ยัยเลขาตัวน้อยของท่านประธานเย็นชา
มั่นใจ
หลี่เยว่หาน
//หันไปหามี่ถัง
หลี่เยว่หาน
อย่าเสียใจไปเลย
หลี่เยว่หาน
ฉันไม่ได้จะตัดขาดพวกเธอสักหน่อย
หลี่เยว่หาน
ฉันไปเดี๋ยวฉันก็กลับมาเยี่ยม
มี่ถัง
ฉันอยากให้เธออยู่ที่นี่
มี่ถัง
และก็อยู่กับทุกๆคนที่จีน
หลี่เยว่หาน
เธอคือเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่งของฉัน
มี่ถัง
ถ้าเป็นเพื่อนฉันจะต้องไม่ทิ้งฉันไป
หลี่เยว่หานไม่ตอบแต่เธอยิ้มให้เพื่อนของเธอ รอยยิ้มนั้นเจือปนไปด้วยความเศร้า
มี่ถัง
เดี๋ยวดึกๆฉันกลับมา
หลี่เยว่หาน
//ปั่นจักรยาน
เสี่ยวหยาง
//กำลังยืนดูโทรศัพท์
หลี่เยว่หานจะขับผ่านแต่เขาดันเดินพอดี หลี่เยว่หานคิดว่าเขาจะเดินตัดหน้าเลยเบรคหักหลบทำให้ชนเข้ากับเขาเบาๆ
เสี่ยวหยาง
//มองหลี่เยว่หาน
หลี่เยว่หาน
//ค่อยๆลืมตามองช้าๆ
เสี่ยวหยาง
//จ้องหลี่เยว่หาน
หลี่เยว่หาน
ฉันคิดว่าคุณจะตัดหน้า
เสี่ยวหยาง
ตาคุณเห็นผมตัดหน้าคุณเหรอ
เสี่ยวหยาง
ก้าวเดียวยังไม่มีเลย
หลี่เยว่หาน
ฉันไม่ได้ตั้งใจ
หลี่เยว่หาน
//หันมองตามหลัง
หลี่เยว่หาน
ก็ไม่ได้ตั้งใจนี่หน่า จะโกรธกันทำไม //พึมพำเบาๆ
หลี่เยว่หาน
//หยิบมารับสาย
หลี่เยว่หาน
เธอเลิกงานแล้วเหรอ
ลี่หยาง
แต่ฉันจะมาคุยเรื่องเธอ
ลี่หยาง
มี่ถังเล่าให้ฉันฟังหมดแล้ว
ลี่หยาง
เธอจะกลับไทยจริงๆเหรอ
Comments