ภารกิจพิชิตใจพญางูยักษ์

1

สายลมพัดมาเบาๆกระทบกับร่างๆหนึ่งที่อ่านหนังสืออยู่ลมพัดทำให้หน้าหนังสือเปลี่ยนเขาจึงเปิดกลับหน้าเดิมขณะนั้นก็มีเสียงเดินตรงมายังร่างหนาก่อนจะกล่าวขึ้นว่า

"ทำอะไรอยู่หรือคะพี่สมิง" หญิงสาวถามคนตรงหน้าของตนก่อนจะนั่งลงข้างๆชายเจ้าของชื่อ

"อ่านหนังสือ" ชายร่างหนาตอบกลับส่งๆไปเพราะเอาแต่จดจ่ออยู่กับหนังสือตรงหน้าตน

"อ่านเรื่องอะไรอยู่หรือคะ" หญิงสาวถามต่ออย่างไม่กลัวว่าอีกฝ่ายจะรำคาญ ก่อนที่ร่างหนาจะถอนหายใจออกมาแล้วหันไปถามอีกฝ่ายกลับ

"เธอล่ะมาทำอะไรต้องไปเรียนไม่ใช่รึไง" ร่างหนาถามพลางขมวดคิ้วไปด้วยหญิงสาวเงียบไปก่อนจะตอบกลับร่างหนา

"ก...ก็แวะมาหาก่อนไงผ่านทางนี้พอดี" หญิงสาวตอบอย่างตะกุกตะกักร่างหนาที่รู้ว่าอีกฝ่ายโกหกก็ไม่ว่าะไรเพราะชินแล้วก่อนจะเอ็ดอีกฝ่าย

"มันไม่ดีนะที่โดดเรียนมาแบบนี้ ถ้าโดนหักคะแนนมาพี่ไม่รู้ด้วยนะแก้วมนี" หญิงสาวที่รู้ว่าตัวเองโดนเอ็ดอยู่ก็ทำรู้สึกผิดทันทีเพราะสัญญากับที่บ้านไว้แล้วว่าจะเรียนหมอแต่ตอนนี้คงเป็นความฝันลมลมแล้งแล้งเพราะเกรดกับคะแนนตอนนี้ไม่ดีนัก "อ่างั้นไปก่อนนะคงมารบกวนพี่สมิงแล้ว"หลังพูดจบประโยคหญิงสาวก็ลุกและเดินออกไปทันที

"เห้ยๆยัยแก้วมนีมาแล้ว" เสียงของใครบางคนตะโกนขึ้นก่อนที่จะมีกลุ่มคนเดินมาหาหญิงสาวแล้วทำการกระชากผมบ้างก็ตบบ้างก็เตะบ้างก็ด่าบางคนเอาแต่หัวเราะไม่มีใครคิดจะเข้ามาช่วยเลยก่อนที่จะมีน้ำใสๆไหลออกจากดวงตาสีม่วงอ่อน

"ไอ่แก้วร้องไห้ว่ะพวกมึง5555555" ก่อนจะมีเสียงใครบางคนพูดขึ้นทำให้ทุกคนมองมายังหญิงสาวหรือแก้วนั่นเองตามมาด้วยเสียงหัวเราะและเสียงการถ่ายภาพการด่าดูถูกต่างๆนาๆเกินกว่าที่เด็กคนนึงจะรับไหว

(ทำไม....ทำไมทุกคนถึงทำกับเราแบบนี้เราทำอะไรผิดกัน) แก้วได้แต่คิดแล้วร้องไห้ไม่เข้าใจทุกคนทำแบบนี้ทำไม

ณ เวลาเลิกเรียน แก้วเดินออกมาจากโรงเรียนพบกับรถสีขาวคันเดิมแก้วไม่รอช้ารีบเดินไปขึ้นรถทันทีคนเป็นพี่เห็นรอยที่น้องของตนโดนกระทำจึงเอ่ยถามอีกคนขึ้นแต่ได้รับแต่ความเงียบกลับมา

(หลายปีแล้วสินะ....หลายปีแล้วปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้แล้วเด็กพวกนั้น) คนเป็นพี่คิดแล้วก็สุดจะอดกลั้นแต่ตอนนี้อย่าพึ่งวู่วามไปตอนนี้ต้องพาน้องกลับบ้านไปทำแผลแล้วค่อยไปแจ้งความต่อเพราะไม่อยากให้น้องมาเจอแบบที่ตนเคยเจอมันไม่ง่ายที่ทำให้คนพวกนั้นหยุดและยอมรับกับความสามารถของเรา

"เป็นไงบ้างครับป้า"

"ไม่เป็นไรมากค่ะคุณสมิงตอนนี้หลับไปแล้ว"

"งั้นหรือครับโล่งไปหน่อย"

"คุณสมิงก็ไปอาบน้ำอาบผ้าเถอะค่ะเดี๋ยวตรงนี้ป้าดูเอง"

เมื่อได้ยินเช่นนั้นร่างหนาก็เดินกลับห้องของตนไปอาบน้ำ คลื่น คลื่น คลื่น มือถือของร่างหนาสั่นขึ้น

|แชท|

[สมิง]

[สมิงว้อย]

[ไอ่สมิง]

[มีไร]

[อ๋อหนังสือที่มึงขอวันนั้นอ่ะ]

[ทำไม]