เราสู้ชีวิตแต่.....

จุดเลิ่มต้น

หวัดดี เราชื่อ มีนา อืมเราเป็นคนทีจะว่าไงดีเป็นคนทีไม่กลัวอะไรเลยก็ว่าไม่ได้เราเป็นคนกลัวสัดเลือยครานน่ะไม่ค่อยพูดเย็นชา และเราเป็นคนที่รักเพือนเรามาก มากแบบมากๆๆให้เราตายแทนยังได้ ม่ะเข้าเรื่อง:

เรามีเพื่อนคนหนึ่งเพือนเราชื่อ น้ำ เรากันน้ำเป็นเพือนกันจะ10ปีแล้ว เป็นคนที่สำคัญกับเรามากเพื่อนและเรารักเพือนคนนี้มากๆๆๆๆเขาเป็นมากกว่าเพือนแล้วละเขาเป็นคอบครัวแล้ว ชีวิตเราดีมาตลอดแต่มันเปลี่ยนไปทุกย่างตอนเราม.2 เรามีเพือนคนที่รู้จักกันเพราะแม่เรากับแม่เขาเป็นเพือนกันแล้วตอนม.2 เขาก็ย้ายมาเรียนกับเรามันรู้จะดีใช่ไหมใช่ตอนแรกเราก็คิดงั้นแต่มันตรงกันข้าม...

ตอนนั้นเรามีเพื่อนอยู่4คน:

1 ชื่อน้ำ เขาเป็นคนที่คอนข้างจ่ะบ้านะแต่เขาเป็นคนน่ารัก หน้าตาดีแต่เขาไหมหวงหน้าตาเอาฮาไวก่อน

2 ชื่อขัน คนนี้ก็จะเหมือนกับน้ำแต่เพิ่มความหลงตัวเองไปเลย100%

3 ชื่อนัดดา เป็นคนที่ชอบอวด ชอบโกหก ชอบมโน ไปเอง โทดแต่คนอื่น

4 ชื่อลินนา เป็นคนขี้น้อยใจ ขี้โมโห เอาแต่ใจ ทำอะไรก็ต้องให้ได้ใจตัวเอง

"ตอนม.2"

"พวกมึงกูมีเพื่อนใหม่มาแนะนำ"เราพูดพร้อมกับชี้ลินนา

"ชื่อไร"น้ำถาม

"เราชื่อลินนา" ลินพูด

"เราชื่อน้ำ"

"เราชื่อขัน"

"เราชื่อนัดดา"

"ลินมานั่งกับเราไหม?"ขันพูด

"ได้เดี่ยวไป"ลินพูด

"ไปนั่งไปอาจารย์มาแล้ว"เราพูด

มันก็เป็นไปได้ดีน่าแต่มันเปลี่ยนไปตอนนั้นเราเป็นคนร่าเริงแต่มันเปลี่ยนไปเพราะหลังจากนั้นลิบกับนัดดาทะเละกันเพราะลินไม่เชื่อทีนัดดาพูดลิบเลยไปพูดกับนัดดาแล้วพวกเราก็ทะเละกันนัดดาไกไปมีเพือนไหมเราก็เหลือกัน4คนแล้วทุกย่างมันค่อยๆเปลี่ยนไปแล้วคนทีเปลี่ยนชีวิดเราแบบนี้ก็เพราะลินนาทีเป็นคนทำให้เป็นแบบนี้พวกเขาไปไหนไม่ชวนทำไรก้ไม่บอกไหมพูดกับเราทำเกมือนเราไม่มีตัวตนคนหนึ่งที่ไม่รู้ขักกัน เราชวนไปไหนพวกเขาไหมไปแด่พอเป็นลินพวกเขากับไปทั้งๆที่ ทีที่พวกเขาจะไปมันก็เป็นทีที่เราชวนไป

"ไปไหมไม่บอกกันเลย"เราพูด

"พวกกูชวนแล้วแต่มึงไม่ไป"ขัน

"พวกมึงชวนกูตอนไหน"เราพูด

"พวกกูไม่รู้ว่ามึงจะไป"น้ำ

"แล้วแต่"เรา

แล้วหลังจากวันนั้นเราก็ไม่ไปไหนกับพวกเขาตอนนั้นเราคิดแล้วว่าคงจบแล้วละคำว่าเพือน....

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download