To Be First God หมิงชิวเย่

...

อา...

นี่มันก็ผ่านมานานมากเเล้ว...นานมากจริงๆ

นามของข้าคือ หมิงชิวเย่

อายุอานามหลายหมื่นล้านปีเห็นจะได้ เป็นเซียนสวรรค์ภพกลางจากหลายๆพหุภพ ณ เพลานี้ถึงกาลที่ข้าจะได้เป็นใหญ่ในโลกหล้าเสียที

ณ ช่วงเวลาเเห่งการเริ่มต้น

มหาวิทยาลัยxxx เเถบเอเชียกลาง

16.00 น.

หมิงชิวเย่

เฮ้!!? นี่มืดเเล้วเหรอเนี่ย พึ่งจะเลิกเรียนเองเเท้ๆ:มองขึ้นไปบนท้องฟ้าอันมืดทะมึน

เมื่อหมิงชิวเย่พูดจบ บังเกิดลมเเรงพัดโบกเอาตัวของเขาเข้าสู่ใจกลาง ต่อด้วยกลายเป็นพายุลูกมหึมา

ฟิ้วววววววว!!! (เสียงลม)

หมิงชิวเย่

อ้ากกกกกกกกกก!! กูจะมาตายที่นี่ไม่ได้นะโว้ยยยยย

...

ณ หมู่บ้านที่ไหนสักเเห่ง เวลาเช้าช่วงสายๆ

ตัวประกอบ

ว้ายตายเเล้ว! เหตุใดขอทานผู้นี้จึงได้รูปงามนัก

ตัวประกอบ

คนที่ไหนเนี่ยไม่เคยเห็นเลย ตายรึยังน่ะนั่น

ตัวประกอบ

ลูกเต้าผู้ใดรีบมาดูเร็วเข้าทุกคน

หมิงชิวเย่

อืมมม...ฉันอยู่ที่ไหน

เสียงจอเเจของผู้คนทำให้ชายหนุ่มผู้ซบเซาตื่น

ตาของเขาพร่ามัวคล้ายว่าจะบอด เเต่ยังพอมองเห็นในรัศมี 2 เมตรได้ เเม้จะไม่ชัดนักก็ตาม

ตัวประกอบ

ตื่นเเล้วหรือพ่อหนุ่ม

ชายเเก่ถามพร้อมยื่นน้ำให้หมิงชิวเย่

หมิงชิวเย่

ขอบคุณครับ:รับน้ำมาดื่มด้วยความกระหาย

อึกๆๆ

หมิงชิวเย่เทน้ำใส่มือของเขาเเล้วค่อยบรรจงลูบลงบนใบหน้า หนึ่งครั้ง สองครั้ง สามครั้ง... เขาเงยหน้าขึ้นมองสิ่งที่อยู่รอบๆกายของเขา เเม้เหมือนจะตาบอด เเต่ดวงตานั้นกลับมองเห็นสิ่งต่างในรูปแบบที่ต่างออกไป(ยกเว้นสิ่งมีชีวิตจำพวกสัตว์ปกติที่ไม่มีพลัง)

พลัง!! มันเป็นคลื่นพลังบางอย่าง มันอยู่ในหิน มันอยู่ในน้ำ ต้นไม้ หรือเเท้กระทั่งอาคารบ้านเรือนเเละบางบุคคล

หมิงชิวเย่

พวกคุณเห็นนั่นหรือเปล่า:หันซ้ายหันขวามอง

ตัวประกอบ

เจ้ากำลังกล่าวถึงสิ่งใด

หมิงชิวเย่

ไม่เห็นเหรอ ก็พวกเส้นพวกก้อนหลากสีนั่นไง

ตัวประกอบ

...

ตัวประกอบ

...

ไม่มีใครตอบเขา มีเเต่คนคิดว่าเขาบ้าเพียงเท่านั้น จากนั้นผู้คนก็ค่อยทะยอยห่างออกไป

หมิงชิวเย่ลุกขึ้นยืนสำรวจร่างกายตัวเอง เมื่อพบว่าปกติดีจึงเริ่มก้าวขาเดินดูรอบๆหมู่บ้าน พบว่าที่นี่ชนบทนัก บ้านช่องทรุดโทรมปกหลังคาหญ้า ออกเเนวโบราณคร่ำครึ

เราย้อนเวลามาเหรอ:เขาคิด ก่อนจะเหลือบไปเห็นบางสิ่งบางอย่าง...

มันมีเขากลางหัวงอกออกมาประมาณ 3 เซนติเมตร ตัวคล้ายกระต่าย สูงใหญ่เพียงเอว มีกลุ่มก้อนออร่าสีขาวคลุมทั่วกายา พวกมันวิ่งกันมาทั้งฝูงชนข้าวของ เเผงลอย เเละคนเละไม่มีชิ้นดี

หมิงชิวเย่

โอ้วแม่เจ้านั่นมันตัวเxี้ยอะไร นี่มันไม่ใช่ย้อนเวลาเเล้วโว้ย นี่มันทะลุมิติชัดๆ:รีบสับตีนเเตกทันควัน

ตัวประกอบ

สัตว์วิญญาณมาเเล้ว

ตัวประกอบ

พวกเราฆ่ามันให้หมด

ตัวประกอบ

เหล่าผู้ฝึกตนมาช่วยพวกเราเเล้ว

ตัวประกอบ

เย่เย้โย่! พวกเรารอดตายเเล้ว

อะไรนะ!!?! ผู้ฝึกตนเหรอ พวกเซียนเหรอ:หมิงชิวเย่คิด

เเม้จะวิ่งสวนทางกับกลุ่มผู้ฝึกตนไปเเล้วเเทนที่จะรีบหนีเขากลับหลังหันมาดู

เเม้สิ่งที่เห็นจะฟังดูเกินจริง ทว่าผู้ฝึกตนเพียง 5 คนเท่านั้นที่เริ่มสังหารเหล่าสัตว์วิญญาณกว่า 50 ตัวลงได้ เลือดของพวกมันไหลนองอาบไปทั่วพื้น กลิ่นคาวฟุ้งอบอวล สิ่งที่ขยับได้ในพื้นที่สู้รบในช่วงสิ้นสุดการต่อสู้มีเพียงร่างเปื้อนเลือดของเหล่าผู้ฝึกตนเท่านั้น

จากผู้เขียน

วรรณกรรมเรื่องนี้เขียนขึ้นในเวลาว่างเท่านั้น เขียนถูกเขียนผิดบ้าง ไม่มีการพาดพิงถึงบุคคลหรือสถานที่ใดในทางเสียไปหายๆ หรืออาจไม่มีการกล่าวถึงเลยก็เป็นได้ หากผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ (เรื่องนี้ชั่งสั้นนักเเล)

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ