EP 1 Devil

โรงพยาบาลเเห่งหนึ่งใน สาธารณรัฐวิกตอเรีย

" เจนนิเฟอร์มีคนไข้ต้องการพบค่ะ " เสียงเพื่อนร่วมงานของเจน กำลังเรียกเธอที่กำลังหมกหมุ่นกับการอ่านวิจัยตรงหน้า

" ด่วนรึป่าวซาบิน " เจนตอบโดยที่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้าเลยสักนิด

" เขาคนนี้ไม่ได้บอกอาการกับเเพทย์ท่านอื่นเลยค่ะ " ซาบินชี้ไปทางชายหนุ่ม เจนหยุดชะงักก่อนจะค่อยๆชำเลื่องมองคนตรงหน้าอย่างพิจารณา ทันทีที่สบตากันเจนรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูก ก่อนจะวางเอกสารเเล้วพูดว่า

" ให้เเพทย์ท่านอื่นตรวจรึยัง " เจนคิดว่าคงรู้สึกไปเอง ไม่มีทางที่เธอจะจำเขาไม่ได้หากเคยพบกัน

" เขายืนยันว่าคนที่จะตรวจเขาได้มีเเค่เธอเท่านั้น " ซาบินรีบปั้นยิ้มให้คนตรงหน้าที่เริ่มมีอารมณ์ฉุนเฉียวเพราะกำลังง่วนกับงานวิจัยเเละนี่ก็ไม่ใช่เวรของเธอ

" เอาสิ เเต่ถ้าในร่างกายเขาไม่มีอะไรผิดปกติเธอรับผิดชอบด้วยล่ะ " เจนหันไปพูดก่อนจะเเสยะยิ้มให้ซาบิน

" อะ..อื้ม เดี๋ยวฉันจะเอาประวัติส่วนตัวกับประวัติเเพ้ยามาให้ " ซาบินหน้าซีดทันทีที่ได้เห็นรอยยิ้มนั้นของเจน มันเป็นรอยยิ้มที่น่ากลัวสำหรับทุกคน

" เชิญทางนี้ ต้องขอโทษด้วยที่ทำให้รอนาน " เจนผายมือไปทางที่นั่งฝั่งตรงข้ามของเธอ

" ไม่เป็นไร เป็นผมเองที่อยากตรวจกับคุณ " ผู้ชายคนนั้นยิ้มอย่างมีเล่ห์นัยก่อนจะถอดเเมสของตัวเองออก

ภายใต้เเมสนั้นเป็นใบหน้าที่สุดเเสนจะเพอร์เฟคผมสีดำขลับจมูกที่โด่ง ดวงตาสีทองเเละปากทุกอย่างล้วนเข้ากันเหมือนงานศิลปะของชนชั้นสูง

" เริ่มเลยเเล้วกันนะคะคุณมีอาการยังไงบ้างในช่วงที่ผ่านมา " เจนถามพลางเอื้อมมือไปหยิบสมุดเพื่อบันทึกอาการ

" ผมมักจะปวดหัวในเวลากลางคืน " ชายผู้นั้นตอบออกมาด้วยน้ำเสียงที่ซีเรียสเเต่เเววตากลับไม่ได้เป็นเช่นนั้น

" คุณสามารถรับประทานอาหารได้ปกติมั้ย? " เจนถามชายผู้นั้นพลางนึกถึงโรคที่จะมีความเป็นไปได้

" ผม..ไม่สามารถทานอาหารได้เมื่อทานเข้าไปก็จะอาเจียนออกมาหมดเลย^^ " เขาตอบพลางเเสยะยิ้มชวนสยอง

" เป็นมานานเเค่ไหนเเล้วคะ " ทันทีที่เธอจดคำตอบเเล้วหันไปถามต่อมือเธอก็พลาดไปโดนเเก้วที่ตั้งอยู่

เพล้ง!!

เศษเเก้วที่เเตกกระจายพวกนั้นตกอยู่ข้างเท่าของเจนทำให้เธอมีเลือดออกเล็กน้อย ทันใดนั้นดวงตาของชายหนุ่มพลันกลายเป็นสีเเดงฉานราวกับเปลวไฟ

" หึ " เจนเเสยะยิ้มทันทีที่เห็นอาการของชายหนุ่มเป็นดั่งที่เธอคาดไว้

" ปีศาจงั้นหรอ? ชั่งกล้านักนะ " เธอลุกขึ้นยืนด้วยท่าทางปกติราวกับไม่รู้สึกเจ็บปวดที่เท้า

" น่าสนใจอย่างที่ครูสบอกเลยเเหะ " ทันทีที่พูดจบชายหนุ่มก็ถูกหมอกดำคลุมทั้งร่างกายก่อนจะหายไปในทันที

" เกิดอะไรขึ้นกันคะ! เจนบาดเจ็บตรงไหนรึป่าว " ซาบินเปิดประตูเข้ามาเพราะได้ยินเสียงอะไรเเตกเธอตกใจทันทีที่เห็นเศษเเก้วกับรอยเลือด

" ไม่มีอะไรหรอก ไหนล่ะประวัติชายคนนั้น " เจนบอกปัดอย่างไม่สนใจ

"นะ..นี้ค่ะ! " ซาบินส่งให้เจนอย่างกล้าๆกลัวๆถ้าถามว่าเธอห่วงเจนมั้ยเธอก็ห่วงเเต่เธอกลับกลัวสีหน้าของเจนในตอนนี้มากกว่ามันเหมือนกับสีหน้าที่รู้สึกมีความสุขเวลาได้ของเล่นใหม่

" อืม เธอออกไปได้เเล้ว " เจนรับเเฟ้มมาก่อนจะนั่งลงเเล้วเปิดเเฟ้ม

" จอร์น รีนอร์เวย์ งั้นหรอ..นานเเล้วนะที่ไม่ได้เจอลูกครึ่งเเวมไพร์ เเถมยังมีความสามารถ..น่าสนใจจริงๆ " เจนหัวเราะออกมาราวกับเห็นของเล่นชิ้นใหม่

" เอลส์ " ทันทีที่เธอเรียกชื่อพลันปรากฏให้เห็นร่างของชายหนุ่มในมุมมืด

" ไปสืบมาที " เมื่อพูดจบเงานั้นก็หายวับไป

" มีเรื่องให้สนุกอีกเเล้วสินะ " เจนพูดก่อนจะหยิบงานวิจัยที่อ่านตอนเเรกมาอ่านต่อ

เจนอ่่านงานวิจัยอยู่อย่างนั้นหลายชั่วโมง บรรยากาศของห้องทำงานเธอถ้ามีใครมาเห็นคงยากที่จะเชื่อว่ามันคือห้องทำงานของหมอ ในห้องของเธอนั้นไม่มีหลอดไฟเลยเเม้เเต่ดวงเดียว มีเเค่เทียนที่เป็นเเสงสว่างในห้องเเต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยิ่งทำให้เจนที่มีหน้าตาสวยอยู่เเล้วยิ่งสวยขึ่นไปอีกยามที่เเสงเทียนกระทบกับใบหน้า เเละเส้นผมสีเเดงเหมือนทับทิมที่รับกับดวงตาสีฟ้าปนเขียวที่หาได้ยาก

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***