[ Harry Potter ] Everlasting (?/O)
ตอนที่2 สิ่งที่เปลี่ยนไป
Oriana
อึก\ 'คอแห้งจังท..ทำไมถึงได้รู้สึกหนักตัวขนาดนี้กันนะ..'
Oriana
'นี่ฉันตายไปแล้วจริงๆ ใช่มั้ย(?)'
Oriana
'หืมรู้สึกเหมือนว่ามีคนพยายามเรียกชื่อเราอยู่เลย..'
ร่างเล็กค่อยๆ ลืมตาขึ้นจนคนตัวโตที่นั้งข้างตื่นเต้นดีใจและรีบโผเข้าประคองคนตัวเล็กที่พยายามจะพูดอะไรบางอย่าง
Zen
ค..คุณหนูฟื้นแล้ว!! \ พูดซ้ำๆ จนคนตัวเล็กค่อยๆ เงยหน้ามอง
Oriana
'คุณหนู?' \ พยายามลุกขึ้นนั่ง
Oriana
ข..ขอน้ำหน่อยได้มั้ยคะ \ เสียงเล็กที่แหบพร่าพยายามพูดให้คนตัวโตได้ยิน
Zen
ครับๆ! \ รีบรินน้ำให้คนตัวเล็ก
Zen
\ สายตาพยายามสำรวจเจ้านายของตนว่ามีอะไรผิดปกติหรือไม่
จนไปสะดุดกับร่างกายของเจ้านายของตนนั้นพยายามดื่มน้ำจนมันไหลรินลงมายังเสื้อผ้าที่บางเบาทันที
Zen
ควับ\ มือหนาค่อยๆ หยิบผ้าห่มผืนใหญ่คลุมร่างเจ้านายของตนทันทีด้วยความเขินอาย
Oriana
แค่กๆ \ พยายามมองสำรวจร่างหนาตรงหน้า
Zen
ค..คุณหนูค่อยๆ ดื่มนะครับยังมีน้ำเพียงพอให้คุณหนูได้ดื่มอีกเยอะเลย! \ประคองคนตัวเล็ก
Oriana
เฮือก! \ พยายามสูดอากาศเข้าปอด
Zen
ด..เดี๋ยวผมขอไปตามนายท่านมาก่อนนะครับ!! \ รีบวิ่งไปที่ประตู
Oriana
ด..เดี๋ยวแล้วนายคือใครหรอ!? \ พยายามขึ้นเสียงไล่หลังคนตัวโตให้ได้ยินแต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว
Oriana
\...มองสำรวจรอบๆ ห้องจนไปสะดุดกับกระจกบานใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่มุมห้อง
Oriana
\ ค่อยๆ ลุกขึ้นไปยังกระจก
Oriana
อึ้ง\ 'ฉ..ฉันจริงๆ หรอ..ทำไม..สวยจังเธอเป็นใครกันแน่..ฉัน...ควรตายไปแล้วสิ..แล้วทำไม..คนที่อยู่ในกระจกเป็นฉันจริงๆ ใช่มั้ย(?)' \ ยื่นมือไปแตะบานกระจกข้างหน้าตน
ปัง! เสียงประตูกระทบกับผนังทำให้เสียงนั้นดังกังวานไปทั่วห้องทำให้ร่างเล็กสะดุ้ง
Daddy
แฮ่กๆ \ เสียงหอบหายใจแผ่กระจายไปรอบห้อง
Oriana
\ ตกใจ / ค่อยถอยหลังไปหนึ่งก้าว
Daddy
กัดฟัน\ รีบสาวเท้าเข้ามาทางด้านคนตัวเล็กที่ยืนกล้าๆ กลัวๆ อยู่
!พรึ่บ! คนตัวโตสวมกอดคนตัวเล็กทันที
Daddy
โอเคไม่ไปก็ไม่ไปแต่ทีหลังอย่าประชดพ่อด้วยการทำแบบนี้อีกนะ\ พูดพึมพำให้ได้ยินกันสองคน
Oriana
'ไม่ไป?' \ ค่อยๆ ยกมือขึ้นสวมกอดคนตัวโตอย่างกล้าๆ กลัว
Daddy
ถอนกอด\จับหน้าคนตัวเล็ก\ อยากทานอะไรเป็นพิเศษมั้ย/ยิ้ม
Daddy
อ่า..ลูกคงอยากพัก..มากกว่างั้นเดี๋ยวสักครู่พ่อจะให้เอลฟ์นำอาหารมาให้นะ\ยิ้ม/ลูบหัว
Oriana
ค..ค่ะ\ พยายามมองพื้น
Daddy
\ ลุกขึ้นพร้อมเดินออกประตูไป
Zen
คุณหนูครับต้องการอะไรเรียกกระผมได้ทุกเมื่อเลยนะ^^♪\ ยิ้มแย้ม
Oriana
งั้นฉันขอถามอะไรหน่อยสิ..
Oriana
'เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อเลยนะเนี่ยคิดว่าจะตายจริงๆ ซะแล้วกลับมาอยู่ในเวทมนตร์เนี่ยนะ' \เหม่อมองท้องฟ้า
หลังจากที่โอเรียนน่าได้ฟังคนที่ชื่อเซนอธิบายมาเธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเธอจะหลุดเข้ามาอยู่ในโลกเวทมนตร์หรือโลกของ *แฮร์รี่พอตเตอร์* ที่เธอเคยเห็นผ่านๆ จากร้านขายโทรศัพท์มันสนุกมาก แต่ตอนนี้เธอได้เข้ามาอยู่ในนี้ซะแล้ว.....ครั้งแรกที่เธอได้เห็นรถวิ่งมาทางเธอเธอคิดว่าจะได้ตายซะแล้วแต่..เธอ..คิดผิด..
Oriana
เห้อ\ ถอนหายใจ\ 'หวังว่าคุณพ่อในโลกนี้จะใจดีกับฉันนะ'
Zen
คุณหนูผมเอาเสื้อผ้าตัวใหม่มาให้ครับ! \ เปิดประตู
.....ไม่เสียงตอบรับใดๆ...
Zen
..... \ สาวเท้าเข้ามาทางคนตัวเล็กที่นอนอยู่
สายตาเซนไล่มองคนตัวเล็กตั้งแต่หัวจรดเท้า
Zen
กัดฟัน \ เริ่มปลุกเจ้านายที่นอนอย่างไม่ระมัดระวังตัวเองอย่างไม่รู้เรื่องและสบายอยู่
Zen
คุณหนูครับจะมืดแล้วนะครับ \ กระซิบคนตัวเล็กที่นอนอยู่
อืออออ--โอเรียนน่าครางในลำคอเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นและมองหาต้นตอของเสียงที่มาขัดจังหวะเธอในการนอนอย่างสบาย
Oriana
อะไรหรอ? \ ค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งพร้อมยกมือขึ้นขยี้ตาตัวเอง
Zen
ใกล้จะได้เวลาทานอาหารเย็นแล้วนะครับรีบเปลี่ยนชุดเถอะครับ! \ วางเสื้อผ้าที่ตนนั้นถือติดไม้ติดมือมาด้วยเอาไว้ข้างๆ หญิงสาว
Oriana
อือออ โอเคออกไปก่อนนะ \ พยายามลงจากเตียง
Zen
อร่อยมั้ยครับ\ ยิ้มให้คนตัวเล็ก
Zen
สีหน้าดูไม่เป็นอย่างนั้นเลยนะครับHaha \ หัวเราะเบาๆ
Oriana
ฉันเบื่อ \ เขี่ยอาหารที่อยู่ในจานเล่น
Zen
หืม..คุณหนูอยากจะไปไหนมั้ยครับ?
Oriana
ไปได้หรอ! \ ทำหน้าตื่นเต้น
Oriana
\ยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์
Hmm
แค่คอมเม้นก็มีกำลังใจในการแต่งแล้ว( ꈍᴗꈍ) ปล.เมล็ดทานตะวันก็ดีนะ
Comments