พี่จะเล่นกีฬาหรือกีต้าร์ผม (Yaoi)

พี่ชอบพี่พัดอยู่ครับ

แป๊ะๆๆ

เสียงปรบมือดังระงมไปทั่วหน้าเวที ทันทีที่การโชว์ดวลโซโล่กีต้าร์ ของผมและไอ้กล้าจบลง ไม่ต้องถามว่าส่วนใหญ่มาเชียร์ใครก็ต้องเป็นผมอยู่แล้วสิครับ ก็นั่นน่ะแฟนคลับผมทั้งนั้น

"เอาละครับ ทุกคนว่าผลแพ้ชนะเป็นใครเอ่ย ใครครับ ใครชนะ" ท็อปนักร้องนำวงยื่นไมค์ถามเหล่าบรรดาแฟนคลับที่มีทั้งรถรุ่นพี่ รุ่นน้อง รวมไปถึงเด็กๆที่มางานopen house เพื่อที่จะใช้เป็นตัวเลือกตัดสินใจเข้าคณะต่างๆ

จริงสิ ผมลืมบอกไปวันนี้ เป็นงานopen house ของมหาลัย ซึ่งแต่ละคณะจะได้รับหน้าที่ให้มานำเสนอกิจกรรมและแนะแนวคณะของตนเพื่อดึงดูดความสนใจให้น้องๆที่เข้ามาชมได้เลือกเข้าคณะนั้นๆ

ที่สำคัญปีนี้มีการแข่งกันว่าคณะไหนที่มีคนสนใจและสมัครเข้าเรียนมากที่สุด ทางม.จะออกเงินให้ไปเที่ยวทะเล 3 วัน 2 คืนแบบฟรีๆไม่เสียค่าใช้จ่ายซักบาททั้งคณะเลย

เพราะเหตุนี้ละมั้งแต่ละคณะถึงดูคึกคักกันเป็นพิเศษ แต่จากที่ดูๆนะยังไงคณะดนตรีก็มาเหนือ แต่เช้ามา ผมเห็นสอบถามเรื่องการสมัครหลักร้อยคนได้แล้วมั้ง เนี่ยชิวๆนอนเข้าเส้นชัยไปเลย ว่าแต่ทางพี่พัดจะเป็นไงมั้งนะ จะหาเด็กเข้าคณะได้หรือเปล่าอยากไปให้กำลังใจพี่เขาจัง เขาน่าจะเหนื่อยน่าดู

"พี่ต้าร์ พี่ต้าร์ พี่กล้า พี่กล้า" ทั้งสองชื่อถูกเรียกเสียงดังพอๆกัน

"เอาให้แน่ ต้าร์หรือกล้า" ท็อปถามอีกรอบ แต่เสียงก็ดังมาจากทั้งสองฝั่งเท่าๆกันอีก

"เอางี้ ถ้าจะเสียงดังขนาดนี้ ก็ให้วินๆกันทั้งคู่เลย ดีมั้ย"

"ดี" เสียงดังก้องหน้าเวที ท็อปพยักหน้าเป็นอันรับรู้ว่าให้ทั้งคู่เสมอกัน

"เสมอกันอีกละ เบื่อความหล่อตัวเองว่ะ" กล้ากระซิบกับผม มั่นไปป่ะคุณชาย

"มั่นหน้า ฝีมือกูดีกว่าตั้งเยอะ" ก็ไม่ได้ขิง แค่หยอกกันเล่นตามประสาเพื่อนร่วมวง ไม่นานงานหน้าเวทีสำหรับปี 2อย่างพวกผมก็จบลง ต่อไปเป็นหน้าที่พี่ใหญ่ ปี3-4ที่จะมาเอ็นเตอร์เทรนน้องๆต่อ ลงเวทีมาได้ผมก็เก็บกีต้าร์ตัวโปรดเข้ากระเป๋าเก็บสัมภาระทุกอย่างให้เรียบร้อยเพื่อที่จะได้นำไปเก็บไว้ในล็อคเกอร์ผม จะได้ไปตามหาหวานใจที่คณะกีฬาต่อ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดหรือไม่มีใครมาขัดก่อนนะ

"จะรีบไปไหนวะ งานยังไม่จบเลยนะ" กล้าที่นั่งดื่มน้ำอยู่ใกล้ๆถามผม

"ตามหาหัวใจ"

"แหวะ ทำเป็น กูนี่ยอมใจเลยมึงจีบปีเขาตั้งแต่ปีหนึ่งจนถึงตอนเนี้ยยังไม่ติดเลย มึงก็ไม่ท้ออีกเนอะ ใจมึงได้วะเพื่อน respect อ่ะบอกตรง" ก็จริงของมันผมตามจีบพี่เขามานานมากแล้วจริงๆนั่นแหล่ะ แต่ชีวิตมันต้องสู้ ตราบใดที่ยังอยู่ในรั้วม.เดียวกัน ตราบนั้นความหวังผมก็ยังอยู่ ผมรักจริงนะคนนี้ ยังไงก็จะเอามาควงให้ได้ ยากแค่ไหนก็ไม่ถอยหรอก

"พี่คะ" กลุ่มน้องๆมัธยมปลายจำนวน 5คนเข้ามาเรียกพวกเราถึงข้างหลังเวที ทรงนี้ไม่ขอลายเซ็น ก็ขอถ่ายรูปละวะ

"แฟนคลับมึงมาละ กูขอตัวนะ ไม่อยากรบกวนเซเลบ" ผมยิ้มพร้อมพูดกวนพลางตบบ่ามันแล้วรีบสะพายกีต้าร์และหิ้วสัมภาระออกไป

"พี่คะ พี่ต้าร์" สาวน้อยคนหนึ่งเรียกตามหลังกีต้าร์

"ไม่ต้องไปสนใจมันหรอกครับ มันมีธุระน่ะ"

ดูเหมือนน้องจะไม่ฟังเธอคนนั้นรีบวิ่งเข้าไปหากีต้าร์ก่อนที่กีต้าร์จะเดินหนีไปไกลกว่านี้

"พี่คะ พี่ต้าร์อย่าเพิ่งไป"

"มีไรครับ" ผมเห็นปากกาในมือน้องนี่คงเป็นแฟนคลับแบบคลั่งจัดเลยมั้งเนี่ย ถึงลงทุนวิ่งตามผมแบบไม่ห่วงสวยเลย ผมยุ่งพันกันหมดแล้วน้อง "ขอลายเซ็นหรอ" น้องพยักหน้า ก่อนสักปากกาไวท์บอร์ดให้ผม "เซ็นตรงไหนครับ"

"ตรง...เอ่อ...ตรงไหล่ซ้ายนี่ก็ได้ค่ะ" ตั้งแต่เริ่มเขียนจนเขียนเสร็จน้องก็มองผมไม่หยุด เหมือนกับมีคำถามที่อยากจะถามผม แต่ไม่กล้าจะพูดออกมา

"เสร็จแล้วครับ"

"ขอบคุณค่ะ" เด็กสาวขอบคุณผมก่อนรับปากกาคืน "หนูจะตั้งใจให้มากกว่านี้ จะสอบเข้าที่นี่ให้ได้เลยค่ะ"

"ครับ สู้ๆครับ" ผมยิ้มให้กำลังใจน้อง "มีอะไรอีกไหมครับ ถ้าไม่....

"มี มีค่ะพี่ ขอเวลาพี่สักแปปนึงค่ะ" ทีทำท่าว่าจะไปรีบตอบใหญ่ตอนแรกยังไม่กล้าจะถามอยู่เลยนะน้อง เอาไงแน่เรา

"ได้ครับ"

"พี่...พี่ต้าร์ มีคนที่ชอบรึยังคะ" อื้ม ถามตรงดี แล้วหนูจะบิดทำไมก่อน พี่ยังไม่ได้ตอบเลยมั้ย ใจเย็นดิลูกฟังคำตอบก่อน

"มีครับ"

"ใครอะคะ"

"พี่ชอบพี่พัดอยู่ครับ" ถามตรงผมก็ตอบตรงน้องนี่งงเลย คงสงสัยมั้งว่าพัดนี่ไง บอกไปหนูก็ไม่รู้จักหรอกเชื่อพี่เหอะ

"พัด?"

"ไปนะ เดี๋ยวเขารอนาน" ผมโบกมือลาน้อง แล้วรีบไป