ตอนที่1

4:23 PM.

อิม

"นนท์เรากลับก่อนนะ บาย"ผมพูดพร้อมโบกมือลานนท์

"อื้ม บายนะอิมเจอกันพรุ่งนี้"นนท์ก็โบกมือลาผมกลับพร้อมรอยยิ้ม

ตั้งแต่ที่ผมขึ้นเทอมสองมาผมก็ไม่ค่อยได้เจอหน้าพี่มาร์คเลย ก็นะพี่มาร์คเขาอยู่ม.6แล้ว อีกไม่กี่เดือนก็ต้องจากกันแล้วสินะ ถ้าถึงตอนที่ต้องจากกันผมคงทำใจไม่ได้แน่ดลย เพราะพี่มาร์คเป็นคนที่คอยอยู่กับผมตลอด พี่มาร์คเป็นคนสำคัญของผมมาก ถ้าจากกันผมคงเศร้าแน่เลย

บ้านอิม

"กลับมาแล้วครับแม่"ทุกครั้งที่ผมกลับบ้านผมก็จะพูดทักแม่แบบนี้ตลอด แต่สิ่งที่ไม่ปกติคือแม่ไม่ตอบผมกลับเลย

"แม่! แม่ครับ แม่อยู่ไหน"ผมตะโกนเรียกแม่ทั่วบ้านจนกระทั้งมาหยุดอยู่ที่ห้องน้ำ และแม่ผมอยู่ในนั้น

"แม่...มีอะไรหรือป่าวครับ...หิวไหม"ผมพูดขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าแม่ที่ดูผิดปกติ สีหน้าของมันซีดเผือกจนดูหน้าใจหายบวกกับมือที่สั้นเทา ผมเลยยื่นมือไปจับมือแม่

"อิม...แม่...แม่ตกงาน"เมื่อผมได้ยินคำนั้นก็หยุดชะงักไปเลย

"......"

"แม่ไม่รู้จะทำไงดีแล้ว....เขาไล่แม่ออกมา...แม่จะทำไงดีพวกเราจะเอาตังไหนซื้อกิน...แม่...ฮึก.."พอแม่พูดจบผมไม่รอช้ารีบกอดแม่ทันที

"แม่..ฮึก...อิมจะทำงานเอง...แม่พักเถอะครับ..ผมทำเองได้แม่แค่อยู่บ้านแล้วให้กำลังใจผมก็พอ...นะ..ครับ"ผมพยายามห้ามน้ำตาของผมไม่ให้ไหลเพื่อไม่ให้แม่เศร้าไปมากกว่านี้

"อิม...แม่ขอโทษนะ..ลูก"

"แม่ไปนอนเถอะครับ...เดี๋ยวอิมทำกับข้าวให้"ผมพูพร้อมพยุงแม่มาที่เตียง

"แม่รักลูกนะ"แม่ผมพูดขึ้นเมื่อล้มตัวลงนอนบนเตียง

"ครับ ผมก็รักแม่เหมือนกัน"ผมพูดจบก็ห่มผ้าให้แม่แล้วเดินออกมา

"เห้อ....วันนี้โชคร้ายจัง"ผมพูดขึ้นพร้อมขยี้หัวตัวเองอย่างเหนื่อยหน่าย

TBC.

เปิดมาน้องก็ต้องทำงานเก็บตังแย้ว หวังว่าจะมีคนรับน้องทำงานนะค่ะ รู้สึกยังไงกันบ้างค่ะกับตอนที่1 ถ้าชอบคอมเม้นน้าถ้าจะติเตือนก็คอมเม้นบอกนะค่ะเพื่ออะไรแก้ได้จะได้แก้เนาะ ทุกคอมเม้นเป็นกำลังใจให้เด๋อนะ และขอบคุณมากน้าที่เข้ามาอ่านเรื่องนี้อะ รักคนอ่านทุกคนที่ชู๊ดดดดดเบยนร้าาา จุ๊บๆ ♡•♡

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

INTRO

บทต่อไป

ตอนที่2

