เล่ห์รักวังเลือด(血宫的奸诈爱情）
17ท่านพี่อย่าโกรธข้าเลยนะ
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
พี่รอง...//น้ำตาไหล
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
//วิ่งไปกอด
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
ท่านยังไม่ตาย
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
จริงๆหรอ
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
หรือว่าข้าฝะนไปเท่านั้น
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
ฮึก....//ร้องไห้
พี่ชายนอ.
//กอดผู้เป็นน้อง
พี่ชายนอ.
พี่รองยังมีชีวิตอยู่
พี่ชายนอ.
พวกเรากลับแคว้นของเรากันเถอะ
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
ตอนนั้นแคว้นของเราล่มสลายแล้วมิใช่หรือ
พี่ชายนอ.
พี่ได้ค่อยๆกอบกู้มาใหม่แล้ว
พี่ชายนอ.
แต่ผู้คนยังไม่เขาวังหลวง
พี่ชายนอ.
เพราะถ้าเข้าไปพวกศัตรูจะรู้
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
พี่รองท่านไปซ้อนตัวก่อนดีกว่านะ
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
ข้าไม่เป็นไรหรอก
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
เพราะตอนนี้ข้าเป็นฮองเฮาของแคว้นนี้แล้ว
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
เขาไม่รู้ว่าข้าเป็นองค์หญิงต่างแคว้น
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
พาองค์ชายรองกลับ
ทุกอย่าง
กงกง:ไปกันเถอะพะย่ะค่ะองค์ชาย
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
กลับวังกัน
เซี่ยหราน(คนใช่คนสนิท น.)
เพคะ
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
//เดินกลับ
เซี่ยหราน(คนใช่คนสนิท น.)
//เดินตาม
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
//เดินเข้ามา
จื่อเฟิน(พระเอก)
//นั่งรออยู่ที่เก้าอี้
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
//เห็น+ตกใจ
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
//เดินเข้าไปหา
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
ท่านพี่
จื่อเฟิน(พระเอก)
น้องหญิงเจ้่ไปไหนมารึ
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
หม่อมฉันไปเที่ยวเล่นมาเพคะ
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
จริงเพคะ//หลบหน้า
จื่อเฟิน(พระเอก)
ถ้าจริงแล้วทำมะยเจ้าต้องหลบหน้าข้าด้วยเล่า
จื่อเฟิน(พระเอก)
ถ้าเป็นจริงเจ้าต้องกล้ามองหน้าข้าสิ
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
//มองหน้า
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
ข้าออกไปเที่ยวเล่นจริงๆนะ
จื่อเฟิน(พระเอก)
แล้วบุรุษผู้นั้นที่พูดกับเจ้านั้นเขาเป็นใคร!!!
จื่อเฟิน(พระเอก)
//หันหลังให้
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
เขาเป็น....
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
สหายของข้า
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
เขาเคยช่วยข้าไว้
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
ข้าจึงไปขอบคุณเขาเท่านั้น
จื่อเฟิน(พระเอก)
//หันหน้ากลับมา
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
ท่านอย่าโกรธข้าเลยนะ
หลินเอ๋อร์(นางเอก)
ท่านพี่
จื่อเฟิน(พระเอก)
ต่อไปนี้จะไปไหนเจ้าต้องบอกข้าตลอดนะ
จื่อเฟิน(พระเอก)
เข้าใจหารือไม่
Comments