ดอกไม้สีเลือด จุดเริ่มต้น

แกจะไปไหนก็ไป!!!

อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าแกอีก!!

ริว (นายเอก)

อึก...

ยุย (แม่นายเอก)

ไปสิ!!

ริว (นายเอก)

ค..ครับ

สิงค์ (พ่อนายเอก)

...

ริว (นายเอก)

....//เดินออกไป

ริว (นายเอก)

เอาอีกแล้วหรอ..

ริว (นายเอก)

ทำไมจะต้องด่าด้วย..

มิยะ(???)

โดนด่าอีกแล้วหรอ

ริว (นายเอก)

อืม

มิยะ(???)

แม่นายเนี้ยเป็นคนหัวโบราณจังนะ

ริว (นายเอก)

ค..คิดงั้นหรอ

มิยะ(???)

อืม

มิยะ(???)

แต่ว่านะทำไมนายต้องยอมโดนด่าตลอดล่ะ

ริว (นายเอก)

ก็ไม่รู้สินะ

ริว (นายเอก)

มันอยาดจะตบหน้าด้วยซ้ำแต่มันไม่กล้านะ

มิยะ(???)

งั้นหรอ

มิยะ(???)

คงจะต้องเป็นคนที่อดทนมากสินะ..

ริว (นายเอก)

ไม่รู้สิ..

มิยะ(???)

นายจะพูดอยู่คำเดียวรึไง...

ริว (นายเอก)

...

มิยะ(???)

นายจะต้องกล้าที่จะทำนะ

มิยะ(???)

ถ้านายไม่กล้าใครจะช่วยนายได้ล่ะ

ริว (นายเอก)

ไม่มี....

มิยะ(???)

นั้นแหละ..

มิยะ(???)

หรือนายจะทนต่อไปหรอ

ริว (นายเอก)

คงงั้นมั่ง

มิยะ(???)

นายนี้มัน..

มิยะ(???)

ชิ...

ปัง!!

เสียงเปิดประตูได้ดังขึ้น

ริว (นายเอก)

!!!

มิยะ(???)

...//หันไปมอง+ไม่พอใจ

ยุย (แม่นายเอก)

มากินข้าวซะ!!

ริว (นายเอก)

ค...ครับ

ยุย (แม่นายเอก)

ชิ..แกนี้มันน่าหงุดหงิดซะจริงเลย

ยุย (แม่นายเอก)

ทำอะไรก็ไม่เป็นหัดมีความเรียบร้อยเหมือนพี่แกได้มั้ย

ริว (นายเอก)

...

มิยะ(???)

ชิ...//พูดเบาๆ

ยุย (แม่นายเอก)

รีบๆกินแล้วก็กลับไปที่ห้องแกซะ

ริว (นายเอก)

...

ริว (นายเอก)

ครับ..

ยุย (แม่นายเอก)

....//เดินออกไป

มิยะ(???)

น่าหงุดหงิด

มิยะ(???)

บ่นอยู่ได้

มิยะ(???)

นายไม่อยากหนีไปบ้างรึไง

ริว (นายเอก)

ทำไม..

มิยะ(???)

เอาเถอะ

มิยะ(???)

รีบกินจะได้นอน

ริว (นายเอก)

ก็นอนไปสิ

มิยะ(???)

รู้แล้วน่า

แอด

เรื่องใหม่

แอด

ก็อย่างที่บอก

แอด

อยากอ่านมาม่าแต่หาไม่เจอเลยแต่งเอง

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ