ความทรงจำที่ยังคงอยู่และความสูญเสียนับพันครั้ง
น้ำตาในสายฝน
ว็อกกี้
ถึงยังไงก็ไม่เข้าใจ
ว็อกกี้
ทำไมฉันต้องฝันแบบนี้ตลอด
หย่างยี้//หัวหน้าแผนกกราฟฟิก
//เดินมา
หย่างยี้//หัวหน้าแผนกกราฟฟิก
ตื่นแล้วหรอ..
หย่างยี้//หัวหน้าแผนกกราฟฟิก
บ้านผมเอง
หย่างยี้//หัวหน้าแผนกกราฟฟิก
คุณเล่นหลับแล้วไม่บอกที่อยู่นิ//ชงกาแฟ
ว็อกกี้
(ถึงจัฝันก็เถอะแต่ฉันก็ไม่เข้าใจทำไมเทพคนนั้นถึงต้องเศร้าขนาดนั้นฉันไม่เข้าใจ)
ว็อกกี้
(เพราะรัก?แต่มันไม่น่าถึงขนาดนั้นนิเขาไร้เหตุผลหรือยังไงกัน)
ว็อกกี้
(เพราะอะไรถึงได้เศร้าขนาดนั้น)
ว็อกกี้
ผมค้องไปละ//รีบวิ่งออกไป
หย่างยี้//หัวหน้าแผนกกราฟฟิก
เดียว!!
" แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ " เสียงฝนหยดลงมาลงบนใบหน้าของชายคนนึง
เสียงและความมืดที่รู้สึกโดดเดี่ยวโดยไม่สามารถอธิบาย
ว็อกกี้
ทำไม?ฉันถึงต้องเศร้า
???
ได้โปรด..ย..อย่าทิ้งข้าไปอีกครั้งเลย//สะอื้น
???
เจ้าต้องตื่นขึ้นมาสิ//ร้องไห้
ว็อกกี้
//หยิบหนังสือเล่มนึงมา
ว็อกกี้
น่าสนใจดีในห้องสมุด
หน้าที่1 : ความรักของเทพ
มีเทพตนนึงมีนามว่าเรเฟโร่ ได้ตกหลุมรักองค์ชายที่แสนงดงามในเมืองที่สงบสุข
หลังจากที่เทพตนนั้นได้หลงรักเขาและอยู่กับเขาจนสิ้นชีพ
แต่เพราะเขานั้นเป็นเทพมีอายุยืนนาน เขาได้รักกับคนหลายคนและได้เพียงแค่เฝ้ามองจุดจบของแต่ละคน
โดยไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งเหล่านี้ ความเศร้าเพราะความรักได้สะสมในจิตใจของเขาในวันเล่า
ว็อกกี้
อยากจะรู้จริงๆว่าเขาต้องเจ็บปวดแค่ไหน
???
ท่านสัญญากับข้านะท่านจะไม่ทิ้งข้า
???
ข้าจะไม่มีทางทิ้งเจ้าหรอกนะ//สวบกอด
???
ท่าน..จะไม่มีวันหายไปจากข้าใช่ไหม
???
แน่นอนข้าไม่มีวันหายไปจากเจ้า
???
ข้าจะอยู่กับเจ้าทุกชั่วชีวิต
???
ไม่ส่าจะกี่ร้อนกี่พันครั้ง
หลิ่งหนิง//เทพแห่งการหลับไหล
//นั่งอยู่คนเดียว
หลิ่งหนิง//เทพแห่งการหลับไหล
เพราะอะไรเทพถึงรักกับมนุษย์ไม่ได้
หลิ่งหนิง//เทพแห่งการหลับไหล
เพราะอะไร
หลิ่งหนิง//เทพแห่งการหลับไหล
แล้วทำไมข้าได้เพียวแค่อยู่กับเขา
หลิ่งหนิง//เทพแห่งการหลับไหล
โดยไม่สามารถช่วยเขาในครั้งได้เลย
หย่างซือหย่ง//จักรพรรดิ
เจ้าเด็กน้อย..//นอนป่วย
หย่างซือหย่ง//จักรพรรดิ
เจ้าเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่
หย่างซือหย่ง//จักรพรรดิ
จงรักษาชีวิตและมีชีวิตเพื่อข้าต่อไป
หลิ่งหนิง//ตอนเด็ก
ทำไมท่านถึงทำหน้าและกล่าวแบบนั้นละ//อยู่ปลายเตียง
หย่างซือหย่ง//จักรพรรดิ
สักวันเจ้าจะรู้เอง
หย่างซือหย่ง//จักรพรรดิ
ว่าการมีชีวิตที่ยืนยาวไม่ได้ดีอย่างที่คิด
หลิ่งหนิง//ตอนเด็ก
ท่านพูดถึงอะไรกัน?
หย่างซือหย่ง//จักรพรรดิ
เจ้ายังเด็กเจ้าไม่มีทางรู้หรอก
หย่างซือหย่ง//จักรพรรดิ
แต่เจ้า
หย่างซือหย่ง//จักรพรรดิ
ต้องใช้ชีวิตทั่งหมดของเจ้าให้คุ้มค่ากับชีวิตของเจ้า
หลิ่งหนิง//ตอนเด็ก
ถึงข้าจะไม่เข้าใจแต่ข้าจะพยายาม//ยิ้มแย้ม
หย่างซือหย่ง//จักรพรรดิ
หึ //ลูบหัว
หย่างซือหย่ง//จักรพรรดิ
แค่กๆ
หย่างซือหย่ง//จักรพรรดิ
แค่เจ้ามีชีวิตอยู่ต่อไป
หย่างซือหย่ง//จักรพรรดิ
ข้าก็มีความสุขแล้วละ//หลับตา+ลูบหัว
หย่างซือหย่ง//จักรพรรดิ
..//นิ่ง
หลิ่งหนิง//ตอนเด็ก
ท่านเป็นอะไรไป
หย่างซือหย่ง//จักรพรรดิ
//ล้มลงไป
หลิ่งหนิง//ตอนเด็ก
//ดวงตาเบิกกว้าง
เป็นครั้งแรกที่เด็กน้อยคนนึงได้รู้สึกเจ็บปวดและเศร้าไม่มีวันหายมันยังคงอยู่ในหัวใจอันสว่างของเด็กคนนั้นเสมอ
แต่เด็กคนนั้นก็ยังไม่เข้า
เขารู้เพียงแค่ว่าชายที่ดูแลเขามานานนับ20ปีได้จากเขาไปแล้ว
เด็กน้อยคนนั้นได้ค่อยๆเติบโตและมีปีกอันยาวและสง่างาม
เขาก็เจอคนที่เหมือนชายคนนั้นอีกครั้ง
???
แอดรู้ทุกอย่างไงเลยเศร้า5555
???
แอดว่าเรื่องนี้คงอยู่ไม่นาน
Comments
『MONOMER』
ไม่เข้าใจ
2022-09-04
0
『MONOMER』
เทพกับองค์ชายในท้วงความรัก
(แก้ๆ)
2022-09-04
0
คิดกับมึงแค่เพื่อนว่ะขอโทษนะ😶
ความรักที่มาพร้อมกับน้ำตา
2022-09-04
0