EP3
หลังจากที่ฉันเข้ามาในห้องป๊า ฉันก้อเล่าทุกอย่างให้ป๊าฟังป๊าลูบหัวฉันพร้อมกับโอบกอดลูกสาวที่ร้องไห้ป๊าเรยพูดว่า....
ป๊าเบน(ป๊าน.อ)
ถ้ามันเหนื่อยไม่ไหวจิงๆก้อหยุดเถอะนะคนดีของป๊าอย่าร้องไห้เรยผู้ชายมีอีกเยอะแยะอย่าเสียใจเรยนะคนดี ไปนอนสะนะ พุ่งนี้ก้อเอาแหวนไปคืนพี่เขาสะ อีก2อาทิตที่บริษัทป๊าจะมีงานเลี้ยงหนูไปกับป๊านะป๊ามีคนจะพาไปรู้จัก
ซีม่อน(นางเอก)
ค่ะ ฝันดีนะค่ะป๊า
พอพูดจบฉันก้อเดินออกไป และตรงไปห้องนอนฉันทันที
มาย(เพื่อนน.อ)
เอ่อมึง พ่อไอ้ม่อนได้ส่งการ์ดเชิญให้พ่อกับแม่พวกมึงไปงานเลี้ยงบริษัทไหมอะ
มาย(เพื่อนน.อ)
เคๆไว้เจอกัน
โยชิ(เพื่อนน.อ)
มาแร้วหรอ ฉันคิดว่าแกจะไม่มาเรียนสะแร้ว ไม่เหนเจอตัวตั้ง2วันแหนะคิดถึงนะรู้ไหมแต่ขี้เกียจไปหา
ซีม่อน(นางเอก)
555กวนจังเรยนะมึงอะไปเรียนไป
ฉันนึกขึ้นได้ว่าจะเอาแหวนหมั้นไปคืนพี่วิน ฉันเรยชวนพวกมันไปด้วยกัน
ซีม่อน(นางเอก)
พวกมึง....เอาแหวนหมั้นไปคืนพี่วินเป็นเพื่อนกุหน่อยสิ
เจน(เพื่อนน.อ)
มึงยอมแพ้แร้วหรอ
ฉันที่มองเข้าไปเห็นเจ้าตัวกำลังอี๋อ๋อกันกับพี่มีนยิ่งทำให้ฉันมั่นใจมากยิ่งขึ้นว่าฉันคงหมดสิทแร้วจิงๆ แต่เอาเถอะมันเปนแบบนี้แร้วจะมัวลังเลอะไรว่ะ ก่อนที่ฉันจะเดินเข้าไปก้อมีเพื่อนร่วมชั้นพี่เขาเอ่ยทักขึ้นว่า....เห้ยคู่หมั้นเด็กมึงมาวะ ไม่ออกไปหาหน่อยหรอว่ะไอ้วิน???
วิน(พระเอก)
ออกไปเพื่อมีอะไรก้อเข้ามาเองดิว่ะน่าเบื่อจะตาย ไปกินข้าวกันดีกว่าปะมีนเราเลี้ยงเอง
พี่มีน(แฟนเก่าพี่วิน)
เดี๋ยวไอ้วินน้องเขามาหามึงมึงก้อคุยกับน้องเขาก่อนสิ มึงทำแบบนี้เท่ากับกุเป็นมือที่สามเรยนะ เว้ย
วิน(พระเอก)
มึงจะเปนมือที่สามได้ไงในเมื่อกุไม่ได้คิดไรกะยัยเด็กนั้นอะ มีแต่มันที่คิดเองเออเองทั้งนั้น ส่วนแกมีนฉันนะรักแกแค่ไหนก้อน่าจะรู้นะ
พี่มีน(แฟนเก่าพี่วิน)
แกเนี่ยน๊าระวังจะเสียใจอย่าได้คาดหวังอะไรจากฉันนักเรยนะวิน
หลังจากที่พี่มีนพูดจบแร้วกำลังจะไปพี่วินเรยกำลังจะเดินตามไป แต่พวกเขาทั้ง2ก้อต้องหยุดชะงักเมื่อได้ยินฉันพูดว่า
ซีม่อน(นางเอก)
เอ่อพี่วินค่ะหนูเอาแหวนมาคืนพี่ค่ะ
วินที่ได้ยินแบบนั้นก้อเดินมาหยุดที่หน้าของฉันแร้วถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจว่าหูตัวเองนั้นฟังไม่ผิด
ซีม่อน(นางเอก)
หนูขอถอนหมั้นพี่ค่ะ หนูอยากให้อิสระแก่พี่ เพราะหนูรู้ว่ายังไงหนูก้อแพ้พี่มีน นี่ค่ะ
ซีม่อน(นางเอก)
พี่เกบไว้ให้คนที่พี่รักเถอะค่ะ หนูไปละ
พี่มีน(แฟนเก่าพี่วิน)
นั้นไงกุว่าแร้ว แร้วถ้าน้องเขาโกรธกุขึ้นมากุเอามึงตายแน่ แร้วมึงเปนอะไรเมื่อกี้ยังร่าเริงอยู่เรยทำไมตอนนี้หน้าจ๋อยเรยอะ เสียใจหรอ
เกมส์(เพื่อนพ.อ)
เห้อะมันจะเสียใจก้อเปนเรื่องธรรมดาแหละอย่าสนใจมันเรย
นาย(เพื่อนพ.อ)
มันเลือกเองมันชั่งเห้อะ
แบงค์(เพื่อนพ.อ)
เคยเตือนแร้ว
วศิน(เพื่อนพ.อ)
สมน้ำหน้ามึงหึ55555555
อาร์ม(เพื่อนพ.อ)
555555555สม
วิน(พระเอก)
มึงจะล้อกุทำไมเนี่ย กุแค่ดีใจจนช็อคเห้อะไม่ได้เสียใจเรยพวกมึงคิดมากเกินไปละไปกินข้าวกันเห้อะ
เกมส์(เพื่อนพ.อ)
ยังมีกะจิตกะใจกินข้าวด้วย ไม่ธรรมดาจิงๆ เอ่อแต่กุได้ยินว่าไอ้แบงค์มันมีข่าวดีจะบอกด้วยว่ะใช่ไหม
แบงค์(เพื่อนพ.อ)
อืมใช่ แม่ฉันบอกว่าจะพาฉันไปดูว่าที่คู่หมั้นฉันเว้ยแต่ฉันก้อไม่รู้หรอกนะว่าเปนใคร แม่ฉันบอกว่าเขาสวยน่ารัก และก้อเรียนที่เดียวกับฉันด้วย ฉันชักตื่นเต้นแร้วสิ
นาย(เพื่อนพ.อ)
เชี่ยดีใจด้วย กุรอลุ้น
วศิน(เพื่อนพ.อ)
เห้ยถ้าเปนน้องม่อนละไอ้แบงค์
แบงค์(เพื่อนพ.อ)
กุรักตายเรยแบบนั้นน่ะกุไม่โง่แบบไอ้วินหรอกเชอะ แม่กุบอกรอวันงานก่อนอีก1อาทิตถึงจะได้เจอกัน
อาร์ม(เพื่อนพ.อ)
กุลุ้นจนเจบขี้ละตอนนี้
วศิน(เพื่อนพ.อ)
5555ไอ้นี่ก้อ
วิน(พระเอก)
ไปเห้อะลุ้นไรนักหนาน่าเบื่อจะตาย
เกมส์(เพื่อนพ.อ)
จ้าาาาาาถ้าใช้อย่าเสียใจก้อแร้วกันแร้วก้ออย่าแอบร้องไห้ที่บ้านละหึ
วิน(พระเอก)
เอ่อคอยดูละกัน
ฉันที่ยืนรอเพื่อนๆเพื่อเข้าไปพร้อมกันสักพัก
ซีม่อน(นางเอก)
มึงกว่าจะมาได้นะ ชุดมึงนี้เลิศ
มาย(เพื่อนน.อ)
มึงก้อใช่ย่อย
โยชิ(เพื่อนน.อ)
มาครบแร้วใช้ไหม
ซีม่อน(นางเอก)
ครบแร้วไปกัน
หลังจากที่ฉันเข้าไปในงานนั้น ก้อเจอเข้ากับป๊า ป๊าบอกให้ยืนอยู่กับเขาก่อนเดี๋ยวจะมีลูกชายเพื่อนมาแนะนำให้รู้จักกัน
สักพักนึงฉันก้อเหนชายหนุ่มดูวัยรุ่นกลุ่มนึงเดินเข้ามา แต่ฉันก้อไม่ได้สนใจอะไรเมื่อมองรู้ว่าเปนใคร
ใช่พวกกลุ่มบีทีนั้นเอง ฉันเรยหันคุยกับพ่อเพราะไม่อยากสนใจเขา เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาที่ร.รเวลาเจอหน้ากันฉันจะเดินหนีไม่ทักเหมือนเมื่อก่อนทำให้เจ้าตัวไม่พอใจที่ฉันเล่นเยนชาขนาดนี้ ถึงทำให้มีปันหากับเพื่อนฉันตลอดที่เจอหน้ากัน เขาต้องบ้าแน่ๆเรยเมื่อก่อนไม่เคยสนใจฉันหนิ แร้วทำไมพอฉันไม่สนใจเขากับเริ่มมาสนใจฉันสะงั้น อ่ยเริกคิดเข้าข้างตัวเองได้แร้วนะ หึ
หลังจากที่ฉันยืนอยู่กับป๊าได้สักพักพวกเขาก้อเดินเข้ามาทักพ่อฉันกับทักฉันด้วย อะไรว่ะเนี่ย ปกติเราไม่แหม่แต่จะคุยกันเรยด้วยซ้ำเขาทักฉันว่า
วิน(พระเอก)
คุณลุงสวัสดีคับ น้องม่อนสบายดีไหมหืม
ป๊าเบน(ป๊าน.อ)
อ่าตาวิน พ่อแม่ละหืม
วิน(พระเอก)
พ่อกับแม่อยู่นุ้นคับ
ป๊าเบน(ป๊าน.อ)
อ่าๆพวกเทอคุยกันไปนะเดี๋ยวลุงไปหาคุยกะพ่อเราก่อน
ซีม่อน(นางเอก)
ป๊ะป๊าค่ะเดี๋ยวสิค่ะหนูไปด้วย
กำลังไปแต่ทว่าแขนฉันถูกจับไว้สะก่อน
วิน(พระเอก)
เดี๋ยวสิ แค่นี่ถึงกับไม่อยากคุยกับพี่เรยหรอหืมได้ข่าวว่าคุณลุงจะพาลูกชายบ้านดังมาให้รู้จักหนิ ใช่ไหม
ซีม่อน(นางเอก)
ใช่ค่ะ แร้วเกี่ยวอะไรกับพี่อะ หนูถอนหมั้นให้พี่แร้วเริกยุ่งกับหนูสักที
ในระหว่างที่ฉันกำลังจะไปแต่พี่เขาดึงไว้สะก่อนแต่โชคดีของฉันก้อคือป๊ามาตามพอดี ป๊าเรยขอยืมตัวฉันก่อนจะพาไปเจอกับคัยคนนึง แต่พอฉันเหนหน้าพี่เขาก้อต้องตกใจร้องทัก
ซีม่อน(นางเอก)
ทะมำไมถึงเป็นพี่ละค่ะ
เคน(พระรอง)
ไม่รู้สิ พรมลิขตมั้งค่ะ555
ป๊าเบน(ป๊าน.อ)
อ้าวรู้จักกันหรอเนี่ย
ซีม่อน(นางเอก)
ใช่ค่ะ พี่เขาเปนรุ่นพี่ที่ร.รนะค่ะป๊า เวลาอยู่ร.รพี่เขาน่ารักมากเรยนะค่ะการบ้านอันไหนหนูไม่เข้าใจก้อได้พี่เคนนี่แหละค่ะช่วยดูช่วยสอนให้
ป๊าเบน(ป๊าน.อ)
ดีเรย เวลาหมั้นกันจะได้ไม่เขินไงล่ะ5555
พ่อเคเรน(พ่อเคน)
ตกใจอะไรอะเรา
ม๊าซิน(ม๊าน.อ)
ไงจ้ะนิวไม่ได้เจอกันนานเรย
แม่นิว(แม่เคน)
นั้นสิ พอรู้ว่าเปนงานบริษัทแกฉันก้อดิ่งตรงกับบ้านทันทีเรย เพื่อจะมาคุยเรื่องงานของลูกๆเรา ดีจังนะที่2คนนี้รู้จักกันนะ
แม่นิว(แม่เคน)
วันนี้ไหนยัยมิวจะมานะ
ม๊าซิน(ม๊าน.อ)
ไง ได้ข่าวว่าจะจับลูกสาวแต่งงานหรอจะหืมวันนี้มาดูตัวด้วยสินะ
แม่มิว(แม่มาย)
อืม ลูกชายเขาน่าจะมาถึงแร้วนะ
พ่อบอม(พ่อพี่แบงค์)
ไงไอ้ชิโน่
พ่อบอม(พ่อพี่แบงค์)
ไหนละลูกสาวนาย
พ่อชิโน่(พ่อมาย)
นั้นไงมาแร้ว แร้วไหนละลูกชายแก
พ่อบอม(พ่อพี่แบงค์)
นั้นไงมาแร้ว
แบงค์(เพื่อนพ.อ)
พ่อคับ พอเรียกผมมาทำไมเนี่ยกำลังสนุกเรย
พ่อบอม(พ่อพี่แบงค์)
แกเนี่ยนะเดี้ยๆ นี่คู่หมั้นแกหนูมาย
มาย(เพื่อนน.อ)
คู่หมั้นงั้นหรอค่ะ
แบงค์(เพื่อนพ.อ)
ห๊ะ ยัยนี้อะนะไม่เอาอะ ผมกับเทอเราไม่ถูกกันคับพ่อไม่เอาผมไม่หมั้น
พ่อบอม(พ่อพี่แบงค์)
ไม่ได้ไม่ได้ ยังไงก้อต้องหมั้นกันคำสั่งเสียปู่แก
แบงค์(เพื่อนพ.อ)
เห้อะก้อได้คับ
พ่อบอม(พ่อพี่แบงค์)
ไปเถอะไปเถอะ ไปหานั่งเล่นกันไป
เคน(พระรอง)
ไปหาเพื่อนพี่กันไป
ฉันที่ว่าง่ายเพราะฉันว่าพี่เขาก้อดีกว่าพี่วินนะไม่หยิ่งดูแลดี เอาใจใส่ ถ้าฉันแต่งงานไปคงไม่เสียใจมั้งนะ55555
ฉันเดินไปยืนอยู่กับกลุ่มพี่เคนและเพื่อนๆของฉันเราทุกอย่างที่เกี่ยวกับเรื่องยัยมายให้ฟังฉันพอได้รู้ก้อยิ้มดีใจกับเพื่อนด้วยพร้อมบอกเรื่องของฉันกับพี่เคน แต่ในระหว่างที่พวกฉันยืนคุยกันอยู่นั้นก้อได้มีความรู้ว่าจะมีคนแอบจ้องมาฉันอยู่ตลอด ไม่รุ้จะมองอะไรนักหนาอยากเดินเข้าไปถามแต่ฉันก้อกลัวจะมีเรื่องกันสะก่อนเพราะฉันยืนอยู่กะพี่เคนเจ้าตัวยื่นอยู่กับแฟนเก่า หึ 😒😒
หลังจากจบงาน ฉันก้อกับถึงบ้านอย่างปลอดภัยเพราะไม่มีคนดักถามเรื่องมากมาย ฉันอาบน้ำและทิ้งตัวลงนอนก่อนจะมีเสียงข้อความเข้า
ในข้อความเขียนว่า พุ่งนี้เจอกันที่ห้างนะยัยตัวแสบ ฉันมีเรื่องจะคุยกับเทอด่วน เวลา11:00เจอกันถ้าเทอไม่มาฉันจะตามถึงบ้าน(พี่วิน)
พอฉันเหนข้อความถึงกับกุมขมับเรย อะไรว่ะเนี่ยเมื่อก่อนไม่เหนจะสนใจกันเรย อะไรเข้าสิงเขาว่ะเนี่ย
นอนดีกว่า เยนๆเจอกันใหม่สวัสดีจ้าจุ้ฟๆ
Comments