นักล่าในโรงเรียนอาถรรพ์ EP.3 เพราะความอยากรู้อยากเห็น

EP.3 เพราะความอยากรู้อยากเห็น

ช่วงตอนกลางวันเมฆฝนกำลังงีบหลับอยู่ที่ดาดฟ้าของโรงเรียน

แต่ก็นอนไม่หลับเพราะได้ยินเสียงคนทะเลาะกัน

เมื่อเป็นแบบนั้นเขาจึงลงไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นและเคลียร์ปัญหาที่ทำให้เขาไม่ได้นอนกลางวัน

นัน

ฉันขอโทษ...

มิว

ขอโทษแล้วมันได้อะไร!

มิว

ถ้าคนที่ตายเป็นแกก็ดีสิ!

มิว

แต่ทำไมต้องเป็นเอม

นัน

ฉัน...

มิว

ตอบมาสิ!!

นัน

ฉันก็ไม่ได้อยากวิ่งในตอนนั้นซะหน่อย!

เพี๊ยะ!

นัน

เอ๊ะ?

มิว

โกหก!

ในขณะที่มิวกำลังจะตบนันอีกรอบก็มีมือใครบางคนมาหยุดไว้

มิว

ใคร!

เมฆฝน

...อย่าทำตัวเป็นสัตว์เดรัจฉาน

เมฆฝน

พวกใช้แต่อารมณ์เป็นที่ตั้ง

เมฆฝน

แล้วถ้าเธออยู่ในเหตุการณ์นั้นเธอจะทำยังไง

มิว

ก็ต้องช่วยสิ!

เมฆฝน

ห๊า?

เมฆฝน

จะตายไปอีกคนทั้งๆที่คนๆนั้นพยายามจะช่วย?

เมฆฝน

การที่จะขี้ขลาดสักหน่อยก็ไม่ใช่สิ่งที่แย่

เมฆฝน

แต่พวกแบบเธอมันน่ารำคาญที่สุด

เมฆฝน

บังอาจมารบกวนเวลานอนของฉัน

เธอพูดจบเมฆฝนก็จับหัวมิวโขกกำแพงไป2-3ครั้งต่อด้วยเตะหน้าท้องไปอีก1ครั้งทำให้มิวหัวแตกและสลบไป

เมฆฝน

ส่วนเธอ...

นัน

ค..คะ!?

เมฆฝน

เธอต้องขอบคุณที่เธอขี้ขลาดเข้าใจไหม

เมฆฝน

และอย่าเอาแต่ยอม

นัน

ค..ค่ะ

เมฆฝน

พายัยนี่ไปห้องพยาบาลด้วยและทีหลังอย่ามารบกวนเวลานอนของฉัน

นัน

ค่ะ!เข้าใจแล้วค่ะ

นัน

จะไม่มารบกวนอีกแล้วค่ะ

นันรีบลากมิวไปห้องพยาบาล

ติ๊ง~ต่อง~ติ๊ง~ต่อง

เมฆฝน

...เวลานอนของผม

ด้วยเหตุนั้นทำให้เมฆฝนหน้าทะมึนไปทั้งวัน

ช่วงตอนกลางในโรงเรียน

ภารโรง

น่ากลัวชะมัดยิ่งมีข่าวลือพวกนั้นอีก

ภารโรงรีบล็อคกลอนประตูแต่ละห้อง

ก่อนที่สายตาจะเหลือบไปเห็นบางอย่างที่น่าสยดสยอง

ตัวของมันขนาดประมาณ2เมตรกว่าๆมีรูปร่างอ้วนท้วมคอยาวหัวเล็กมีปากอันกว้างใหญ่อยู่ที่ท้องมีแขนและมือ2คู่ไม่มีดวงตา

เมื่อเห็นแบบนั้นภารโรงก็รีบวิ่งหนีไปทางประตูทางออกแต่ทว่าเหมือนเขาจะลืมบางอย่าง

ประตูฝั่งตะวันออกถูกล็อคไปแล้ว

จังหวะที่กำลังวิ่งอยู่ภารโรงได้สะดุดล้มบางอย่างทำให้เกิดเสียงที่ดังมากๆ

สัตว์ประหลาดตัวนั้นได้ยินเสียงและรีบวิ่งมาถารโรงพยายามลุกพอลุกได้ก็กลับก้าวขาไม่ออกเขาคิดว่าตัวเองคงไม่รอดแล้ว

แต่พอเขาลืมตาขึ้นก็เห็นเด็กหนุ่มสาดแสงไฟไปที่สัตว์ประหลาด

เมฆฝน

รีบๆวิ่งไปซะ

เมฆฝน

เดี๋ยวผมจะล่อมันให้สักพัก

ภารโรง

แต่ว่า...

เมฆฝน

ไม่มีแต่ผมไม่ตายหรอก

เมฆฝน

เพราะฉะนั้นอย่ามาฆ่าตัวตายที่นี่รีบไปซะ

เมฆฝน

วิ่งไปทางประตูทิศเหนือ

เมฆฝน

ประตูนั้นคุณยังไม่ได้ล็อค

เมฆฝน

และพอคุณออกไปได้ก็ล็อคประตูด้วยล่ะเดี๋ยวจะมีคนตายเอา

พอเมฆฝนพูดจบภารโรงก็รีบวิ่งหนี

เมฆฝน

เอาล่ะมาทดลองอะไรสักหน่อยดีกว่า...

เมฆฝนวิ่งไปทางสัตว์ประหลาดที่กำลังขดตัวอยู่เพราะแสงไฟและกระโดดใส่มันก่อนที่จะหยิบบางอย่างขึ้นมาจากกระเป๋า

--------------------------

ช่วงเช้าของวันถัดมาเมฆฝนกำลังกินอาหารเช้าที่โรงเรียนอยู่

แต่อยู่ๆก็มีภารโรงวิ่งมาหา

ภารโรง

เธอยังไม่ตายจริงๆใช่ไหม

เมฆฝน

ครับๆ

เมฆฝน

ผมยังไม่ตายครับหยุดเขย่าตัวผมสักที

ภารโรง

ขอบคุณจริงๆนะไม่งั้นเมื่อวานฉันคงกลายเป็นศพแล้ว

เมฆฝน

ครับ

ภารโรง

แล้วเธอไปทำอะไรที่โรงเรียนตอนดึกล่ะ

เมฆฝน

มาเอาของให้เพื่อนครับ

ภารโรง

อ๋อหรอ

ภารโรง

งั้นฉันไปก่อนนะ

เมฆฝน

...

ภารโรงนึกสงสัยอยู่ว่าทำไมเด็กหนุ่มถึงดูไม่หวาดกลัวกับสิ่งนั้นแต่พอคิดไปคิดมาก็ไม่ได้นึกเรื่องนี้แล้วเพราะสุดท้ายเขาคงไม่มีวันรู้หรอก

สกาย

เห๋~

สกาย

สุดท้ายนายก็ไปสินะ

ม่านฟ้า

น่ารำคาญ...

สกาย

นายมาตอนไหนอ่ะ

ม่านฟ้าได้ทำการเมินและคุยกับเมฆฝนแทน

-----------------------------

ในห้องนอนของเมฆฝนตอนนี้ไม่ได้มีแค่ข้อมูลกับรูปของสกายแต่มีของม่านฟ้าด้วย

เมฆฝน

สัตว์ประหลาดตัวนั้นชื่อกินกะ

เมฆฝน

ใครมันตั้งให้เนี่ย•-•

เมฆฝน

เป็นสัตว์ประหลาดระดับ2ดาว

เมฆฝน

ชอบจ้องจับมนุษย์ไปเป็นอาหาร

เมฆฝน

แต่อยู่ๆเมื่อ4ปีก่อนมันก็หายไปและก็กลับมา

เมฆฝน

อืมมม

เมฆฝน

ข้อมูลมีน้อยแหะ

เมฆฝน

งั้นต้องเพิ่มตรงนี้ไปด้วย

เมฆฝน

จุดอ่อนจองมันคือแพ้แสงไฟ

เมฆฝน

แสงไฟจะทำให้มันแสบเนื้อแสบตัวเหมือนโดนไฟครอกทั้งเป็น

เมฆฝน

ส่วนวิธีกำจัดนั้นยังไม่มีใครรู้

เมฆฝน

ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงสัตว์ประหลาด2ดาวแต่ด้วยยังไงมันก็คือสัตว์ประหลาดมันจึงมีพละกำลังมากกว่ามนุษย์3เท่า

เมฆฝน

มันไวต่อเสียง

เมฆฝน

แล้วก็...

อยู่ๆก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

เมฆฝน

ว่าไง

???

เดี๋ยวนี้นายเป็นบ้าอะไรขึ้นมา

???

อยู่ๆก็ใช้งานอยู่นั่นแหละ

???

เงินก็ไม่มีให้

???

เกลียดว่ะ

เมฆฝน

โทรมาบ่น?

???

...ก็ไม่เชิง

???

แต่ไอ้ข้อมูลล่าสุดที่นายให้หาเนี่ยมันไม่มีเลย

???

นายคงต้องไปหาเองแล้วล่ะ

เมฆฝน

ขอบใจ

เมฆฝน

แค่นี้นะ

จบ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ