Charter 3 เพื่อน

กฤษ : แม่อุ้ยครับ ผมเอาลาบเป็ดจานนึง กับข้าวเปล่าหนึ่งจานครับ

แม่อุ้ย : ได้จ้า... แล้วหนูละ เอาอะไร

แม่อุ้ยหันมาถามผมที่กำลังยืนเหม่อ​อยู่..

ไอ้กฤษหันมาหาผม มันเอาศอกสะกิด ผมสะดุ้ง​เล็กน้อย

ผม : เอ่อๆๆๆ.. ครับ ว่าไงครับแม่?

ไอ่กฤษถอนหายใจ แล้วสั่งข้าวให้ผมแทน

กฤษ : มันเอาตำมั่ว กับข้าวเปล่าอย่างละจานครับแม่

แม่อุ้ย : ได้จ่ะ พวกหนูไปหาที่นั่งรอเลยจ้ะ เสร็จ​แล้วเดี๋ยว​แม่เอาไปให้

กฤษ : คร้าบบบ

ผมได้แต่พยักหน้า​กับยิ้มแก้เขิล แล้วเดินตามไอ่กฤษ​ไปหาที่นั่ง

กฤษ : เฮ้ย.. ไอ่เอก มึงว่าสาวคนนั้นน่ารักมั้ยว่ะ?

มันถามผมพร้อมกับทำหน้าตาเคลิบเคลิ้ม​.. ตาหวานฉ่ำ

ผม : เออๆ น่ารักดี

ผมตอบมันแบบปัดๆ แล้วนึกถึงรอยยิ้มของเธอคนนั้น  "เธอเป็นใคร ทำไมถึงรู้สึกคุ้นๆ อย่างบอกไม่ถูก" ผมคิดในใจ

กฤษ : ตอนบ่ายเราเรียนอะไรนะ กูลืม

ผม : ภาษาอังกฤษ

กฤษ​ : เฮ้อออออ  อังกฤษ​อีกแล้ว น่าเบื่อชิบหาย

ผม : ฮ้าๆๆๆ มึงก็ตั้งใจหน่อย วิชาหลักนะ ได้เกรดน้อยระวังมันดึง GPA มึงร่วง

กฤษ : กูมีมึงซะอย่าง ช่วยผมหน่อยนะครับนายท่าน

มันหันมาแล้วทำสายตาบ้องแบ๊ว​ กระพริบตา​รัวๆ

ผม : เออๆ กูก็ช่วยได้เท่าที่ช่วยแหละ ข้อสอบมึงก็กาแม่นๆเอาละกัน

กฤษ : ไม่ใช่ปัญหา​ กูมีตัวช่วย 😁

มันยิ้มกว้างแล้วหัวเราะคิ๊กคั๊ก

แม่อุ้ย : ได้แล้วจ้า

แม่อุ้ยถือถาดกับข้าวที่เราสั่งมาเสริฟที่โต๊ะ อาหารร้านแม่อุ้ยถือเป็นที่หนึ่งของพวกผม จากการจัดอันดับร้านอาหารข้างมหาลัย ด้วยรสชาติจี้จ๊าดถึงเครื่อง ให้เยอะ ราคาไม่แพงเหมือนร้านอื่น อีกทั้งแม่อุ้ยยังเป็นคนอัธยาศัย​ดี น่ารักพูดเพราะ บางครั้งก็เผลอพูดสำเนียงทางเหนือ เพราะแม่อุ้ยเป็นคนเชียงรายแต่ย้ายมาอยู่กินกับสามีที่ภาคอีสานและเปิดร้านอาหารเล็กๆข้างมหาลัย ทำให้เรามาฝากท้องไว้กับแม่อุ้ยในทุกๆมื้อ

ผม : ขอบคุณ​ครับแม่

ผมกับไอ่กฤษช่วยแม่อุ้ยหยิบอาหารในถาดวางบนโต๊ะ

แม่อุ้ย : ขาดอะไรบอกแม่ได้เลยนะเจ้า

ผมและกฤษ : คร้าบบ

พร้อมกับยิ้มให้แม่อุ้ย......

.

.

.

ผม : เร็วซิมึง มันจะบ่ายโมงแล้วนะนิ

ผมเร่งไอ่กฤษ ที่พึ่งตื่นหลังจากกินข้าวเสร็จแล้วกลับมาเล่นที่หอมัน แต่มันดันเผลอหลับ

กฤษ : เออ แปป กูหวีผมก่อน

ผม: มึงจะห่วงหล่อไปใหน

ไอ่กฤษมันเป็นคนที่หน้าตา​ดี คิ้วเข้ม จมูกเป็นสัน ผิวขาว บ้านมันอยู่ไกลจากมหาลัยประมาณ 15 กิโล มันจึงเช่าหออยู่เพราะขี้เกียจ​ขับรถไกล แต่บ้านผมอยู่ใกล้ๆมหาลัยเดินทางแค่ 3 กิโล ก็ถึง ผมกับไอ่กฤษ รู้จักกันตอนเรียน ม.4 มันย้ายเข้ามาใหม่ ตอนนั้นผมนั่งหลังห้องข้างๆหน้าต่าง แล้วโต๊ะข้างผมก็ดันว่าง มันเลยได้มานั่งข้างผม มันมีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกับผม คือ PSP เรา 2 คน เล่น Monsters Hunter ด้วยกันอยู่เป็นประจำ บ้างก็ชวนกันไปเล่นร้านเกมส์ ด้วยนิสัยใจคอผมกับมันที่เข้ากันได้ดี จึงทำให้เราเป็นเพื่อนสนิทกันตั้งแต่นั้นมา เวลามันเบื่อนอนหอ มันก็มักมานอนบ้านผมบ่อยๆ ทุกครั้งที่มันมาบ้านผม เราจะพรี้เกมกันทั้งวันทั้งคืน ฮ้าๆๆๆ

กฤษ : เสร็จ​แล้ว​ๆ ป่ะ

ผมกับไอ่กฤษไปรถคันเดียวกัน เพราะเรียนเสร็จแล้วต้องไปหาอาจารย์วิชาพุทธศาสนา​ต่อ ไอ่กฤษเป็นคนขับ พอถึงห้องเรียน นั่งเรียนได้ประมาณ​ 30 นาที ผมและไอ่กฤษ​เราก็หลับทั้งคู่ ฮ่าๆๆๆ วิชานี้ไม่ได้อะไรเลย เหมือนมารอเช็คชื่อ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***