โรงเรียนบ้านี่ ฉันไม่อยู่นานหรอก
จุดเริ่มต้นของทุกอย่าง#1
เสียงรถหลายคันมาจอดที่หน้าคฤหาสน์
กลิ่นแก้ว
สปินเป็นอะไรมากไหม เอ๊ะ!ถูกยิงด้วยนิ
สปิน
กลิ่นแก้วเธอรีบพาปิ่นไปซ่อนตัวก่อนอย่าให้ใครเจอปิ่นเด็ดขาด
สปิน
ไม่ต้องห่วงฉันรีบไปมันกำลังตามมา
กลิ่นแก้วรีบวิ่งขึ้นชั้น 2เข้าห้องของลูกมันเป็นที่รัก
แล้วรีบอุ้มเด็กที่อยู่ในเปลออกมา
พร้อมเรียกให้คนสนิทตามมาด้วย
กลิ่นแก้ว
//ควักปืนที่อยู่ตรงเอวออกมายิงรอบทิศทาง
สปิน
กลิ่นแก้วทำไมถึงยังไม่ไปอีก
กลิ่นแก้ว
คุณต้องห่วงลูกของเราฉันฝากไว้ที่คนสนิทแล้วเธอจะดูแลลูกเอง
กลิ่นแก้ว
บุษบา ฉันฝากดูแลลูกของฉันด้วย
กลิ่นแก้ว
เงินส่วนหนึ่งที่ฉันเก็บสะสมไว้อยู่ในนี้รีบเอาไปแล้วหนีไปได้แล้วถ้าฉันยังมีชีวิตอยู่ฉันจะเป็นคนตามเธอกลับมาเอง
บุษบา
แต่ถ้าจะให้ฉันทิ้งคุณกลิ่นไปแล้วก็ฉันก็ทำไม่ได้ค่ะ
กลิ่นแก้ว
บุษบาฉันขอร้องเธอมีฝีมือดีที่สุดเธอต้องช่วยสั่งสอนปิ่นด้วยเข้าใจไหม
สปิน
ยิ่งบุษบาพาปิ่นไปให้ไกลเท่าไหร่ยิ่งดี
สปิน
ฉันจะสู้อย่างเต็มที่หน่อย
กลิ่นแก้ว
คุณก็สู้พี่สุขไปเลยค่ะฉันจะคอย support เอง
สปิน
กว่าจะกวาดล้างเรียบนะ
กลิ่นแก้ว
ใช่ค่ะแล้วเราจะทำยังไงกันต่อ
สปิน
เราก็คงต้องทำธุรกิจอย่าเงียบๆต่อไปอีกสักหน่อยต้องใช้นามแฝงการทำเรื่องโจ่งแจ้งแล้วแหละ
กลิ่นแก้ว
แปลว่าคนอื่นจะรู้จักเราในฐานะอื่นใช่ไหมคะ
สปิน
ใช่เราจะต้องให้ชื่อของเราเงียบที่สุด
สปิน
เพื่อความปลอดภัยของปิ่น
สปิน
ป่านนี้บุษบาคงพาปิ่นไปได้ไกลแล้วนะ
แอดเองง
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านกันนะ
แอดเองง
จะรีบอัพเดทต่อหน้าให้อ่านเลย
Comments