ลิขิตชะตาฟ้าไม่ได้ประทานให้ซักหน่อยนะท่านอาจารย์
#2
หงส์เฟยหลิง (พระเอก+อาจารย์ของนายเอก)
//ตื่น
หงส์เฟยหลิง (พระเอก+อาจารย์ของนายเอก)
นี่หลงฉิง
ซานหลงฉิง (นายเอก)
//ซลึมซลือ
ซานหลงฉิง (นายเอก)
มีอะไรหรอท่านอาจารย์
หงส์เฟยหลิง (พระเอก+อาจารย์ของนายเอก)
อืมมม
หงส์เฟยหลิง (พระเอก+อาจารย์ของนายเอก)
ดูนี่สิ
หงส์เฟยหลิง (พระเอก+อาจารย์ของนายเอก)
//หยิบหนังสือมา
หงส์เฟยหลิง (พระเอก+อาจารย์ของนายเอก)
//เปิดให้ซานหลงฉิงดู
ซานหลงฉิง (นายเอก)
หนังสือนี้คือตำราเวทต์งั้นรึท่านอาจารย์
หงส์เฟยหลิง (พระเอก+อาจารย์ของนายเอก)
ใช่แล้วล่ะ
หวังสื่อหลิง (คนขายยา)
//ตื่น
หวังสื่อหลิง (คนขายยา)
นี่
หวังสื่อหลิง (คนขายยา)
หลงหลิง
หวังสื่อหลิง (คนขายยา)
ท่านเคยเห็นหญิงสาวงามไหมล่ะ
หวังสื่อหลิง (คนขายยา)
หรอ
หวังสื่อหลิง (คนขายยา)
นี่ดูซะ
หวังสื่อหลิง (คนขายยา)
//เอารูปมาให้ดู
หลงหลิง
สวยจริงๆด้วยนี่ท่านปลาน้อย
หวังสื่อหลิง (คนขายยา)
อื้มใช่แล้วล่ะท่านหลงหลิง
หวังสื่อหลิง (คนขายยา)
//ยิ้มอ่อนๆ
หลงหลิง
ท่านเคยกินไอนั่นรึป่าวขอรับ
หวังสื่อหลิง (คนขายยา)
ไม่เคย
หวังสื่อหลิง (คนขายยา)
โอเคๆ
ฮงสื่อหลาง
ท่านจะบ่นไรนักหนาเนี่ย
สางอี๋หลิง
ก็นายอะเอาแต่เที่ยวเล่น
ฮงสื่อหลาง
แล้วมันผิดรึท่าน
เหมียนหงส์เฟ่ย
พวกท่านสองคนหยุดเถียงกันเถิดพะยะค่ะ
ฮงสื่อหลาง
//เดินออกไป+งอน
เหมียนหงส์เฟ่ย
เป็นงี้ตลอดเลยนะพวกท่านเนี่ย
เหมียนหงส์เฟ่ย
ข้านึกว่าใคร
สางหลงเกอร์
เอ่อข้าไม่ได้มาเจอท่านนานมากก็เลยเป็นห่วงน่ะเจ้าค่ะ
เหมียนหงส์เฟ่ย
ดีแล้วล่ะที่มา
สางหลงเกอร์
เพราะอะไรรึเจ้าคะ
เหมียนหงส์เฟ่ย
เพราะข้าก็คิดถึงท่านเหมือนกัน
แอดเอง
แต่แอดต้องไปกินข้าวก่อน
Comments