เด็กสาวผู้ดูเย็นชากับหอพักสุดป่วย!?
ตอนที่ 8
แอดไงจะใครล่ะ มั้ง
วันนี้คึกๆแถมๆ5555
แอดไงจะใครล่ะ มั้ง
สมองไม่ตันๆ
พ่อกับแม่ไม่มาเยี่ยมชั้นหรอก
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
พี่..
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
อะ..
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
พี่คะ//เขย่าตัวยาจิ
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
อ้ะ!
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
//เห็นยากิ
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
ยากิ!//เข้าไปกอด
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
อ..เอ๊ะ?//โดนกอด
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
อ้ะ!
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
จริงสิ
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
วันพี่ต้องกลับอเมริกาไม่ใช่หรอ?
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
หมดปิดเทอมแล้วนี่
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
ตั้งแต่วันที่ 3 จนถึงวันที่ 31 พี่ต้องกลับแล้วไม่ใข่หรอ?
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
ไม่ตกเครื่องหรอคะ?//มองยาจิด้วยความสงสัย
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
...
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
พี่ตกเครื่องนั้นแหละ
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
อ้าว?!!
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
ก็น้องสำคัญกว่านี่//คลายกอด
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
//ไม่สบตา
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
พี่..
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
อย่างงี้พี่ก็โดนพ่อกับแม่ทำโทษนะ!!!
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
ฮึก...//น้ำตาไหล
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
เป็นเพราะ..
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
หนูแท้ๆ!!!ฮือออ
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
ไม่หรอกจะ//ลูบหัว
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
น้องน่ะสำคัญเหนือสิ่งอื่นใด//เอาหน้ายากิซบ อก
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
ฮือออ
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
หายใจไม่ออกก
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
พี่นมใหญ่อะ!//ออกจากซบ อก +ทำหน้ามุ่ย
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
อะ..
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
55555
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
เจ้าเด็กกวนนี่!//ขยี้หัว
พี่ของชั้นทั้งสวยทั้งเก่งทั้งใจดี
หมอทุกที่
คุณหนูยากิร่างกายอ่อนมากๆและก็เป็นไมเกรนด้วย
หมอทุกที่
อืม..กล้ามเนื้ออ่อนเพลีย
หมอทุกที่
คุณหนูควรหยุดทำอะไรและพักนะครับ
หมอทุกที่
เดี๋ยวหมอจะจัดยาให้
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
ค่ะ..ขอบคุณค่ะ
หมอทุกที่
นอนให้ตรงเวลากินน้ำเยอะๆด้วยนะครับ
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
//ทำหน้าเป็นห่วง
หมอทุกที่
โอ๊ะ!แล้วก็วันนี้กลับได้เลยนะครับ//เข้ามาอีกครั้งและออกไปอีกครั้ง
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
ค่าา!
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
พักต่อเถอะนะ//กุมมือยากิ
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
...//โดนกุมมือ
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
ไม่ค่ะ
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
หนูจะกลับเลย
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
แต่!
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
//หันมายิ้ม
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
จ..จ้ะ
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
พี่ช่วยพูดให้อีกแรงนะ!//ยิ้มร่า
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
ค่ะ!//เข้าไปกอด
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
ขึ้นมาบนรถเร็ว
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
ค่าๆ//ขึ้น
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
ไปละนะ!
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
ลุยย!
โชคร้ายที่วันนั้นพี่ดันไม่ได้ไปช่วยพูดด้วย..
เสียงฝนและเสียงคนเอะอะดังไปหมดพร้อมกับเสียงของรถตำรวจและรถพยาบาล
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
พี่!!
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
พี่คะ!!!!//ตะโกน
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
//กอดยากิไว้แน่น
มิยาโอะ ยาจิ (พี่สาว ยากิ)
ช..โชคร้ายจังเนอะที่พี่ไม่ได้ไปช่วยพูด//ยิ้มอย่างอ่อนโยน+นเำตาไหลพราก
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
พี่!!!!!!!!!//ตะโกน+ร้อง
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
ฮืออออ
มิยาโอ ยากิ (ตอนเด็ก)
ฮึก..ฮือออ//ร้องอย่างหนัก
หลังจากนั้นพี่ของชั้นก็ขึ้นไปอยู่บนสวรรค์และไม่กลับมาอีกเลย
และชั้นก็ยังจำรอยยิ้มนั้นได้ดี..
และตามคาดชั้นนอนโรงพยาบาลไปหลายเดือนเลยที่เดียว
พ่อกับแม่ก็เริ่มรู้สึกผิดขึ้นมา
ชั้นจึงได้รู้มารู้ทีหลังว่าที่พวกเขาทำไปทั้งหมดก็เพื่ออนาคตของชั้นและพี่
ที่เขาไม่มาเยี่ยมชั้นวันนั้นเพราะพวกเขากำลังทำงานอย่างหนัก
ที่พวกเขาไม่ค่อยสนใจชั้นเพราะอยากให้ชั้นดูแลตัวเองได้แล้ว
เพราะพวกเขากูถูกอบรมมาแบบนี้เหมือนกัน
และที่ชั้นพูดมาทั้งหมดมันมีเรื่องจริงอยู่
ก็คือ"พวกเขาก็ถูกอบรมมาแบบนี้เหมือนกัน"
พวกแค่พูดไปเพราะไม่อยากให้ชั้นโคม่า
และยังตั้งใจเรียนต่อได้แค่นั้น
จนชั้น 16 ก็ได้ย้ายมาอยู่กับคุณน้าและคุณลุงฝั่งแม่
ตั้งแต่ที่ชั้นได้อยู่ที่นั้นชั้นก็ได้รู้จักที่เรียกว่า"เพื่อนและความรักของครอบครัว"
และชั้นก็ได้ย้ายมาอยู่ที่<รร.เอเดงัง โตนากะ>
นิสัยชั้นเปลี่ยนไปเยอะเลยล่ะ
นี่แค่ 2 ปีเอง(รวทปัจจุบัน)
เพราะโตแล้วพ่อกับแม่ก็เลยปล่อยเลยตามเลย
เพราะงั้นชั้นเลยเริ่มไม่ใส่ใจการเลยมากขึ้น
จนได้มาอยู่ห้องบ๊วยนี่แหละ555
มิยาโอะ ยากิ
ช่วยใส่ใจหน่อยเถอะรินจังงง!
ไอยาโนะ ริน
(น่าสงสารจริงๆ)
ไอยาโนะ ริน
//ปิดหน้าสือเสียงดัง+ถอดแว่นเก็บ
มิยาโอะ ยากิ
เดี๋ยวเถอะริน!!ปิดหนังสือเสียงนี่มันหมายความว่าอะไ-
ไอยาโนะ ริน
โอ๋นะคงผ่านอะไรมาเยอะสินะโอ๋ๆ//ลูบๆ
มิยาโอะ ยากิ
ฮ..ฮีก..ใช่..เยอะเลยล่ะ//ยิ้มทั้งน้ำตา
มิยาโอะ ยากิ
อย่ามาปลอบกันด้วยหน้านิ่งๆและน้ำเสียงนิ่งได้มั้ยยะ!?//หน้ามุ่ย
มิยาโอะ ยากิ
เสียงดูหัวเราะแต่หน้าไปตามไปนี่คือ!?
นั้นแหละค่ะคือเรื่องราวของชั้น
และตอนนี้ชั้นก็มีเพื่อนที่ดีมากๆเลยล่ะ..แต่..เอ๊ะ!?เรียกว่าเพื่อนได้มั้ยหว่า~?
Comments