อาร์คานาสื่อรักของนายตัวร้าย
บทที่สอง
เจนัส
เจ้ามาทำอะไรที่นี่อีฟ
อีฟ (นายเอก)
คุณรู้จักผมเหรอครับ
เจนัส
เจ้าเสียสติไปแล้วเหรอ
อีฟ (นายเอก)
ถามว่ารู้จักกันไหมก็ไม่ยอมตอบ
อีฟ (นายเอก)
แถมยังมาด่าผมอีก
อีฟ (นายเอก)
คุณนั่นแหละที่เสียสติ
เจนัส
นี่เจ้ากล้าขนาดนี้เลยเหรอ
เจนัส
ทั้งที่เมื่อก่อนเจ้าไม่ได้เป็นแบบนี้แท้ๆ
อีฟ (นายเอก)
แบบนี้แล้วมันแบบไหนครับ
เจนัส
ก็แบบที่เจ้าทำอยู่นี่แหละ
อีฟ (นายเอก)
ตัวเองมาด่าเขาก่อนแท้ๆ
อีฟ (นายเอก)
ยังมีหน้ามาบอกคนอื่นก้าวร้าวอีก
เจนัส
โรซี่กำลังจะมาที่นี่
เจนัส
ถ้าไม่อยากไปอยู่กับยัยนั่นก็รีบหนีไปซะ
อีฟ (นายเอก)
แม่นางเอกนั่นน่ะเหรอ
เจนัส
ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ
เจนัส
ข้าไม่เข้าใจคำพูดของเจ้าเลย
เจนัส
เจ้าคงจะเสียสติไปแล้วจริงๆ
อีฟ (นายเอก)
นี่หรือว่าคุณ...
อีฟ (นายเอก)
คุณเป็นหนึ่งเมเจอร์ อาร์คานาเหรอ
เจนัส
นี่เจ้าคงไม่ได้แกล้งลืมตัวตนของข้าเพื่อยั่วโมโหข้าหรอกนะ
อีฟ (นายเอก)
ว่าแล้วเชียว ว่าทำไมหล่อขนาดนี้
อีฟ (นายเอก)
ที่แท้ก็ตัวละครหลักนี่เอง
เจนัส
เจ้าพูดเรื่องอะไรกันแน่
อีฟ (นายเอก)
ไม่มีอะไรหรอกครับ
อีฟ (นายเอก)
ว่าแต่คุณจะไปไหนเหรอ
อีฟ (นายเอก)
ให้ผมไปด้วยสิ
เจนัส
ข้ากำลังหนียัยโรซี่อยู่
เจนัส
ถ้าหากเจ้าไปด้วยคงจะเป็นตัวถ่วงข้าเสียมากกว่า
อีฟ (นายเอก)
ปากคอเราะร้ายนักนะ
เจนัส
เจ้ากำลังเหิมเกริมอยู่นะ
เจนัส
ข้าเป็นรุ่นพี่เจ้านะ
อีฟ (นายเอก)
จะข่มขู่ผมเหรอครับ
เจนัส
เจ้าหยุดยั่วโมโหข้าสักที
อีฟ (นายเอก)
งั้นคุณก็ไปเลยสิ
เจนัส
เจ้าอยู่นี่ก็ระวังโดนจับได้แล้วกัน
อีฟ (นายเอก)
อะไรกัน เกิดเป็นห่วงผมขึ้นมารึไง
เจนัส
อย่าหลงตัวเองหน่อยเลย
เจนัส
ที่ข้าบอกให้เจ้าระวังก็เพราะถ้าเจ้าถูกเจอตัวข้าก็จะซวยไปด้วยน่ะสิ
เจนัส
ข้าเสียเวลามามากแล้ว ขอตัวก่อนแล้วกัน
เจนัส//ไม่รอช้าเจนัสรีบหันหลังเดินออกจากร้านไปทันที
อีฟ (นายเอก)
ทำอะไรงี่เง่าจริงๆ
อีฟ (นายเอก)
ยัยโรซี่อะไรนั่นเป็นนางเอกนะ
อีฟ (นายเอก)
ยังไงก็หาตัวนายเจออยู่แล้วล่ะ
อีฟ (นายเอก)
คงจะไม่รู้จักสกิลนางเอกล่ะสินะ
เจนัส // วิ่งกลับเข้ามาในร้านอีกครั้ง
เจนัส
ยัยโรซี่กำลังมาที่นี่
เจนัส//ดึงแขนของอีฟให้ลุกขึ้น
อีฟ (นายเอก)
ทำไมต้องหนีด้วยล่ะ
เจนัส
เจ้าอยากได้ยัยเด็กนั่นเป็นเจ้านายเหรอ
อีฟ (นายเอก)
พูดเรื่องอะไรของคุณ
อีฟ (นายเอก)
ถึงยัยโรซี่อะไรนั่นจะฝีมือกากมากก็เถอะ
อีฟ (นายเอก)
แต่ในอนาคตยัยนั่นก็ทำได้ดีนะ
กริ๊ง//เสียงประตูร้านเปิด
อีฟ (นายเอก)
อยากเห็นคฤหาสน์เวทย์แล้ว
เจนัส
เจ้าอย่าทำอะไรบ้าๆนะ
อีฟ (นายเอก)
คุณจะทำอะไรเนี่ย
เจนัส//เหลือบมองแขนของอีฟ
เจนัส//เปลี่ยนมาจับแขนอีฟเบาๆเมื่อพบรอยแดง
เจนัส
ช่วยมาด้วยกันแบบเงียบๆหน่อยเถอะนะ
อีฟ//ยอมเดินตามไปแบบเงียบๆ
เจนัส//หันหลังกลับมามองอีฟ
เจนัส
พอว่าง่ายก็ดูน่ารักดีหนิ
อีฟ (นายเอก)
พะ..พูดอะไรของคุณน่ะ
เจนัส//หันกลับมายิ้มมุมปากให้อีฟ
อีฟ (นายเอก)
ขะ..เขินอะไร!
อีฟ (นายเอก)
คะ..ใครจะไปเขิน!
เจนัส
คำพูดสวนกับการกระทำนะ
อีฟ (นายเอก)
เมื่อไหร่จะถึงเนี่ย
อีฟ (นายเอก)
ผมเดินเหนื่อยแล้วนะ
อีฟ (นายเอก)
อะไรกันไอ้ห้องโทรมๆนี่
อีฟ (นายเอก)
ผมไม่อยู่หรอกนะ
เจนัส
ข้าก็ไม่คิดจะอยู่ห้องนี้นานหรอก
เจนัส
รอให้ยัยโรซี่ออกไปจากที่นี่ก่อน
เจนัส
เราค่อยออกจากห้องนี้
อีฟ (นายเอก)
แล้วมันอีกนานแค่ไหนล่ะ
อีฟ (นายเอก)
แล้วก็พาผมมาลำบากเนี่ยนะ
อีฟ (นายเอก)
ไปแอบที่ดีๆกว่านี้ไม่ได้หรือไง
เจนัส
ตรงนี้แหละดีที่สุดแล้ว
อีฟ (นายเอก)
ผมว่าตรงนี้แหละน่าสงสัยที่สุดเลย
อีฟ (นายเอก)
ถ้าผมเป็นโรซี่ก็คงมาที่นี่แหละ
ตึก! ตึก! //เสียงคนเดินข้างนอกห้อง
เจนัส//ส่งสัญญาณให้อีฟเงียบ
อีฟ (นายเอก)
อะไรของคุณอีก
เจนัส//เขยิบเข้ามาใกล้อีฟมากขึ้น
อีฟ (นายเอก)
แล้วทำไมคุณต้องมาใกล้ขนาดนี้ด้วยล่ะ
เจนัส//เอาหูแนบกับประตูเพื่อฟังเสียงด้านนอก
อีฟ//เหลือบไปเห็นแมลงสาบเกาะอยู่ที่หัวไหล่ของเจนัส
เจนัส//ใช้มือปิดปากของอีฟเอาไว้
เจนัส
บอกว่าอย่าเสียงดังไง
อีฟ//ใช้ชี้นิ้วชี้ไปที่หัวไหล่ของเจนัส
เจนัส//หันไปมองที่หัวไหล่ของตัวเอง
อีฟ (นายเอก)
อย่ามาใกล้ผมนะคุณ
อีฟ//หนีไปอยู่มุมห้องอีกฝั่ง
เจนัส//วิ่งเข้ามาจับตัวอีฟไว้
อีฟ (นายเอก)
คุณก็เอาออกเองสิ
ในระหว่างที่ทั้งคู่เถียงกันแมลงสาบก็บินออกจากหัวไหล่เจนัส
อีฟ (นายเอก)
มันบินออกไปแล้วคุณ
ทุกสายตาจับจ้องไปที่แมลงสาบ และแล้วแมลงสาบก็บินกลับมาทางพวกเขาอีกครั้ง
ทั้งคู่พากันวิ่งออกมาจากห้องเก็บของ
ไรเตอร์
เธอทำอะไรน่ะโรซี่!!!
ไรเตอร์
วันนี้น้องอีฟโดนผู้ชายเต๊าะด้วย
อีฟ (นายเอก)
พูดมากจังเจ้าแมว!!!
อีฟ (นายเอก)
ขี้ขลาดจริงๆเลยนะ
อีฟ (นายเอก)
แมลงสาบตัวนิดเดียวกลัวมันทำไม
ไรเตอร์
น้องอีฟๆมีอะไรติดที่หลังล่ะ
อีฟ (นายเอก)
โดนดีแน่เจ้าแมวบ้า!!
ไรเตอร์
แว้กกกกก//สู่ขิต...
Comments