หนี้ที่ไม่ได้ก่อ 4:ถามผัวก่อนมั้ยอีหนู?

||ฮามิ||

เราตื่นขึ้นมาเพราะเราหิว เรายังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้าเลย คุณโตชิยังหลับอยู่ ตอนนี้มันก็น่าจะดึกแล้ว เราขยับตัวออกจากเขาเบาๆ

โตชิ

ไปไหน?

ฮามิ

อ..เอ่อ หนูหิวค่ะ

โตชิ

อืม

ฮามิ

หนูทำให้คุณตื่นหรอคะ?

โตชิ

ป่าว กูก็หิวเหมือนกัน

ฮามิ

คือ...มีอะไรกินบ้างมั้ยคะ?

น่าอายชะมัด!><

โตชิ

กูไม่ค่อยซื้ออะไรมาทำกิน เดี๋ยวกูให้การ์ดซื้อมาให้

ฮามิ

ค่ะ

แล้วเขาก็ลุกขึ้นพันผ้าขนหนูรอบเอวแล้วก็ไปหยิบโทรศัพท์

เขาหยิบเสื้อคลุมมาให้เราใส่

เพราะว่าเราเจ็บมากๆ

โตชิ

มึงจะกินไร?

ฮามิ

อะไรก็ได้ค่ะ แต่ไม่ใส่ผักชีนะคะ หนู..ไม่ชอบ

โตชิ

อืม ได้

แล้วเขาก็หันไปคุยโทรศัพท์ต่อ

ก๊อกๆๆ!

เสียงเคาะประตูดังขึ้น เขาก็เดินไปเปิดประตู

"นี่ฉันโทรไปกี่สายทำไมไม่รับ กกอยู่กับใครหรอ!?"

เสียงผู้หญิงแทรกเข้ามา

โตชิ

ไม่มี กลับไปได้ล่ะ

"ฉันไม่เชื่อ!!"

"นี่ไง!อีผู้หญิงคนนี้เป็นใคร!!!?"

ฮามิ

ว๊ายยย!!

ผู้หญิงคนนั้นเข้ามากระชากแขนเราแรงมาก

โตชิ

ปล่อยเธอ

เขาพูดเสียงเรียบ

"ทำไม หวงมากรึไงกับอีเมียน้อยอ่ะ!?"

ฮามิ

ปล่อยนะคะ

โตชิ

กูบอกให้ปล่อย!!!

เขาตะคอกเสียงดัง แล้วดึงเรามาหลังเขา

"นี่มึงปกป้องมันหรอห้ะไอโตชิ"

โตชิ

พอเหอะขิง มึงกลับไปได้ล่ะ

เขาคงชื่อขิงสินะ คนที่..คุยโทรศัพท์ด้วยเมื่อตอนบ่าย

ขิง

ไม่!กูไม่กลับ จนกว่าจะเอาเลือดหัวอีนี่มาล้างตีนกู เอาผัวกูแล้วก็ต้องรับผลกรรม

เขาเข้ามาจะกระชากแขนแต่คุณโตชิขวางไว้

โตชิ

กูบอกให้หยุดไง!!!

เขาผลักจนพี่ขิงลงไปนอนที่โซฟา อีกมือก็จับเราไว้

ฮามิ

ค..คุณ~

ขิง

ได้ชิ มึงทำกับกูแบบนี้ กูก็ทำได้

โตชิ

แล้วแต่มึง

ขิง

กรี๊ดดดดด ฝากไว้ก่อนอีเด็กกะหรี่!!

แล้วเธอก็เดินออกไป

โตชิ

มึงไม่เป็นไรใช่มั้ย?

ฮามิ

หนู..อยากกลับบ้าน

ในเมื่อเขามีเมียอยู่แล้ว เราไม่อยากทำให้เขามีปัญหากัน

โตชิ

น้อยใจกู?

ฮามิ

หนูจะไปน้อยใจคุณทำไม หนูไม่ได้เป็นอะไรกับคุณสักหน่อยนิคะ

โตชิ

หึ กูไม่ได้เอากับมันมานานแล้ว ไม่ได้คิดไรด้วย

ฮามิ

แล้วมาบอกหนูทำไมล่ะคะ ช่วยหาเสื้อผ้าให้หนูด้วยนะคะ หนูจะกลับบ้าน

โตชิ

อย่าลืมมึงยังใช้หนี้ไม่หมด จะกลับได้ไง

ฮามิ

หนูจะไปหาเงินมาคืนคุณค่ะ

โตชิ

กูไม่รับเป็นเงิน กูรับเป็นตัวมึงเท่านั้น

ฮามิ

คุณก็ได้ไปแล้วนิคะ หรือคุณต้องการมันอีก ทำเลยค่ะ ทำแค่ไหนถึงจะหมดหนี้ คุณทำเลยค่ะ

เราถอดชุดคลุมแล้วเดินไปจับมือเขามาจับหน้าอกเรา น้ำตาเราไหลออกมาทันที

||โตชิ||

โตชิ

หยุด!!ทำไรของมึง?

ผมเห็นอาการคนตัวเล็กที่เอาแต่จะให้ผมเอากับเธอเพื่อล้างหนี้ เธอร้องไห้ออกมาไม่หยุด

ฮามิ

ก็ถ้าคุณต้องการตัวหนู คุณก็เอาเลยสิคะ มันจะได้หมดไปสักทีไอหนี้ที่หนูไม่ได้ก่อ

โตชิ

พอๆมึงหยุด

ผมเอาชุดคลุมมาใส่ให้เธอ

โตชิ

หยุดร้อง กูไม่ชอบคนขี้ร้อง

ฮามิ

ฮึก ม..วันหยุดไม่ได้

โตชิ

แล้วทำไงมึงถึงหยุดร้อง?

ฮามิ

พาหนูกลับบ้าน

โตชิ

พาไปให้แม่เลี้ยงมึงเอาไปเร่ขายอีกอ่ะนะ มึงชอบแบบนั้นหรอ?

ฮามิ

ถึงยังไงหนูก็เสียให้คุณไปแล้ว มันก็คงไม่เป็นไรถ้าหนูต้องไปทำอีก

ผมโครตที่จะโมโหเลยที่เธอพูดมาแบบนี้ จะเอากับคนอื่นงั้นหรอ?

ถามผัวก่อนมั้ยอีหนู!?

โตชิ

เลิกพูดมากได้ล่ะ กูขี้เกีนจฟัง

โตชิ

จะแดกมั้ยข้าวอ่ะ?

ผมเดินไปเอาข้าวที่การ์ด มาให้เธอ

ฮามิ

อยากกลับบ้าน

โตชิ

แดกไม่เสร็จไม่ต้องกลับ

ฮามิ

กินเสร็จ คุณก็ไม่ปล่อยหนูไปอยู่ดี

โตชิ

เออ รู้ดี

โตชิ

มึงฟังนะ..

ฮามิ

ค่ะ

โตชิ

อย่างน้อยอยู่กับกูมันไม่ทรมานเหมือนอยู่กับแม่เลี้ยงมึงหรอก ทรมานก็แค่..ตอนกูเอา

ฮามิ

หนูอยากกลับไปเอาชุดนักเรียน หนังสือเรียน เครื่องใช้อื่นๆด้วย

โตชิ

ซื้อใหม่ดิ

ฮามิ

ไม่ได้ค่ะ ของบางอย่างทันจำเป็นกับหนู

โตชิ

อือ พรุ่งนี้ค่อยไป รีบกิน

ฮามิ

ค่ะ

แล้วเธอก็นั่งกินอย่างว่าง่าย เด็กอะไรไม่รู้

ฮามิ

เฮ้ย!

โตชิ

อะไร!!

เอาสะกูตกใจ

ฮามิ

คุณช่วยซื้อยาคุมให้หน่อยนะคะ

โตชิ

เพื่อ?

ฮามิ

ก็คุณไม่ได้ป้องกันนิคะ?

โตชิ

แล้ว?

ฮามิ

แล้วถ้าท้องขึ้นมา..

โตชิ

กูเลี้ยง

โตชิ

รีบแดก กูไปนอนละ

ผมโคตรหัวเสียใครก็อยากมีลูกกับผมทั้งนั้น ยกเว้น..เธอคนนี้

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ