เมื่อจอมมารต้องมาเป็นองค์หญิง!?
EP.4
หลังจากตอนที่แล้วที่อดัมได้ย้ายมาอยู่ในร่างของโทโด
จากนี้จะเป็นการลำลึกความทรงจำของโทโด
โทโด
(ไหนมาดูสิว่ายัยนี้มีข้อมูลอะไรบ้าง)//นั่งอยู่ที่ระเบียงหลังบ้าน
โทโดกำพร้าพ่อตั้งแต่แม่ยังไม่รู้ตัวว่ามีเธอด้วยซ้ำ เพราะจักรวรรดิขาดกำลังรบ พ่อของโทโดจึงโดนบังคับให้เป็นทหาร
จากนั้นมาแม่ของโทโดก็ไม่ได้ยินข่าวของสามีอีกเลย เธอจึงเริ่มหมดหวังแต่ก็ชุกคิดขึ้นได้ว่าสามีได้ให้สิ่งสำคัญกับตนไว้ นั้นคือ"เด็กที่กำลังจะลืมตาดูโลก"
โทโด
(นั้นคือฉันงั้นเรอะ?)
2ปีต่อมา..แม่ของโทโดถูกใส่ร้ายว่าเป็นปีศาจ เพราะมีพลังที่เหนือมนุษย์ธรรมดา
จึงถูกคนในหมู่บ้านกำจัดส่วนโทโดที่ยังเป็นเด็กยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย ชาวบ้านก็คิดว่าเป็นแค่เด็กที่ถูกรับมาเลี้ยงเท่านั้นจึงปล่อยไป
ไม่นานก็มีหญิงสาวคนหนึ่งเดินมาอุ้มโทโดไป
ฮิโยโกะ(ป้าข้างบ้าน)
ไม่เป็นไรแล้วนะ สาวน้อย ป้าจะดูแลหลานเอง//ปลอบเด็กที่กำลังร้องไห้อยู่
ฮิโยโกะ..ผู้ที่ถูกวานให้ดูแลเด็กน้อยเเทนนั้นได้พาโทโดหนีไปอีกหมู่บ้านหนึ่งที่ไกลออกไป
และได้ใช้ชีวิตกับโทโดได้หนึ่งปี ก็ได้พบกับ..
วิลสัน(ลุงของโทโด)
สวัสดีครับ~มีใครอยู่ไหมครับ~
ฮิโยโกะ(ป้าข้างบ้าน)
อยู่ค่า รอสักครู่นะคะ!!//วิ่งจากหลังบ้านไปหน้าบ้าน
วิลสัน(ลุงของโทโด)
//มองมาที่โทโดและตกใจที่หน้าตาเหมือนน้องสาวของตนตอนยังเป็นเด็ก
วิลสัน(ลุงของโทโด)
นั้นลูกเรอะครับ?//ถามฮิโยโกะ
ฮิโยโกะ(ป้าข้างบ้าน)
อ้อ..เปล่าหรอกค่ะ หลานสาวน่ะค่ะ
ฟุยุ(แม่โทโด)
(ได้โปรด...ดูแล..ลูกสาว ฉัน...ด้วย..)
วิลสัน(ลุงของโทโด)
(เข้าใจแล้ว)
วิลสัน(ลุงของโทโด)
พอดีผมมาเพื่อรับหลานสาวไปน่ะครับ
ฮิโยโกะ(ป้าข้างบ้าน)
หลานสาว?ใครเรอะคะ?
วิลสัน(ลุงของโทโด)
//มองไปที่โทโด
ฮิโยโกะ(ป้าข้างบ้าน)
!!!..นี้หลานสาวฉันนะคะ!..ฉันไม่ให้คุณพาตัวเธอไปหรอกค่ะ!//เข้าไปอุ้มโทโดไว้
วิลสัน(ลุงของโทโด)
ใจเย็นๆสิครับ..ผนเป็นพี่ชายของฟุยุ..เป็นลุงของเธอครับ
ฮิโยโกะ(ป้าข้างบ้าน)
งะ..งั้นเรอะคะ?..เชื่อถือได้รึเปล่าคะ?//ระแวง
วิลสัน(ลุงของโทโด)
นี่ไง ครับ//หยิบจดหมายที่คุยกับฟุยุให้ฮิโยโกะอ่าน
จากนั้นทั้งสองจึงได้แลกเปลี่ยนข้อมูลให้กันเเละกัน
วิลสันได้พาตัวโทโดไปเลี้ยง ส่วนฮิโยโกะก็คอยรับจดหมายจากวิลสันทุกเดือน...
เมื่ออายุได้7ขวบ อาการป่วยก็กำเริบขึ้นทำได้แต่ให้ยากินเท่านั้นเพราะเป็นโรคที่ไม่มีใครรู้จัก จึงยากต่อการรักษา
เมื่อโทโดอายุได้9ขวบก็ได้ไปเจอ ปีศาจตัวน้อยเข้า และเห็นว่ากำลังบาดเจ็บจึงแอบเก็บมาดูแลจนกว่าจะหาย
เมื่อปีศาจตนนั้นหายดีและ พลังเวทย์กลับมาแล้วจึงกลายร่างกลับเป็นร่างมนุษย์
พรัม(ลูกน้องของโทโด)
ผมขอทราบชื่อของท่านได้ไหมครับ//คุกเข่า
พรัม(ลูกน้องของโทโด)
ถ้าไม่รังเกียจผมขออยู่รับใช้ท่านได้ไหมครับ?
โทโด
หนูไม่รู้ว่าท่านลุงจะว่ายังไง..หนูต้องถามท่านลุงดูก่อน//มองหาวิลสัน
วิลสัน(ลุงของโทโด)
เรียกหาลุงเรอะจ๊ะ..โทโดน้อ-//ตกใจที่จู่ๆก็มีคนมาอยู่กับหลานโดยไม่รู้ตัว
วิลสัน(ลุงของโทโด)
คุณเป็นใคร กันครับ?//ถามด้วยความเย็นชา
พรัม(ลูกน้องของโทโด)
//เล่าเรื่องทุกอย่างให้วิลสันฟังตั้งแต่ตนจนจบ
พรัมได้เล่าเรื่องที่บาดแผลของตนกำเริบหลังจากสงครามข้ามเผ่าที่ตนเองก็ออกไปสู้รบเพื่อครอบครัว เขาได้เล่าอีกว่าแผลที่ตนได้มานั้นเป็นแผลที่ชายคนหนึ่งเป็นคนสร้างไว้ คนผู้นั้นสามารถจัดการเขาได้ภายในเวลาไม่กี่นาทีหลังจากที่ตนพึ่งฆ่ารองแม่ทัพไป เขาคิดว่าคนผู้นั้นอาจจะเป็นแม่ทัพก็ได้
พรัม(ลูกน้องของโทโด)
ผมมีชื่อว่าพรัมครับ
วิลสัน(ลุงของโทโด)
วิลสันครับ
วิลสัน(ลุงของโทโด)
(น่ารักฉะมัดเลย)
โทโด
(เรื่องเป็นแบบนี้เรอะ?)
โทโด
(แต่พลังเวทย์ของฉันยังอยู่รึเปล่านะ?)
คำพูดของโลก
เเจ้งเตือน..พลังเวทมนตร์ทุกอย่างที่เคยใช้ในชาติที่แล้วจะหายไปหมดทุกอย่าง...จงเรียนรู้ที่จะใช้พลังเวทย์ในโลกนี้เสีย...
โทโด
(แต่ดูเหมือนว่าแรงทางกายภาพของยัยนี้จะไม่ใช่เล่นๆเลยนะ)//หยิบหินขึ้นมาแล้วโยนไปบนฟ้า
และหินก้อนนั้นก็หายไปบนท้องฟ้า..
แซม(องครักษ์คนสนิท)
พะยะค่ะ
เรียวมะ(จักรพรรดิ)
อีกกี่วันถึงจะถึงงานเต้นรำ
แซม(องครักษ์คนสนิท)
4วันพะยะค่ะ
เรียวมะ(จักรพรรดิ)
4งั้นเรอะ
เรียวมะ(จักรพรรดิ)
ส่งบัตรเชิญไปให้ วิลสันด้วย
แซม(องครักษ์คนสนิท)
พะยะค่ะ
Comments