คุณพี่ผีช่วยไปไกลๆได้รึเปล่าครับ
บทที่3 รอดแล้ว
เดวิล
ถ้ามีใครอยู่ช่วยตอบหน่อยได้มั้ยครับ
เดวิล
ฮัลโหล ช่วยตอบหน่อยครับ
เดวิล
ไม่งั้นผมจะเดินไปแล้วนะครับ
กันต์
พี่มึงช่วยมำอะไรสักอย่างดิวะ//กระซิบ
ต้น
ไอ้เหี้ยเวย์มึงทำ//กระซิบ
เวย์
ทำไมต้องกูอ่ะ//เบาเสียง
ต้น
มึงตัวการเพราะงั้นไปเลย // กระซิบ
ต้น
ทำอะไรสักอย่างเร็วเข้า//กระซิบ
เวย์
จะให้กูทำเหี้ยอะไรหล่ะมึง//
เดวิล
ถึงเวลาอีกแล้วหรอเนี่ย
เดวิล
[ไว้ค่อยเล่นวันหลังก็ได้ หึ]
เมื่อพอบุคคลอันตรายไปแล้วกันต์และเหล่าพวกผีๆก็ได้พากันออกมาจนได้
ต้น
มึงจะเสียงดังหาป้าหรอไอ้เวย์
เวย์
อ๊าว!!! ไอ้เหี้ยให้กูมีความสุขกับน้องเขาไม่ได้หรอ
ต้น
ไม่ได้ไอ้สัตว์อยู่เงียบๆไป
กันต์
อ๊าว!! ขอลาพี่หน่อยก็ไม่ได้
ต้น
งั้นก็รีบๆลาจะได้กลับบ้าน
กันต์
อืม บายนะพี่ต้นไว้เจอกันนะ
ต้น
เออ ไว้เจอกันถ้ามีโอกาสหล่ะ
กันต์
แต่ก็คงจะนานอ่ะกว่าจะได้เจอพี่เพราะพี่โผล่มาแต่ตอนกลางคืนอ่ะ
กันต์
เสียดายจังถ้าพี่มาตอนกลางวันก็คงดีอ่ะ
กันต์
อืมแต่ไม่เป็นไรผมจะมาเจอพี่บ่อยๆก็แล้วกันถึงมันจะเสี่ยงภัยหน่อยก็เหอะ
กันต์
หึ //หัวเราะพร้อมยกมือ
ต้น
หึ ใครว่าจะเจอกันไม่ได้หล่ะ
ต้น
ไม่ต้องมาตกใจเลยไอ้เตี้ย
กันต์
ไม่ได้เตี้ยโว๊ยยย//พองแก้ม
ต้น
อ่ะ ถ้าอยากเจอก็เจอกันที่ดาดฟ้ากูไปได้
กันต์
ดาดฟ้าห้องสมุดโรงเรียนหรอ
กันต์
งี้ผมก็มาหาพี่ได้อ่ะดิ
ต้น
ไม่ต้องมาค้างรีบไปได้แล้วไป
กันต์
เดี๋ยวก็ไม่มาเจอซะหรอก
กันต์
อล้วมำไมพี่ดูเชื่อจังว่าผมมาหาแน่อ่ะ
กันต์
มั่นหน้ามั่นโหนกจังเลยพี่เนี่ย
ต้น
ด่ากูนะมึงหน่ะระวังไว้
กันต์
ครับๆๆกลัวตายแหละ แบร่ //แลบลิ้น
ต้น
กูรู้หรอกมึงไม่มีเพื่อนเลยมีเวลาว่างมาหากูใช่มั้ย
กันต์
ผมมันไม่มีเพื่อนเหอะ
ต้น
โอเคๆกูปากเสียเองขอโทษหล่ะกัน ที่กูปากหนัก
กันต์
เออ พอใจก็ได้ไอ้พี่ต้น
ต้น
ถ้าพอใจมึงแล้วก็รีบกลับบ้าน
กันต์
[เป็นห่วงสินะ น่ารักจัง]
กันต์
บายครับ พี่ต้น พี่เวย์
เวย์
คิดว่าจะลืมกันเหมือนไอ้ต้นแล้วนะเนี่ย
ต้น
[แต่ดูยังไงก็น่ารักอยู่ดี]
Comments