หลังจากเมื่อคืนที่ฉันปล่อยผ่านเวลาไปฉันตื่นเช้ามาด้วยตาที่บวมมาก แต่ก็นะตอนนี้ฉันตัวคนเดียวแล้วสิ่งที่ฉันจะทำได้ตอนนี้ก็คือ...
หางานทำเพื่อให้ชีวิตฉันดีขึ้น
ใช้เวลา 1 อาทิตย์ส่งใบสมัครไปหางานตาม เว็บต่างๆ ฉันเรียนจบบริหารธุรกิจ
ฉันก็ไม่เข้าใจว่า ทำไมหลังจากจบฉันถึงเป็นคนเดียวที่ไม่มีงานทำ ฉันฝึกงานไปแล้วหลายที่ แล้วหลายๆที่ก็บอกว่าฉันเป็นคนที่ทำงานดี
ถึงแม้ฉันจะไม่ใช่คนเก่ง แต่ฉันก็เข้ากับผู้อื่นรู้จักพูดและแก้ไขสถานการณ์ได้ดี
แล้ววันที่ฉันรอคอยก็มาถึงบริษัทหางานติดต่อฉันให้ไปทำงานที่บริษัทหนึ่งเป็นบริษัทที่ใหญ่อันดับต้นๆและที่สำคัญเป็นบริษัททางครอบครัวของก้านพลู
เวลา 7:00 น
ถึงแม้ฉันจะคิดหนักว่าควรมาดีไหม แต่อีกใจก็คิดว่าฉันควรเริ่มต้นใหม่สักที ฉันมาถึงก่อนเวลาด้วยซ้ำทั้งๆที่แทบจะไม่มีพนักงานคนไหนมา แถมยามที่ดูแลตึกก็มองหน้าฉันงงๆว่าจะมาทำอะไรเวลานี้
"ฝันมาทำงานจริงๆด้วย ก้าน ผมขอบคุณคุณนะที่รับฝันเข้าทำงาน" เสียงอันคุ้นเคยของผู้ชายคนหนึ่งเอ่ยขึ้นตอนที่ฉันเดินเข้าไปในบริษัท
"ไม่เป็นไรค่ะทอน ฝันก็เป็นเพื่อนสนิทของฉันมีอะไรก็ช่วยๆกัน อีกอย่างฝันเองก็ตัวคนเดียว งานก็ยังไม่มี" ก้านพลูกุมมือตังค์ทอนไว้
"งั้นเดี๋ยวผมไปบริษัทก่อนนะเดี๋ยวเลิกงานผมมารับนะครับ" ก้านพลูพยักหน้ายิ้มๆ ตังค์ทอนเดินออกไป ฉันที่เห็นเขาเดินมาเลยรีบหลบตามสัญชาตญาณ ก็แน่ล่ะพึ่งเลิกกันใครจะกล้าสู้หน้า
แสดงว่าถึงแม้จะเลิกกันไปเขาก็ยังเป็นห่วงฉันสินะ เมื่อก่อนฉันคงแย่มากๆ งานก็ไม่มี ทำแต่พาร์ทไทม์ไปวันๆ แถมเพื่อนสนิทฉันก็ยังช่วยรับฉันเข้าทำงานด้วย บางทีการที่เขาเลิกกับฉันไปคบกับคนดีๆอย่างก้านพลูก็อาจจะดีกว่า
"คุณก้านคะ จัดการตามที่บอกใช่ไหมคะ" พนักงานสาว2-3คนเดินเข้ามาคุยกับก้านพลู
"ใช่ แต่ถ้าคุณทอนมาถามพวกเธอต้องพูดให้เหมือนกันไม่อย่างนั้นเธอคงรู้นะว่าฉันจะทำยังไง"
"ค่ะ ทางคุณฝันไม่ยอมรับที่จะทำงานเมื่อรู้ว่าคุณก้านเป็นผู้บริหาร" ก้านพลูยิ้มอย่างพอใจก่อนจะหันหลังมาเจอฉัน
" นี่มันเรื่องอะไร"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments