ธิดาเทพทั้ง 5 คนที่กล่าวบทกลอน

คนที่กล่าวบทกลอน

ในวังหลวง

หลานจางฮั่น(อ๋องจาง)

ท่านพี่

หลานหวั่งจั่น(ฮ่องเต้)

มีอะไรรึ

หลานจางฮั่น(อ๋องจาง)

ท่านไม่คิดที่จะสนในนางสนมคนไหนเลยรึ

หลานจางฮั่น(อ๋องจาง)

แต่ล่ะนางต่างงดงามทั้งนั้น

หลานหวั่งจั่น(ฮ่องเต้)

เจ้าอยากได้ ข้าก็ประทานนางสนมให้ได้

หลานจางฮั่น(อ๋องจาง)

ข้ามิได้ชอบนางสนมของท่านเสียหน่อย

หลานหวั่งจั่น(ฮ่องเต้)

เจ้ามิชอบ

หลานหวั่งจั่น(ฮ่องเต้)

แล้วเจ้าคิดว่าข้าจะชอบรึ

หลานหวั่งจั่น(ฮ่องเต้)

ท่านแม่ต่างพานางสนมเข้ามาเรื่อยๆ

หลานหวั่งจั่น(ฮ่องเต้)

ข้าปวดหัวจะตายอยู่แล้ว

หลานจางฮั่น(อ๋องจาง)

ข้าว่าท่านน่าจะออกไปขี่ม้า

หลานจางฮั่น(อ๋องจาง)

อย่างน้อยก็เพื่อรับอากาศดีๆสักหน่อยนะพะยะค่ะ

หลานจางฮั่น(อ๋องจาง)

เห็นท่านเอาแต่จดจ่ออยู่กลับราชองค์การเหล่านี้ และยังมีหนังสืออีก

หลานหวั่งจั่น(ฮ่องเต้)

ก็ดีเหมือนกัน

หลานหวังจั่นออกไปขี่ม้ากับหลานจางฮั่น

นอกเมือง

หลานจางฮั่น(อ๋องจาง)

ออกมาทางประตูลับเมื่อไหร่ต้องมาที่นี่ตลอด

หลานหวั่งจั่น(ฮ่องเต้)

ข้าชอบที่นี่

หลานหวั่งจั่น(ฮ่องเต้)

เจ้ามีปัญหารึ

หลานจางฮั่น(อ๋องจาง)

ไม่มี

หลานจางฮั่น(อ๋องจาง)

เดี่ยวข้ามานะ

หลานหวั่งจั่น(ฮ่องเต้)

.....

อีกด้านหนึ่งของสะพาน

水調歌頭東坡詞明月幾時有？把酒問青天。不知天上宮闕，今夕是何年。我欲乘風歸去，又恐瓊樓玉宇，高處不勝寒。起舞弄清影，何似在人間。轉朱閣，低綺戶，照無眠。不應有恨，何事長向別時圓？人有悲歡離合，月有陰晴圓缺，此事古難全。但願人長久，千里共嬋娟。 ยกจอกถามนภา จันทรามีแต่หนไหน ไป่รู้บนสวรรค์ ราตรีนี้เป็นคราใด ใคร่เหิรลมหวนกลับคืน ยังหวั่นเกรงแดนเมืองฟ้า ช่างสูงส่งแลเหน็บหนาว จึ่งร่ายรำล้อเงาจันทร์ แดนมนุษย์หาไหนปาน เดือนคล้อยผ่าน ตำหนักหอ ใจอาวรณ์ยากหลับใหล ใยเล่าจึ่งแค้นเคือง ไม่สมหวังดั่งเดือนเพ็ญ คนมีสุขทุกข์จำพราก เดือนมีขึ้นมีข้างแรม ยากสมปองแต่โบราณ ขอสัมพันธ์ยั่งยืนนาน สุดขอบฟ้าร่วมจันทรา

หยางหลิงมี่กล่าวบทกลอนนี้ขึ้น

แต่มีใครบางคนมาได้ยินเข้า

หลานหวั่งจั่น(ฮ่องเต้)

ช่างไพเราะนัก

หลานหวั่งจั่น(ฮ่องเต้)

ใครเป็นคนกล่าวบทกลอนนี้กัน

เขามองหาคนที่กล่าวบนกลอน