Melody รักร้ายรักแค้น #04 อดีตของจูอาตอนที่1

ย้อนไปเมื่อ2ปีก่อนที่เธอจะย้ายมาที่รร.ของอีซึลอูแบบกลางเทอม

ก่อนหน้านั้น

ท่ามกลางพายุฝนที่โหมกระหน่ำลงมาอย่างหนัก

หญิงสาวราวๆอายุสิบเอ็ดปีนั่งมองสายฝนที่พร่ำตกลงมาไม่หยุด

ด้วยความเหงาและเดียวดายแถมคุณพ่อก็ยุ่งงานไม่มีเวลาให้เธอส่วนคนขับรถก็ยังมาไม่ถึง

ด้วยความที่เธอเบื่อและรอนาน หญิงสาวร่างเล็กผมบลอนด์จึงสอดส่องไปทั่วท้องถนนและดันไปสะดุดกับรร.คู่แข่งตรงข้าม

เธอเห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ทั้งน่ารักและสดใสแม้ฝนจะตกหนักและกระหน่ำแค่ไหน

เด็กคนนั้นก็วิ่งกระเตงกระเป๋าของตนพร้อมกับเพื่อนของเธอสามคน

สายตาไม่อาจจะละจากรอยยิ้มของเด็กสาวที่ยิ้มท่ามกลางสายฝนได้

จูอา : ฉันอยากจะได้รอยยิ้มพวกนั้นมาอยู่ในกำมือของฉันจัง..

จูอา : หึ..

เช้าวันต่อมาหลังจากที่เธอได้พบกับเด็กสาวคนนั้น

เธอก็นอนไม่หลับและคิดว่าจะทำอย่างไรถึงจะได้เข้าไปเรียนที่นั้นนะ

จากนั้นก็ปิ๊งแผนของเธออกก่อนจะรู้สึกสะใจ

( ยัยเบ้ตัวน้อยของฉันที่รร.สินะ ~ ต้องแกล้งมันให้หนักๆ )

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

นี้ ! ไปซื้อข้าวมาใหม่รู้มั้ยว่ามันโครตเค็ม

โยจิน (เบ้ของจูอา)

ข ขอ โทษค่ะ😰

โยจิน (เบ้ของจูอา)

เดี๋ยวฉันไปซื้อมาให้ใหม่นะคะ

(เพื่อนผู้หญิงในห้องทั้งหมด)

A: เอาเลยค่ะคุณจูอาใช้มันหนักๆ คิกๆ

(เพื่อนผู้หญิงในห้องทั้งหมด)

B: คิกๆ สมควร

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

อย่าพึ่งไป มาใกล้ๆฉัน

โยจิน (เบ้ของจูอา)

คะ ค่ะ !?😰

โยจิน (เบ้ของจูอา)

//เข้าไปใกล้

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

//จิกหัวก่อนจะตักอาหารของตนแล้วยัดปาก

โยจิน (เบ้ของจูอา)

อึก. . 🤢

โยจิน (เบ้ของจูอา)

//เคี้ยวและกลืนแบบฝืนใจ

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

ดี สัตว์เลี้ยงของฉัน ~

(เพื่อนผู้หญิงในห้องทั้งหมด)

( พวกผู้หญิงพากันขำทั้งห้องพลางมองเหยียดโยจินไม่หยุด )

(เพื่อนผู้หญิงในห้องทั้งหมด)

C: ดีแค่ไหนที่ได้กินต่อของคุณจูอา เพราะเขามีบุญคุณกับเธอมากไงล่ะ

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

หึๆ

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

ไปซื้อมาใหม่แล้วก็ เงินนี้คงจะแค่เศษเงินของฉัน //เอาเงินฟาดหน้าแล้วยัดใส่มือไป

โยจิน (เบ้ของจูอา)

//กลั้นน้ำตาก่อนจะรับเงินและกลับไปซื้อข้าวใหม่

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

เดี๋ยว!

โยจิน (เบ้ของจูอา)

คะ . .คุณจูอา ม มีอะไรกับฉันหรอคะ ? 😰

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

ถ้าแกฟ้องอาจารย์และแกฟ้องแม่ของแก แกได้เจอหนักกว่านี้แน่

โยจิน (เบ้ของจูอา)

ค่ะ ฉันจะไม่ฟ้องค่ะ คุณจูอาอย่าทำฉันเลยนะคะ // ก้มหน้าด้วยความเจ็บปวด

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

ไสหัวไปซะ ไม่งั้นฉันจะให้พวกเพื่อนๆในห้องรุมประณามแก

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

แล้วก็ถ้าเค็มอีกคราวนี้ฉันจะทำให้แกหนักกว่านี้ นี้คือการลงโทษของฉัน

โยจิน (เบ้ของจูอา)

ค่ะ 😰😭🤢//รีบออกไปโดยเร็ว

ผ่านไป40นาที

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

นานชะมัด หิวก็หิว จะเข้าคาบเรียนอยู่แล้ว ยัยบ้านั้นทำไมไม่มาสักที!!

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

หึ้ย แกทำให้ฉันอารมณ์เสีย //โมโหหนัก

(เพื่อนผู้หญิงในห้องทั้งหมด)

A:คุณจูอาโกรธแล้วยัยนั้นโดนแน่ๆ

(เพื่อนผู้หญิงในห้องทั้งหมด)

B:นั้นสิๆ //ซุบซิบๆ

โยจิน (เบ้ของจูอา)

//รีบวิ่งเข้ามาในห้องโดยเร็วและเหงื่อตกด้วยความกลัวพลางถือข้าวกล่องที่ห่อออกมาอย่างดีเป็นร้านที่ดีที่สุด

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

ช้าชะมัด!!

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

แกไปทำอะไรอยู่ห๊ะ!?

โยจิน (เบ้ของจูอา)

ฉ ฉัน ไปซื้อ ให้คุณจูอาอยู่ข้างนอกรร.ค่ะ ถึงจะนานแต่..

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

แกกล้าดียังไง !!

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

ถ้านานแล้วจะให้ฉันรอจนหมดคาบหรือไง

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

ทำไมไม่รีบเร่ง!?

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

มัวทำอะไร

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

หรือแกแอบใช้เงินของฉันงั้นหรอ

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

//แย่งข้าวออกมาจากมือ

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

ถ้าฉันกินแล้วมันรสชาติไม่ถูกปากฉัน

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

แกโดนแน่นังตัวดี!!

โยจิน (เบ้ของจูอา)

ฮรึก .. อึก ฉันขอโทษค่ะ //ยกมือไหว้พลางตัวก็สั่นเทาไปด้วยความกลัว

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

หึ ! //เปิดข้าวกล้องก่อนจะใช้ช้อนตักขึ้นมากินลองดู

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

แหวะ ! อี๋รสชาติมันโครตแย่ //ออกจากห้องไปคายเศษอาหารแล้วกลับเข้ามาในห้อง

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

//หยิบผ้าเช็ดหน้าของตนขึ้นมาเช็ดปาก

โยจิน (เบ้ของจูอา)

//สั่นกลัวพลางก้มหน้า

โยจิน (เบ้ของจูอา)

ฉันไม่ได้ตั้งใจค่ะ ฉันไม่คิดว่ามันจะรสชาติแย่

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

ไปตั้งนานแต่ข้าวดันไม่ได้เรื่อง เอาล่ะทุกคนรุมมันตามที่ต้องการอยากจะใช้อะไรก็ทำไปเลย

(เพื่อนผู้หญิงในห้องทั้งหมด)

D:คิกคิก

(เพื่อนผู้หญิงในห้องทั้งหมด)

E:ได้เวลาสนุกแล้วสิ

หลังจากนั้นโยจินก็โดนใช้และโดนกลั่นแกล้งเสมอมา

มันเริ่มรุนแรงขึ้น

เพราะบางอย่างก็เริ่มทำให้เจ็บตัว

จนวันนั้นมันรุนแรงกว่าครั้งก่อนเพราะโยจินทนไม่ไหวจึงคิดจะโดดตึกอาคารเรียน

โยจิน (เบ้ของจูอา)

ลาก่อน ชีวิตฉันมันคงจะไร้ค่า //ปีนก่อนจะโดดลงไป

ทุกคนฮือฮากันสนั่น

รถพยาบาลเข้ามารับตัวไป

ผู้ปกครองของโยจินร่ำไห้พลางก็ด่าสาปแช่งจูอาที่กลั่นแกล้งลูกของเขา

ผอ.จึงปิดบังข่าวให้จูอาถึงจะหลุดไปบ้างก็เอ่ยแค่นามลักษณะของการแต่งตัว

ผอ.จึงย้ายจูอาไปที่รร.ข้างเคียงของเขาเพราะเขาสนิทกับผอ.ที่นี่นั้นจึงฝากฝังและบอกว่านี้ลูกคนใหญ่คนโตห้ามให้ข่าวกระจาย

จึงเป็นเหตุผลที่จูอาย้ายไปกลางคันและอยู่ที่รร.อีซึลอู

ก่อนจะเป็นจุดเริ่มต้น

เรื่องราวทั้งหมด

จิ๊บ จิ๊บ

เสียงนกร้องของเช้ารุ่งอันสดใส

กลับมาที่รร.ของอีซึลอูในสมัยเด็ก

เสียงแซดแซดดังไปทั่วชั้นเรียน

ตัวประกอบวัยเด็กหญิง

A:เด็กใหม่หรอ ลักษณะเหมือนคนในข่าวที่ว่าข้างรร.เราเลยอ่ะ//ซุบซิบๆ

(เพื่อนผู้ชายในห้องทั้งหมด)

B:น่ารักจัง //ซุบซิบ

(เพื่อนผู้ชายในห้องทั้งหมด)

C:สวยเป็นบ้าเลย //ซุบซิบๆ

ระหว่างทางที่จูอาเดินก็มีเสียงซุบซิบไปทั่ว

บางคนก็ชมเธอว่าสวยน่ารัก

แต่อีกบางกลุ่มก็จ้องมองเธอไม่หยุดและพูดถึงเรื่องรร.ตรงข้ามและบอกว่าผอ.ปิดข่าว

ผ่านไป30นาทีก็เข้าชั้นเรียน

ครูประจำชั้น

สวัสดีค่ะนักเรียนทุกคน

ครูประจำชั้น

วันนี้เรามีเพื่อนใหม่ย้ายเข้ามาค่ะ

ครูประจำชั้น

แนะนำหน่อยค่ะคุณหนูจูอา

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

สวัสดีค่ะทุกคน เราชื่อจูอานะ ยินดีที่ได้รู้จัก //โบกมือพลางยิ้ม

ทุกคนทักทายตอบพลางก็ยิ้มแย้มกลับให้จูอา

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

//สอดส่องไปทั่วพลางก็เจอกับหญิงสาวคนนั้น หญิงสาวที่วิ่งกลางสายฝน

จูอา (วัยเด็กพระนาง+ตัวร้าย)

(เอ๋ ~ อยู่ห้องนี้หรอก็ไม่เลว ดีจัง:) )

จบ

ขอบคุณนักอ่านทุกคนที่อ่านจนจบนะครับ

ขอบคุณนักอ่านที่รอคอย

และขอโทษในความอัพตอนช้านะครับ

💞💞💗

ขอบคุณนักอ่านที่น่ารัก ฝากตอสต่อไปด้วยนะครับ

อย่าลืมติดตามep. ต่อไป

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ