนสนิทนายเอกและชีอวี้
แต่ค่อยยังชั่วที่องค์หญิงใหญ่รู้เรื่องนี้แล้วรีบมาช่วยท่านได้ทันเวลา
หลงเชียว/นายเอก
อย่างนั้นหรอ?
เฟิงอี้/คนรับใช้คนสนิทนายเอกและชีอวี้
ใช่เพคะ
หลงเชียว/นายเอก
(เย็นชาใส่แต่เป็นห่วงสินะ)
หลงเชียว/นายเอก
(ก็ไม่แปลกหรอกที่ชีหลงอวี้จะเย็นชาใส่หลงเชียวและทำตัวห่างเหินก็เพราะหลงเชียวเป็นคนที่อยากได้อะไรก็ต้องได้ก็เลยทำให้ชีหลงอวี้ไม่ค่อยชอบนักแต่นางก็ยังเป็นห่วงและหลงเชียวก็ไม่ได้จะเกลียดชังพี่ตัวเองและก็ดูจะรักพี่ตัวเองเอามากๆแต่ไม่กล้าแสดงออก)
เฟิงอี้/คนรับใช้คนสนิทนายเอกและชีอวี้
องค์ชาย
เฟิงอี้/คนรับใช้คนสนิทนายเอกและชีอวี้
องค์ชาย
เฟิงอี้/คนรับใช้คนสนิทนายเอกและชีอวี้
องค์ชาย!!
หลงเชียว/นายเอก
ห้ะ!?//ตกใจ
เฟิงอี้/คนรับใช้คนสนิทนายเอกและชีอวี้
องค์ชายเป็นอะไรหรือเปล่าเพคะทำไมกระหม่อมเรียบถึงไม่ตอบเพคะ//ถามด้วยความเป็นห่วง
หลงเชียว/นายเอก
เปล่าหรอกไม่มีอะไรข้าแค่เหม่อลอยน่ะ
เฟิงอี้/คนรับใช้คนสนิทนายเอกและชีอวี้
กระหม่อมไปเรียกฝ่าบาททั้งสองก่อนนะเพคะว่าท่านฟื้นแล้ว//รีบวิ่งออกไป
หลงเชียว/นายเอก
เอ้า?ไปแล้วหรอเนี่ย
หลงเชียว/นายเอก
ในเมื่อมาอยู่ในร่างนี้แล้วเราจะต้องเปลี่ยนพอร์ตเรื่องให้ได้เราจะต้องไม่ตายเด็ดขาด
หลงเชียว/นายเอก
และจะต้องได้รับการยอมรับจากพี่ใหญ่ให้ได้
ฉินฟาง/แม่นายเอก
หลงเชียว!!ลูกแม่//เข้ามากอด
อวี้หลงเชียว/พ่อนายเอก
หลงเชียว!!ลูก//เข้ามากอด
หลงเชียว/นายเอก
ท่านพ่อท่านแม่//กอดกลับ
หลงเชียว/นายเอก
(หายใจไม่ออก)
ฉินฟาง/แม่นายเอก
ลูกเป็นยังไงบ้าง//ถามด้วยความเป็นห่วง
หลงเชียว/นายเอก
ลูกอาการดีขึ้นมากแล้วขอรับ
อวี้หลงเชียว/พ่อนายเอก
ค่อยยังชั่วที่ลูกยังไม่เป็นอะไรมาก
อวี้หลงเชียว/พ่อนายเอก
ดีนะที่พี่เจ้ารู้เรื่องนี้แล้วรีบมาช่วยได้ทันเวลาไม่งั้นเจ้าแย่แน่
หลงเชียว/นายเอก
แล้วตอนนี้ท่านพี่ใหญ่อยู่ที่ไหนหรอขอรับ
หลงเชียว/นายเอก
!?//หันหน้าไปมองตามเสียง
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
เป็นยังไงบ้างดีขึ้นหรือเปล่า//เดินกอดอกเข้ามา
หลงเชียว/นายเอก
ท่านพี่//รีบยืนขึ้นก้มหัวเคารพ
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
ไม่ต้องเจ้ายังป่วยอยู่ไม่จำเป็น
หลงเชียว/นายเอก
ต้องขอบคุณท่านพี่ที่ช่วยน้องไว้ด้วยขอรับ
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
ไม่เป็นไรยังไงเจ้าก็น้องข้า
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
แล้วเจ้ารู้หรือไม่ว่าใครวางยาเจ้า
หลงเชียว/นายเอก
น้องไม่รู้ขอรับ
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
(ทำไมวันนี้ถึงแปลกๆปกติจะไม่เรียกข้าว่าท่านพี่แต่จะเรียกข้าว่าท่านและไม่เคยเรียกตนเองว่าน้องกับข้าแต่จะเรียกตนเองว่าข้า)
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
(หรือเป็นเพราะว่าถูกยาพิษงั้นหรอถึงเป็นแบบนี้ คงจะไม่ใช่มั้ง)
ทุกคนได้คุยกันสักพักว่าใครกันแน่เป็นคนวางยาหลงเชียว
ฉินฟาง/แม่นายเอก
ถ้างั้นพวกเราไปก่อนนะแล้วก็เตรียมตัวไปกินอาหารด้วยนะถ้าไปไม่ไหวก็บอกคนรับใช้นะ
ฉินฟาง/แม่นายเอก
//เดินออกไป
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
นี่หลงเชียว
หลงเชียว/นายเอก
ขอรับมีอะไรหรือเปล่าครับท่านพี่
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
นี่เอานี่ไป
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
ถ้าร่างกายเกิดอะไรแปลกๆก็กินยานี่ซะมันจะช่วยทำให้ร่างกายกับมาเป็นปกติ
หลงเชียว/นายเอก
ขอบคุณขอรับท่านพี่//ยิ้มอ่อนให้
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
//หลบหน้า
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
(ให้ตายสิเกือบโดนดาเมจแล้ว)
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
(แต่หลงเชียวไม่เคยยิ้มให้เราเลยนี้เป็นครั้งแรกเลยที่ยิ้มให้เรา)
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
(เปลี่ยนไปมากจริงๆ)
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
งั้นข้าขอตัวก็แล้วกันดูแลตัวเองดีๆล่ะ
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
ไว้เจอกันที่ห้องทานอาหารนะ
หลงเชียว/นายเอก
ท่านพี่ทำไมถึงจะมาทานอาหารอยู่ที่นี่ล่ะขอรับท่านพี่ไม่กลับวังท่านหรือ
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
ทำไมล่ะไม่อยากให้ข้ามาอยู่ด้วยกันรึ
หลงเชียว/นายเอก
เปล่าขอรับน้องแค่สงสัยว่าทำไมท่านพี่ถึงมาอยู่ที่นี่ปกติท่านพี่อยู่แต่ในว-...
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
เป็นอะไรหรือเปล่า
หลงเชียว/นายเอก
ยุ-อยู่อยู่ด้วยกันหรือ
หลงเชียว/นายเอก
ท่านพี่จะมาอยู่ด้วยกันหรือ
หลงเชียว/นายเอก
//วิ่งเข้าไปกอด
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
!?//ตกใจ
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
(เป็นอะไรอีกล่ะเนี่ย)
หลงเชียว/นายเอก
//ยิ้ม+ดีใจ
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
//กอดกลับ
หลงเชียว/นายเอก
//รีบถอดกอด
หลงเชียว/นายเอก
น้องต้องขอโทษด้วยขอรับที่ล่วงเกินท่านพี่//ก้มคำนับ
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
ไม่เป็นไร งั้นข้าไปแล้วนะไว้เจอกัน
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
แล้วก็ไม่ต้องก้มคำนับข้าอีกนะพวกเราเป็นพี่น้องกันถึงแม้ตำแหน่งจะต่างกันแต่พวกเราก็มีสายเลือดเดียวกันไม่จำเป็นต้องมากพิธี
ชีหลงอวี้/พี่นายเอก
//เดินออกไป
หลงเชียว/นายเอก
(เราต้องใช้โอกาสที่ท่านพี่อยู่ที่นี่และทำให้นางยอมรับในตัวเราให้ได้)
แอดเอง
ขอบคุณทุกท่านที่รับชมนะคะ
แอดเอง
ถ้าเขียนผิดตรงไหนขอโทษด้วยนะคะ
แอดเอง
บ๊ายบาย👋🏻ค่ะไว้เจอกันใหม่
Comments