เพียงเธอเท่านั้นที่ต้องการ
แผนการร้าย
คีตา
งั้นฉันเข้าบ้านก่อนนะ นายก็ขับรถกลับบ้านดีๆล่ะ
ภูผา
ไม่คิดจะชวนฉันเข้าบ้านไปกินน้ำสักหน่อยหรอ
ภูผา
ฉันอุตส่าห์ขับรถมาส่งเธอตั้งไกล
ริต้า
คุณแม่ป่านนี้แล้วนังคีตามันยังไม่กลับเลย
ริต้า
แสดงว่าแผนของเราต้องสำเร็จแล้วแน่ๆเลยค่ะ
แม่เลี้ยงนางเอก
หึ!! ให้มันสำเร็จได้ก็ดี
แม่เลี้ยงนางเอก
อีกเดี๋ยวลูกอย่าลืมไปเก็บหลักฐานทั้งหมดด้วยล่ะ
แม่เลี้ยงนางเอก
เอาไว้ให้คุณพ่อเขาดู เขาจะได้เฉดหัวนังคีตาออกจากบ้านไปซะ
คีตา
หมายความว่ายังไงคะคุณแม่
คีตา
เรื่องเมื่อคืนเป็นแผนของทั้งสองคนหรอคะ
คีตาเปิดประตูเข้ามาอย่างแรง ก่อนจะมองหน้าสองแม่ลูกแล้วพูดขึ้น
แม่เลี้ยงนางเอก
หึ!!ถ้าใช่แล้วจะทำไม
แม่เลี้ยงนางเอก
คนอย่างเธอจะทำอะไรฉันได้
ริต้า
ใช่คนอย่างแกไม่มีปัญญามาทำอะไรฉันกับแม่ได้หรอก
ริต้า
ถ้าทำได้แกคงไม่โดนฉันกับแม่วางแผนเล่นงานมานานขนาดนี้หรอก
เมื่อได้ยินดังนั้นคีตาก็อดไม่ได้ที่จะร้องออกมา เพราะตั้งแต่แม่ของเธอเสียไปเธอก็คิดมาตลอดว่าสองคนข้างหน้านั้น คืแครอบครัวของเธอ
คีตา
พี่ ที่ผ่านมาฉันคิดว่าพี่กับแม่เป็นครอบครัวแท้ๆของฉันมาตลอด ฮึก.....
คีตา
ทำไมพี่กับแม่ถึงต้องวางแผนคิดร้ายกับฉันด้วย
แม่เลี้ยงนางเอก
ยังจะมีหน้ามาถามอีกหรอ ถ้าไม่ใช่เพราะแม่แกกับแก ฉันกับลูกคงไม่ต้องมาตกระกำลำบากอยู่ข้างนอกนานถึง15ปีหรอก
แม่เลี้ยงนางเอก
ของๆแม่แกควรเป็นของฉัน
แม่เลี้ยงนางเอก
ของๆแกก็ต้องเป็นของลูกฉันด้วยเหมือนกัน
ริต้า
ตอนนี้สถานะแกในบ้านหลังนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับกาฝากหรอก
คีตา
ฮึก..ก็ได้ถือซะว่าที่ผ่านมาฉันมันโง่เอง ที่เชื่อใจคิดว่าพวกคุณเป็นครอบครัวมาตลอด
คีตาพูดขึ้นก่อนจะปาดน้ำตาที่อยู่บนหน้าออกจนหมด
คีตา
ในเมื่อฉันเป็นกาฝากในบ้านหลังนี้....
คีตา
เชิญคุณสองคนอยู่กันตามสบายเลย
คีตา
แต่ฉันขอบอกไว้ก่อนเลยว่าถ้าในวันข้างหน้าเกิดอะไรขึ้น..
คีตา
ฉันจะไม่รับผิดชอบหรือมีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกคุณสองคนแม่ลูกและบ้านหลังนี้อีก!!!!!
คีตาพูดด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาดจนสองคนแม่ลูกที่ยืนอยู่ตรงหน้ายังอดกลัวไม่ได้กับคำพูดของเธอ
เมื่อพูดเสร็จคีตาก็จูงมือภูผาขึ้นไปบนห้องของตัวเอง
คีตา
ฉันขอโทษด้วยนะคุณเป็นแขกแท้ๆ แต่ต้องมาเห็นอะไรแบบนี้
ภูผา
แต่จากเท่าที่ฟังดู ดูเหมือนฉันก็กลายเป็นเครื่องมือในเรื่องที่สองคนนั้นวางแผนด้วยสินะ
คีตา
ต้องขอโทษคุณด้วยนะ เป็นเพราะฉันแท้ๆคุณถึงต้องเดือดร้อนไปด้วย
ภูผา
ไม่เห็นจะเดือดร้อนเลย แต่...
ภูผา
เธอไม่คิดอยากจะแก้แค้นบ้างหรอ
ภูผา
สองคนนั้นทำกับเธอไว้ขนาดนั้น
คีตา
แต่ฉันไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหนดี
คีตา
เหตุการณ์ในวันนี้มันเกิดขึ้นมาเยอะซะจนฉันตั้งตัวไม่ทันเลย
ภูผา
เธอขึ้นมาเก็บของไม่ใช่หรอ
คีตา
อะ..อืม นายรอฉันแปปนึงนะ
เมื่อพูดเสร็จคีตาก็รีบเก็บของใช้ทุกอย่างที่จำเป็นทั้งหมดใส่กระเป๋า ก่อนที่จะเดินกลับมาหาภูผา
คีตา
นี่นายบอกฉันได้ยัง ว่านายจะช่วยฉันได้ยังไง
ภูผา
เอาไว้ไปคุยกันบนรถแล้วกัน
คีตาและภูผาถือกระเป๋าเดินลงมาที่ชั้นล่างและกำลังจะก้าวเท้าออกจากบ้าน แต่ก็มีเสียงเอ่ยตามหลังมา
ริต้า
ไปแล้วไปลับไม่ต้องกลับมานะจ๊ะน้องรัก
ริต้า
เดี๋ยวพี่กับแม่จะช่วยดูแลคุณพ่อให้นะ
แม่เลี้ยงนางเอก
จริงจ่ะลูก
คีตา
หวังว่าพวกคุณสองคนจะไม่เสียใจที่หลังก็แล้วกัน
พอพูดจบคีตาก็ก้าวเท้าออกจากบ้านไป
Comments