4

"อื้อออ อื้มม..."

คนใต้ร่างครางออกมาเบาๆ ราวกับรู้สึกไม่สบายตัว

"ปะป๊าครับ ปะป๊าของศิลป์ ลืมตาขึ้นมาสิครับ จะหลับไปถึงไหนกันครับ เดี๋ยวก็พลาดของดีหรอก"

ศิลป์พูดออกมาด้วยเสียงออดอ้อนเพื่อให้คนตัวเล็กรู้สึกตัวสักที

"หือออ ศิลป์หรอครับ มีอะไรรึเปล่า...."

"โถ่..ปะป๊าคนขี้เซา ลืมตาสิครับ มองมาที่ผมสิ"

"อื้มมม....ศ ศิลป์!! ทำไมถึงโป๊แบบนี้ล่ะครับ? อ๊ะ อื๊มมม ศ ศิลป์ นี่มันเรื่องอะไรกัน!?"

"ตื่นได้สักทีนะครับ อย่าพึ่งขยับสิครับมันยังแน่นอยู่เดียวปะป๊าจะเจ็บตัวเอานะครับ"

"ศิลป์ทำอะไรกับปะป๊าครับ! แบบนี้ไม่ดีเลยนะครับ เราเป็นพ่อลูกกันนะครับ ถ้าเอาออกไปตอนนี้ปะป๊าจะยกโทษให้และจะลืมเรื่องนี้ไปซะ!"

"หาา คิดจะลืมเรื่องนี้ไปงั้นหรอครับ ขอโทษด้วยแล้วกันนะครับ เพราะผมไม่คิดจะให้ปะป๊าลืมเรื่องนี้ไปง่ายๆหรอกนะครับ"

"อึก ศิลป์ อย่าดันเข้ามาอีกสิ! ทำไมถึงไม่ยอมฟังกันเลยล่ะ คนดีของป๊ะป๊าหายไปไหนแล้ว ทำไมถึงทำเรื่องแบบนี้กับปะป๊าล่ะ!"

"อ่าา คนดี....งั้นหรอครับ ขอโทษนะครับที่เป็นคนดีให้ปะป๊าไม่ได้ ผมไม่ได้อยากเป็นคนดีที่จะได้ไปสวรรค์หรอกนะครับ ผมขอเป็นคนเลวที่พาปะป๊าไปสวรรค์ดีกว่า ขอโทษจริงๆนะครับที่ทำแบบนี้ แต่ที่ผมทำไปก็เพราะผมรักปะป๊า ศิลป์รักปะป๊านะครับ อย่าเกลียดศิลป์เลยนะครับ...ถ้าปะป๊าเกลียดศิลป์ ศิลป์คง....ฮึก!....อย่าเกลียดศิลป์เลยนะครับปะป๊า"

คำพูดช่วงท้ายมีน้ำเสียงสั่นเครือเบาๆ ราวกับว่าจิตใจของศิลป์จะแตกสลายไปหากผมเกลียดเขาจริงๆ แต่ผมจะเกลียดเขาลงได้ยังไง เขาคือลูกชายที่น่ารักเพียงคนเดียวของผม เป็นสมบัติเพียงอย่างเดียวในชีวิตของผม 15ปีที่เลี้ยงเขามา ผมเคยชนะแววตาอ้อนวอนของเด็กคนนี้ซะที่ไหนละ

"....ปะป๊าไม่เกลียดศิลป์หรอกนะครับ อย่าร้องไห้เลยนะ"

ปะป๊าคนสวยพูดอย่างอ่อนโยนพร้อมเอื้อมมือไปสัมผัสแก้มของลูกชายอย่างเบามือ ทั้งสองสอดประสานสายตากัน ท่ามกลางความเงียบงัน ศิลป์ค่อยๆโน้มตัวลงริมฝีปากหนาสัมผัสได้ถึงริมฝีปากบางของคนใต้ร่าง คนตัวเล็กไม่ขัดขืนพร้อมทั้งหลับตาลงเบาๆ ปล่อยให้ลิ้นซุกซนของศิลป์เขามาหยอกล้อ ดื่มด่ำกับจูบอันร้อนแรงและหวานฉ่ำของศิลป์

"ผมรักปะป๊านะครับ"

"...อื้ม ปะป๊าก็รักศิลป์ครับ"

เรื่องราวมาถึงขนาดนี้แล้ว เขาไม่สามารถกลับไปแก้ไขอะไรได้อีก ก่อนที่จะเผลอไปทำร้ายหัวใจของลูกชายคนสำคัญ เขายอมปล่อยอารมณ์ไปกับสัมผัสมือหยาบหนานั่นอย่างที่คนข้างบนต้องการ

"อื้มส์ ผ่อนคลายหน่อยนะครับปะป๊า ผมจะเอาเขาไปหมดเลยนะครับ"

"หะ อะไรนะ น นี่ยังเข้ามาไม่สุดอีกหรอ อึกส์ อ้าาส์"

"หึ ยังหรอกนะครับ ต้องขอบคุณปะป๊าสุดเซ็กซี่ของผม ที่ทำให้ผมเป็นถึงขนาดนี้"

...โปรดติดตามตอนต่อไป...

... 💜...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

บทต่อไป

