Love Story Of Kurt & Carol
ตอนที่4 อดีตอันขมขื่น
แครอล(นางเอก)
คุณเคยสงสัยมั้ยว่าทำไมพวกเราถึงมีอะไรเหมือนกัน
แครอล(นางเอก)
คุณเคยบอกว่า พ่อแม่ของคุณเสียไปเพราะโดนโจรฆ่า
แครอล(นางเอก)
ฉันก็เป็นเหมือนกัน แถมหนักกว่าด้วย
แครอล(นางเอก)
เพราะเค้าไม่ได้ฆ่าแค่พ่อแม่ฉัน
แครอล(นางเอก)
เค้าฆ่าครอบครัวเกือบทุกคน
แครอล(นางเอก)
มีแต่น้องสาวฉันกับฉันที่รอดมาได้
แครอล(นางเอก)
ซึ่งตอนนี้ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าน้องสาวฉันจะเป็นอย่างไร
เคิร์ท(พระเอก)
และทำไมเค้าถึงฆ่าครอบครัวคุณ
แครอล(นางเอก)
ก็คงปัญหาทั่วไป
แครอล(นางเอก)
เรื่องเงิน เรื่องการแย่งกันเพื่อเป็นใหญ่ในสังคมนักธุรกิจ อะไรประมาณนี้ เพราะอย่างที่บอก ฉันเป็นเด็กที่คาบช้อนทองมาเกิด และครอบครัวฉันก็มั่งคั่ง
แครอล(นางเอก)
แต่ฉันก็ไม่เคยดีใจว่าตัวเองรวย
เคิร์ท(พระเอก)
คุณคงมีอดีตที่น่าเจ็บปวดมาก
แครอล(นางเอก)
แต่ฉันคิดว่าอดีตของคุณมันน่าเจ็บปวดกว่าอีก
แครอล(นางเอก)
ถึงคุณจะโดนฆ่าแค่พ่อแม่คุณ แต่คุณต้องกลายเป็นคนจรจัด
แครอล(นางเอก)
แต่ฉันก็ยังคงมีทรัพย์สินเหลืออยู่
แครอล(นางเอก)
และก็ได้โอกาสในการเป็นนางแบบ จนประสบความสำเร็จ
เคิร์ท(พระเอก)
และคุณมีใครเป็นแรงบันดาลใจบ้าง
แครอล(นางเอก)
แรงบันดาลใจที่อยากให้ฉันเป็นนางแบบก็คงเป็นตัวฉันเอง
แครอล(นางเอก)
โอ้ และก็ Marina bondarko ด้วย
แครอล(นางเอก)
เธอคือนางแบบที่ฉันเป็นไอดอลเค้ามาตลอด
เคิร์ท(พระเอก)
และคุณคิดว่าน้องสาวคุณจะเป็นยังไงบ้าง
แครอล(นางเอก)
นั่นแหละที่ฉันเป็นห่วง
แครอล(นางเอก)
ฉันไม่รู้ว่าเธอจะเป็นยังไง
แครอล(นางเอก)
ฉันแทบไม่ได้รับข่าวคราวจากเธอเลย
เคิร์ท(พระเอก)
และน้องสาวคุณชื่ออะไร
แครอล(นางเอก)
เธอชื่อลูอีส
เคิร์ท(พระเอก)
ฉันคิดว่าเธอคงรู้ว่าพี่ตัวเองประสบความสำเร็จมากแค่ไหน
เคิร์ท(พระเอก)
ลูอีสคงภูมิใจที่มีพี่สาวอย่างคุณ
แครอล(นางเอก)
เธอคงไม่ภูมิใจหรอก เธอคงไม่รับพี่สาวแย่ๆที่ทิ้งเค้าไว้ลำพังหรอก
เคิร์ท(พระเอก)
ไม่เป็นไรนะ
เคิร์ท(พระเอก)
หยิบทิชชูแล้วเช็ดน้ำตาให้แครอล//
เคลลี่(เด็กเสิร์ฟ)
เดินเอาอาหารมา//
เคลลี่(เด็กเสิร์ฟ)
มองเคิร์ทและแครอล//
เคิร์ทและแครอลหันไปมองเคลลี่
เคิร์ท(พระเอก)
รีบเอาทิชชูออกจากหน้าแครอล//
เคลลี่(เด็กเสิร์ฟ)
ไม่เป็นไรค่ะ น่ารักดีออก
เคลลี่(เด็กเสิร์ฟ)
อาหารได้แล้วค่ะ
เคลลี่(เด็กเสิร์ฟ)
วางอาหารไว้ที่โต๊ะ//
เคลลี่(เด็กเสิร์ฟ)
ทานให้อร่อยนะคะ
เคลลี่(เด็กเสิร์ฟ)
กลับเคาน์เตอร์//
เคิร์ท(พระเอก)
เอิ่ม ช่วงนี้คุณไม่มีงานหรอ
แครอล(นางเอก)
ก็ตอนบ่ายฉันต้องไปดูชุดที่ใช้สำหรับเดินแบบในอาทิตย์หน้า
เคิร์ท(พระเอก)
และคนอื่นรู้รึป่าวว่าคุณมาอยู่กับผม
แครอล(นางเอก)
ก็ให้เค้ารู้ๆไปสิ ฉันไม่สนว่าคนอื่นจะมองฉันยังไงแต่ที่ฉันช่วยเหลือคุณเพราะคุณช่วยเหลือฉันก่อน ฉันถือว่านี่เป็นหนี้บุญคุณของฉัน
เคิร์ท(พระเอก)
แต่ผมไม่อยากได้อะไรตอบแทนจากคุณเลยซักอย่าง
แครอล(นางเอก)
ไม่เป็นไรหรอก ฉันอยากจะช่วยเหลือคนอื่น
แครอล(นางเอก)
เพราะนอกจากฉันเกิดในสังคมที่มั่งคั่งแล้ว ฉันยังเกิดในสังคมขี้อวด แย่งชิงดีชิงเด่น และเอาเปรียบ ฉันแทบไม่มีความสุขเลย และฉันคิดว่าการแบ่งปันด้วยใจคือสิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกมีความสุข
เคิร์ท(พระเอก)
ถ้างั้นผมขอบคุณอีกครั้งนะครับ
แครอล(นางเอก)
แค่คนที่ฉันให้มีความสุข ฉันก็มีความสุขพอๆกับเค้าแล้ว ฉันขอบคุณคุณเหมือนกันที่ทำให้ฉันรู้ คุณค่าของคน และดีใจที่โลกใบนี้ยังมีคนดีๆอย่างคุณอยู่
แครอล(นางเอก)
เรามาทานกันต่อเถอะ
แครอล(นางเอก)
คุณจะอิ่มหรอ คุณทานแค่เบอร์เกอร์กับไส้กรอกชิ้นเดียวเองนะ
เคิร์ท(พระเอก)
ผมบอกแล้วว่าผมกินแค่นี้ก็อิ่มแล้ว
แครอล(นางเอก)
ฉันเข้าใจค่ะ
เคิร์ท(พระเอก)
เดี๋ยวผมบอกเคลลี่ให้นำอาหารที่เหลือใส่กล่องไว้กินวันหลังก็ได้
แครอล(นางเอก)
งั้นก็ได้ค่ะ
แครอล(นางเอก)
เรียกเคลลี่//
เคลลี่(เด็กเสิร์ฟ)
มาแล้วค่ะ
เคิร์ท(พระเอก)
คุณช่วยเอาอาหารที่เหลือใส่กล่องให้ผมได้มั้ย
เคลลี่(เด็กเสิร์ฟ)
ไม่มีปัญหาเลยค่ะ
เคลลี่(เด็กเสิร์ฟ)
นำกล่องมาใส่อาหารให้//
เคลลี่(เด็กเสิร์ฟ)
ได้แล้วค่ะ
แครอล(นางเอก)
ค่าอาหารฉันโอนเข้าบัญชีเธอแล้วนะ
เคลลี่(เด็กเสิร์ฟ)
เปิดโทรศัพท์//
เคลลี่(เด็กเสิร์ฟ)
แต่คุณแครอลจ่ายค่าอาหารเกินมา 50 ดอลลาร์เลยนะ
แครอล(นางเอก)
ไม่เป็นไร 50 ดอลลาร์ฉันให้เธอ และฉันให้ด้วยใจจริง
เคลลี่(เด็กเสิร์ฟ)
ขอบคุณค่ะ
เคิร์ท(พระเอก)
พวกเราไปก่อนนะ
เคลลี่(เด็กเสิร์ฟ)
ขอบคุณที่มาใช้บริการค่ะ โอกาสหน้าเชิญใหม่นะคะ
เคลลี่(เด็กเสิร์ฟ)
มองตอนทั้งคู่ออกไป//
เคลลี่(เด็กเสิร์ฟ)
ช่างเป็นคู่ที่น่าจับตามองจริงๆ ว่าจะลงเอยอย่างไร
ทั้งคู่เดินเล่นไปทั่วเมือง
เคิร์ท(พระเอก)
เดินพร้อมกับแครอล//
แครอล(นางเอก)
เมืองนี้ช่างร่มรื่นจริงๆ
เคิร์ทมองไปเห็นหมาข้างทาง
หมาเหล่านั้นคำรามขู่ทั้งคู่
เคิร์ท(พระเอก)
ใจเย็นๆเพื่อนที่แสนดี
แครอล(นางเอก)
เราจะทำยังไงดีล่ะเคิร์ท
เคิร์ท(พระเอก)
มองกล่องอาหาร//
เคิร์ท(พระเอก)
เปิดกล่องอาหารแล้ววางให้พวกสุนัข//
สุนัขพวกนั้นรีบทานอย่างเอร็ดอร่อย เหมือนไม่ได้ทานอะไรมาหลายวัน
แครอล(นางเอก)
อู้ว น่ารักจริงๆ
เคิร์ท(พระเอก)
เราปล่อยให้พวกเค้าทานอย่างสงบเถอะ
เจน(เจ้าหน้าที่รัฐ)
ขับรถมา//
เจน(เจ้าหน้าที่รัฐ)
ชะลอรถในขณะที่เคิร์ทและแครอลกำลังเดินอยู่//
เจน(เจ้าหน้าที่รัฐ)
ลงมาจากรถ//
เจน(เจ้าหน้าที่รัฐ)
สวัสดีค่ะ คุณเคิร์ท คุณแครอล
เจน(เจ้าหน้าที่รัฐ)
ดิฉันเจน เป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ
เจน(เจ้าหน้าที่รัฐ)
พอดีมีเรื่องนิดหน่อย ปาร์กเกอร์ นายกเทศมนตรีต้องการพบตัวคุณเคิร์ท
เคิร์ท(พระเอก)
เรื่องอะไรหรอครับ
แครอล(นางเอก)
ท่าทางคงเป็นเรื่องไม่ดี
เจน(เจ้าหน้าที่รัฐ)
ไม่ต้องห่วงว่ามันจะเป็นเรื่องไม่ดี
เจน(เจ้าหน้าที่รัฐ)
เค้าต้องการพบตัวคุณ เพราะเค้าเห็นคลิปที่คุณเคิร์ทช่วยเหลือผู้อื่น และอยากจะ มอบเงินให้คุณเป็นกำลังใจ
เคิร์ท(พระเอก)
ไม่เป็นไรหรอกครับ มันไม่จำเป็นเลย
เจน(เจ้าหน้าที่รัฐ)
แต่เค้าอยากเจอคุณมาก
เคิร์ท(พระเอก)
งั้นก็ได้ครับ
เจน(เจ้าหน้าที่รัฐ)
งั้นพรุ่งนี้เวลาประมาณเที่ยง มาเจอเค้าที่สำนักงานนะ
เจน(เจ้าหน้าที่รัฐ)
ขึ้นรถและกลับ//
แครอล(นางเอก)
ฉันบอกแล้วคนดีไม่มีวันอดอยากแน่นอน
แครอล(นางเอก)
อีกซักชั่วโมงฉันจะต้องไป เตรียมตัวสำหรับดูชุดเพื่อถ่ายแบบแล้ว
แครอล(นางเอก)
คุณจะไปด้วยมั้ย
เคิร์ท(พระเอก)
ไม่ดีกว่าครับ
แครอล(นางเอก)
ลองไปเปิดโลกหน่อยเถอะ ฉันไม่ว่าอะไรหรอก
เคิร์ท(พระเอก)
ผมกลัวว่าผมจะเป็นภาระให้คุณ
แครอล(นางเอก)
ฉันมองคุณเป็นภาระด้วยหรอ?
เคิร์ท(พระเอก)
ถ้างั้นผมไปด้วยก็ได้
เคิร์ท(พระเอก)
แต่ผมจะขอไม่ใกล้ชิดคุณมากนะ ผมกลัวหลายคนมองด้วยสายตารังเกียจ
แครอล(นางเอก)
แต่ทำไมฉันถึงไม่มองอย่างนั้น
แครอล(นางเอก)
ซบไหล่เคิร์ท//
แครอล(นางเอก)
เราไปกันดีกว่า
แครอล(นางเอก)
เรียกแท็กซี่//
แครอล(นางเอก)
รีบไปกันดีกว่าเคิร์ท
เคิร์ท(พระเอก)
เข้าไปนั่ง//
Comments