This matter cannot be disclosed
666
โลกใบนี้มีอะไรลี้ลับมากมายที่มนุษย์นั้นไม่สามารถหาคำตอบได้รวมไปถึง สิ่งที่มองไม่เห็น...
ไนท์
ผมขอแนะนำตัวเลยนะครับ ผมชื่อไนท์นะครับผมชอบเรื่องที่พวกพี่ทำกันมากๆเลย!
มาวาร
พี่ขอถามน้องตรงๆเลยนะคะ
มาวาร
ทำไมน้องไนท์ถึงมาสมัครเป็นสมาชิกกลุ่มเรา?
แล้วก็น้องไม่กลัวหรอ?
ไนท์
กลัวน่ะมันแน่อยู่แล้วครับแต่ผมอยากมาลองพิสูจน์เรื่องพวกนี้เพราะมันน่าตื่นเต้น!
มาวาร
นี่ไม่ใช่เรื่องเล่นๆนะคะ
มาวาร
ถ้าเกิดว่า...พี่บอกว่า..พี่ตายไปแล้วล่ะ!
ไนท์
(😅นี่พี่กำลังล้อเล่นใช่มั้ย)
ไนท์
ไม่ครับ! พี่สวยออกซะขนาดนี้ใครจะไปกลัวลงล่ะครับ
มาวาร
คืนนี้มาเจอกันที่มหาลัยนี้ตอน5ทุ่ม50นาที ห้ามสายเด็ดขาด! ให้ไปรวมตัวกันที่ห้องอาหาร โอเคมั้ยจ๊ะ?
มาวาร
ถ้าน้องทำภารกิจผ่านพี่จะยอมรับน้องเข้ากลุ่ม...
มาวาร
โอเคค่ะ กลับไปเตรียมตัวเตรียมใจได้แล้ว
มาวาร
เอ้อ! แล้วก็พี่จะแนะนำสมาชิกของทีมให้รู้จักถ้าน้องทำภารกิจผ่าน พยายามเข้าล่ะ!
บรรยากาศรอบๆตัวของไนท์ทำให้ไนท์เกิดความหวั่นเกรงเล็กน้อย เสียงที่ห้องอาหารแห่งนี้เงียบสงัด มีเพียงเสียงสัตว์ตัวเล็กอย่างหนูและแมลงดังมาเป็นช่วงๆบ้าง
ไนท์พยายามทำให้การเดินเงียบที่สุดและพยายามไม่โฟกัสรอบๆ
เสียงหัวใจของไนท์ดังออกมาและเต้นไม่เป็นจังหวะ ไม่นานบรรยากาศรอบๆเริ่มเย็นและน่าวังเวง คงเป็นเพราะห้องอาหารมืดด้วย เสียงฝีเท้าค่อยๆดังจากด้านหลังของไนท์เสียงเหมือนใกล้เข้ามาเรื่อยๆไนท์เริ่มตัวสั่นและทำอะไรไม่ถูกในที่สุดเสียงเท้าก็หยุดลงหลังจากเสียงฝีเท้าอยู่ด้านหลังของไนท์ จังหวะนี้ใครก็คงก้าวขาไม่ออก ไนท์เริ่มจะหวาดกลัวและอยากตะโกนร้องออกมา ทันใดนั้นเอง มือด้านหลังค่อยๆยื่นมาแตะบ่าของไนท์
ไนท์
อ๊ากกก!!! มะ...ไม่เอา..แล้ว! ไปเถอะๆๆ เดี๋ยวทำบุญไปให้อย่ามาหลอกกัน! ผมขอร้องๆ
ไนท์เอามือกุมศีรษะและหลับตาปี๋ด้วยความหวาดกลัวสิ่งที่อยู่ด้านหลัง
มาวาร
น้องไนท์ๆ พี่เองๆ ใจเย็นๆนะคะ!
ไนท์ค่อยๆลืมตาและนึกถึงเสียงนี้ว่าเป็นเสียงใครพร้อมกับหันหน้าไปอย่างเกร็งๆ
ไนท์
เห้ย!!! ผะ...ผม..ขะ..ขะร้องล่ะ...ไปที่ชอบๆเถอะนะ!
ตอนนี้ใจของไนท์หล่นไปอยู่ตาตุ่มเพราะที่สิ่งที่เห็นตรงหน้าคือผู้หญิงผมดำยาวตัวสูงราวๆ171เซนติเมตรได้ ไนท์รีบวิ่งหนีเพื่อออกไปจากสถานการณ์ตรงนั้นแต่ขาของเขาก็ไม่ขยับให้เขาดั่งใจสั่ง
มาวาร
ส้มๆ ไปเปิดสวิตช์ไฟที
เสียงสนทนาของผู้หญิง2คนทำให้ไนท์เริ่มโล่งใจ เมื่อรู้ความจริงไนท์ถึงกับทำตัวไม่ถูกเพราะหลังจากนั้นความเขินอายก็ออกมากลบความกลัวที่ทำท่าทีไม่แมนให้สาวๆเห็นไปแล้ว
มาวาร
พี่ขอโทษด้วยนะ ที่ไม่ให้ซุ่มให้เสียงก่อนพี่ผิดเอง
มาวาร
ก็พี่บอกแล้วไม่ใช่หรอว่าให้มาตอน5ทุ่ม50นาที
ไนท์
ถ้าผมมาแบบเป๊ะๆมันไม่ได้หรอกนะครับแล้วถ้าเกิด...ครั้งแรกมาสายมันก็คงจะดูไม่ดีใช่มั้ยล่ะครับ?
ไนท์
พี่ก็บอกผมว่าอย่ามาสายผมก็กลัวว่าถ้าสายพี่คงไม่พอใจผมเลยมาก่อนเวลานิดหน่อย...
มาวาร
นั่งรออีกสักพักสมาชิกในทีมที่ไปจัดสถานที่สำหรับทำภารกิจให้น้องคงใกล้จะเสร็จแล้ว
ไนท์
(นั่นสินะทั้งที่เราคิดว่าจะเข้ากลุ่มนี้มาเพื่อพิสูจน์สิ่งลี้ลับเพราะความท้าทายแต่กลับมากลัวแบบนี้มันไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย ต้องแสดงให้พี่เขาคิดใหม่!)
เมื่อเวลาผ่านไปไม่นานทุกคนก็มากันครบทีม
มาวาร
วันนี้เราตั้งใจทดสอบน้องถ้าน้องผ่านน้องก็จะถูกพวกเรายอมรับ
ไนท์
(1..2..3..4..5 มีแค่5คน!?)
มาวาร
เอาล่ะๆพี่จะเป็นคนพาน้องไปที่จุดทำภารกิจ
มาวาร
ส่วนกติกามีกระดาษบอกอยู่ที่นั่นแล้ว
เวลา00:10น. ไนท์ได้ไปถึงจุดทำภารกิจตลอดทางที่เดินมานั้นทั้งมืดและเงียบตลอดการเดินทางมามาวารไม่มีการพูดคุยใดๆกับไนท์ดูเหมือนเธอจะจริงจังกับการทดสอบมาก ถึงจะมืดแต่ก็ยังมีแสงสว่างตามไฟข้างทางสลัวๆ ตามตึกของมหาลัย และหอพักในมหาลัยอยู่บ้าง
มาวาร
พี่จะรอดู หวังว่าเราจะได้พบกันอีกครั้ง
ไนท์
พี่! พูดซะอย่างกับจะมีฆาตกรรอฆ่าอยู่อย่างงั้นแหละ
มาวารเดินจากไปเหลือแต่เพียงเสียงฝีเท้าของมาวารที่แผ่วเบาและไกลออกไปเรื่อยๆ
ไนท์
มืดชะมัดเลย...แต่เพื่อเข้าทีม!
ไนท์เจอกระดาษอยู่บริเวณหน้าศาลพระภูมิที่มีแสงเทียนส่องสว่างท่ามกลางความมืด
ไนท์
กติกาการทำแบบทดสอบ...//อ่าน
กติกาการทำแบบทดสอบ
1.เมื่อมาถึงแล้ว"ให้"นำสร้อยข้อมือ นาฬิกาและมือถือ มาวางไว้ในกล่องด้านขวามือ
2.แบบทดสอบที่จะได้ทำคือการหาตุ๊กตาที่สมาชิกกลุ่มได้นำไปซ่อนไว้จำนวน3ตัว ให้"ดู"และเลือกให้ดีซึ่งจะเป็นตุ๊กตาชาย1หญิง2
สถานที่ที่ต้องไปคือตึก"ด้าน"ซ้ายมือให้ขึ้นไปบริเวณชั้น9ของตึก ให้เข้าไปยังห้องท้ายสุด
3.ทุกๆ10นาทีต้องดับเทียน1เล่มโดยในห้องจะมีอยู่ทั้งหมด6เล่ม
4.หากเจอตุ๊กตาครบแล้วให้นำไปเผาทิ้ง2ตัวให้เหลือเพียงตุ๊กตาหญิงที่เจอตัว"หลัง"สุดตัวเดียว
5.เมื่อทำเสร็จแล้วให้นั่งอยู่ในห้องเป็นเวลา20นาที
6.หากครบ20นาทีแล้วจะมีเสียงกระดิ่งสั่น3ครั้ง
7.หากอยู่ครบเวลาและทำภารกิจครบถือว่าภารกิจเสร็จสิ้น ให้เดินออกมาจากห้องและกลับไปยังจุดที่ฝากของ3อย่างไว้ในกล่องด้านขวามือในตอนแรกและเผา"กระดาษกติกา"ทิ้ง
8.หากออกมากลางคันจะ
ถือว่าทำภารกิจไม่สำเร็จทุกกรณี***
___________________________________
ง่ายใช่มั้ยล่ะ? ขอให้คุณสำเร็จกับภารกิจครั้งนี้^^
*เวลาเริ่มคือ00:30น.*
ไนท์
เขาสังเกตเราทุกอย่าง...รู้ว่าเราใส่สร้อยข้อมือกับนาฬิกามา ไปสังเกตเอาตอนไหนกันนะ...
ไนท์นั่งรอเวลาอยู่ข้างตึกทั้งระแวงข้างหน้า-หลังไปหมดแต่ก็ทำได้แค่นิ่งเข้าไว้ เพื่อรอเวลาเข้าไปทำภารกิจ และเวลาก็มาถึงเที่ยงคืนครึ่ง มีเสียงเตือนนาฬิกาปลุกจากมือถือที่วางในกล่องของไนท์
ไนท์
ที่แท้พี่มาวารก็บอกให้ตั้งนาฬิกาปลุกก็เพื่อสิ่งนี้ ตอนแรกคิดว่าเวลากลับบ้านซะอีก!
เมื่อไนท์ปิดเสียงนาฬิกากลับดูเหมือนรอบข้างจะดูวังเวงๆชอบกล ไนท์พยายามไม่สนใจและขึ้นตึกไปอย่างช้าๆมีเพียงเสียงรองเท้าผ้าใบกระทบกับขั้นบันไดเป็นจังหวะ ตึก..ตึก...ตึก...ตึก...ตึก ข้างบนตึกค่อนข้างทำให้ไนท์โล่งใจเพราะยังมีแสงไฟจากบางห้องบางชั้น แต่ตลอดเวลาขึ้นบันได ทำไมกันนะเหมือนมีคนเดินตามหลังตลอด ไนท์ได้แต่คิดว่าตัวเองคิดไปเอง ในที่สุดก็ขึ้นบันไดถึงชั้น9 แต่ไนท์ไม่ได้เหนื่อยเลย เหมือนจะลืมความเหนื่อยไปซะอย่างนั้น...ทางเดินของชั้น9ช่างมืดมิดแต่ก็มีแสงเทียนตามทางเดินไปยังห้องสุดท้าย เมื่อไนท์ไปถึงหน้าห้องความกล้าของเขากลับลดถดถอยลงฮวบ! แต่เขาก็สามารถกลั้นใจเข้าไปได้ในที่สุด
ไนท์
แล้วจะหาตุ๊กตายังไงมืดซะขนาดนี้...
ไนท์
แต่กฏก็ไม่ได้บอกว่าห้ามเปิดไฟหนิ!
ไนท์
แล้วถ้าเกิดเปิดแล้วพี่ยามจะสงสัยรึเปล่า...
ไนท์
ไม่ดีกว่า ต้องแสดงให้พี่มาวารเห็น!
หลังจากนั้นไม่นานก็มีเงาบางอย่างผ่านไปผ่านมาหน้าประตูทำให้ไนท์เริ่มกลัวขึ้นมาอีกครั้ง...
ไนท์
เขาคงไม่ทำอะไรเราหรอก...
ไนท์ตั้งใจหาต่อไปจนกระทั่งเวลาผ่านไป10นาที
ไนท์ดับเทียนของ10นาทีแรกและได้พบกระดาษอีกแผ่นหนึ่ง
ไนท์
เดินลงไปชั้น8แล้วเข้าห้องที่3...//อ่าน
ไนท์ยืนงงได้สักพักก็วางกระดาษและรีบลงไปยังชั้น8ห้องที่3 เมื่อมาถึงก็เจอตุ๊กตาผู้หญิงหนึ่งตัววางไว้บนเก้าอี้ในท่านั่งโดยที่รอบๆมีแสงเทียน ไนท์ตัดสินใจรีบไปหยิบตุ๊กตาและมองใกล้ๆ ทำให้เขากลัวไปพรางกับงงว่าต้องทำยังไงต่อ
ไนท์ดูดีๆเหมือนมีกระดาษใต้กระโปรง
'คำสั่ง'
กลับไปห้องเดิมเพื่อหาตุ๊กตาต่อ ระวังหลังของคุณดีๆ
เสียงของหล่นจากด้านหน้าห้องของไนท์ ไนท์เหลือบไปมองหน้าต่างใกล้ๆเขาเห็นอะไรบางอย่างจากตึกที่ไกลออกไปอีกหน่อย เหมือนเป็นเงาผู้หญิงกำลังจ้องเขาอยู่ จังหวะนี้ไนท์ตกใจและรีบวิ่งออกจากห้องขึ้นไปชั้นบนของตึก เข่าของเขาเริ่มอ่อนเมื่อกลับมาก็พบกับเสียงผู้หญิงร้องเพลง
ใครหนอใครๆ who are you?
where is your home?
Can I go with you?
why can you do this to me
it hurts it hurts
คุณทำมันทำไม?
มาอยู่กับฉันๆ
คุณรักฉันรึเปล่า?
I will wait for you
I will take you with me
don't leave me baby
come to me in front of the bathroom
เหมือนที่คุณมาหาฉันวันนั้น~
และอย่าทิ้งฉันเอาไว้คนเดียว...
lala lala hahaha lala love me love me~
___________________________________
เสียงดังมาจากข้างห้อง แว่วไปแว่วมา ไนท์เริ่มขาสั่นและเสียงของก็ตกจากห้องข้างๆก็ดังขึ้น 10นาทีครั้งที่สองครั้งนี้ไนท์ไม่กล้าลุกขึ้นไปดับเทียน...พู่ว! เสียงเป่าเทียนที่ไร้คนกระทำ เทียนที่2ดับลงไนท์ยิ่งกลัวมากกว่าเดิมเสียงเริ่มสั่นน้ำตาเริ่มไหลออกมา ตึก...ตึก..ตึก..ตึก เสียงเริ่มใกล้เข้ามา ไนท์เริ่มร้องไห้ไม่หยุด ตึก...ตึก..กึก! เสียงจับลูกบิดประตูห้องสุดท้ายดังขึ้นไนท์นั่งหดอยู่ข้างมุมห้องและเริ่มพูดไม่เป็นภาษา เสียงของเท้ายังคงมุ่งหน้ามาทางเขา เขาเริ่มขอร้องอย่างหวาดกลัว ไม่ไหวแล้ว อย่าโผล่หน้ามาเลยครับ ผมไม่อยากเจอ! หมับ! อ๊ากก ยะ..อย่าๆๆ ผมกลัวแล้วๆ ผมไม่ใช่ผู้ชายของคุณ!! เขาดิ้นไม่หยุดพร้อมกับพนมมือเตรียมไหว้สวดมนต์แต่การกระทำก็ต้องหยุดชะงักไป
สมายด์
ใจเย็นๆๆๆ ลืมตาๆ//เขย่าตัว
สมายด์
ไม่ได้มาเอามึงด้วย! ผู้ชายของคุณ? อะไรมึง?
สมายด์
กู..มาช่วยมึงไม่งั้นวันนี้มึงไม่เสร็จหรอก ขอโทษที่ทำให้กลัวละกัน
สมายด์
ช่างมันเถอะมึงไม่ต้องรู้ กูจะช่วยมึงจนเสร็จละกัน
ไนท์
มึงแกล้งให้กูตกใจหรอ!?
ไนท์
เทียนอะ มึงแกล้งให้มันดับใช่มั้ย?
สมายด์
อันนี้กูไม่ได้ทำนะ...มึงหลอนรึเปล่า?
ไนท์เริ่มขนลุกซู่และอยากถามสมายด์ให้แน่ชัดอีกครั้ง
ไนท์
ก็..ก็เดี๋ยวค่อยเล่าละกัน...
สมายด์
รีบๆหาเร็วอยู่ตรงใต้โต๊ะอะ
สมายด์
อ้าว แล้วมึงไม่รู้?
สมายด์
แสดงว่ามึงไม่ได้อ่านหลังกระดาษ
สมายด์
อือถ้ามึงลองอ่านดีๆนะมันจะมีเครื่องหมายคั่นคำไว้อยู่ของกติกาในข้อ1 ข้อ2มี2คำ ข้อ4 ข้อ7 ถ้าเอาคำพวกนั้นมารวมกันก็จะได้ว่า ให้ดูด้านหลังกระดาษกติกา
คำใบ้(หลังกระดาษ)
ตัวแรกอยู่ชั้น8ห้องที่เป็นเลขผ่าครึ่งของเลข8 แล้วกลับมาห้องเดิมเพื่อหาตัวที่2 จะอยู่ใต้โต๊ะตัวที่3 และตัวสุดท้ายอยู่บนดาดฟ้าให้นำตุ๊กตาอีก2ตัวไปด้วยอย่าลืมว่าอย่าเผาตัวสุดท้าย ไม่ต้องห่วงว่าจะตกบันไดเพราะจะมีเทียนตั้งนำทางอยู่ตลอดทาง มีไฟแช็คอยู่ตรงหน้าระเบียงที่ยื่นออกมาน้องต้องโดดลงไปเอา
___________________________________
บอกแล้วใช่มั้ยว่าง่าย...
ไนท์
เออมีมึงคือช่วยกูได้เยอะ...
ไนท์
แล้วมึงเอากระดาษมาด้วยเนี่ยนะ
ไนท์หยิบตุ๊กตาใต้โต๊ะตัวที่2ออกมาอย่างค่อยๆ
ไนท์ทำใจสักพักและ กระโดดลงไปเก็บไฟแช็คขึ้นมาพร้อมกับกระดาษแผ่นเล็กๆเขียนไว้ว่า
"ไม่คิดว่าน้องจะลงมาเอานะแต่ คำใบ้ก็บอกแล้วนะว่ามีเทียนอยู่ตลอดทางไม่จำเป็นต้องใช้ไฟแช็ค^^"
ไนท์
สูงจังวะ!//มองด้านหน้า
ไนท์ขึ้นไปและกลับเข้าไปอยู่ในห้องเดิมและโดนสมายด์หัวเราะเยาะ ทำให้เขาเสียหน้าอีกครั้ง
ทั้ง2เดินขึ้นไปบนดาดฟ้าและหยิบตุ๊กตาตัวที่3 ไนท์กำลังจะใช้น้ำมันราดและจุดไฟเผาแต่ก็ถูกสมายด์ห้ามไว้
สมายด์
มันมีอะไรไม่ถูกต้อง
สมายด์
กูจะไปดับเทียนให้แล้วก็...เปลี่ยนตุ๊กตา
สมายด์
ในกติกามันบอกว่าเป็นผู้ชาย1
สมายด์
มึงไปหยิบใต้โต๊ะตัวไหน?
สมายด์รีบเอาตุ๊กตาไปเปลี่ยนและดับเทียนเล่มที่3
ไนท์และสมายด์ยืนดูตุ๊กตาที่ถูกเผา พร้อมกับนำตุ๊กตาตัวสุดท้ายกลับไปที่ห้องเดิมและนั่งรอเวลาเป็นเวลา20นาที
สมายด์
ครั้งนี้มันไม่ปลอดภัย
ไนท์
มึง อย่าบอกนะว่านี่ไม่ใช่การทดสอบครั้งแรก?
ไนท์
มึงใช่นักศึกษาที่นี่ป้ะ?
ไนท์
มึงว่าป้ะ เวลากลางคืนแม่งน่ากลัวฉิxหาย
บทสนทนาของทั้งคู่เริ่มเงียบไปสักพัก
สมายด์
ไม่เป็นไรครับแต่ถ้าเลิกคงไม่ได้
ไนท์
กูว่ามึงแปลกๆนะ...ชื่อก็ไม่ยอมบอ-
สมายด์อยู่ๆก็ลุกขึ้นและเดินไปทางโต๊ะด้วยความสุขุม
ไนท์
ชื่อไม่บอกแถมทำตัวลับๆ แล้วยังมาช่วยกูอีก แล้วเมื่อกี้พูดอะไร... มึงเป็นคนใช่มั้ย?
เวลาผ่านไปจนถึงเทียนเล่มที่5
สมายด์
เดี๋ยวก็ร้อนมือหรอก
ทั้งสองคุยกันอย่างสนุกคอและสักพักเสียงกระดิ่งก็ได้ดังขึ้น ติ้งๆๆ ติ้งๆๆ ติ้งๆๆๆ ไนท์และสมายด์ต่างหันมามองหน้ากัน
ไนท์ไม่ฟังอะไรใดๆทั้งสิ้นตอนนี้คิดแค่ว่าอยากจะออกไปจากที่นี่
สิ่งที่น่าเหลือเชื่อก็เกิดขึ้น ประตูตรงหน้าของไนท์ถูกล็อคโดยที่ไม่มีใครไปแตะมัน
ไนท์ถอยออกมาด้วยความขนลุกและตกใจ
สมายด์
มึงอ่านกติกาดีๆสิ! ข้อที่7บอกว่ายังไง?
ไนท์
หากอยู่ครบเวลา ก็ครบแล้วหนิ กระดิ่งดังแล้ว แต่ประตูเมื่อกี๊! มึงไม่เห็นหรอ!?
ไนท์ยังคงผวากับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่สมายด์ก็ปฏิเสธทุกๆคำถาม
สมายด์
ที่นี่เขาอยากให้มึงผ่านนะ เขาเห็นความกล้าและความตั้งใจของมึง
สมายด์
มึงต้องอยู่ในนี้อีก10นาทีนี่เป็นกลหลอกที่ทำให้หลายคนไม่ผ่าน กระดิ่งดังสามารถออกได้ก็จริง แต่ภารกิจยังไม่จบนะเพราะเทียนยังเหลืออีก1เล่ม
ไนท์
มึงพูดเหมือนมึงรู้ทุกอย่าง...
ไนท์
สรุปเมื่อกี๊มึงพูดกับใคร!?
ไนท์เริ่มถอยออกห่างจากสมายด์เพราะความเชื่อใจที่ลดลง เพราะเห็นว่าคนๆนี้ไม่น่าเชื่อถือ
สมายด์
แล้วแต่ละกันแต่กูจะอยู่เป็นเพื่อนให้จนกว่าภารกิจจะจบ
และการรอคอยก็ได้สิ้นสุดลงเทียนเล่มสุดท้ายดับด้วยตัวเองในเวลาหลังจากถึง10นาทีตามสมรรถภาพของเทียน ดูเหมือนการทดสอบจะได้รับการคิดวางแผนและไตร่ตรองมาเป็นอย่างดี เมื่อเทียนเล่มนี้ดับห้องห้องนี้ก็กลายเป็นห้องที่มืดมิด สมายด์ลุกขึ้นและเดินออกไปเพื่อออกจากตึกรวมถึงไนท์ที่เดินตามหลังด้วย
ทั้งสองถึงข้างล่างอย่างปลอดภัยตอนนี้ไนท์รู้สึกโล่งอกเป็นอย่างมาก
มาวาร
โอเคยินดีด้วยนะคะน้องไนท์!
มาวาร
น้องผ่านค่ะ เชิญไปเอาสัมภาระ3อย่างที่ฝากไว้กลับคืนไป ตอนนี้พี่จะแนะนำสมาชิกทั้ง5คนให้ทราบ
มาวาร
คนแรกพี่ส้มสมาชิกผู้ช่วยของพี่
มาวาร
ตามด้วยไวท์ เทียน บุญ
มาวาร
และคนสุดท้ายพี่คือหัวหน้ากลุ่มนี้
มาวาร
ก่อนอื่นเราจะมาถามความคิดเห็นจากรองหัวหน้าว่าสมาชิกใหม่เป็นยังไงบ้าง
สมายด์
แต่ยังขาดประสบการณ์และไหวพริบ
ไนท์
(เสียงนี้...คนๆนี้คือรองหัวหน้า!)
มาวาร
และนี่คือสมาชิกคนที่6ของกลุ่มเรา
มาวาร
แล้วน้องสามารถสัมผัสอะไรได้รึเปล่า?
สมายด์
น่าจะได้ครับ มองไม่เห็น ไม่ได้กลิ่น แต่น่าจะได้ยินนะครับ
มาวาร
งั้นกลุ่มเราก็ได้สัมผัสอีกแบบนึงคือเสียง!
มาวาร
อ๋อพี่ลืมบอกไปสินะ พี่สามารถสัมผัสได้ในรูปแบบของกลิ่น ส้มสามารถสื่อสารได้ ไวท์สามารถรับรู้ถึงวิญญาณได้ เทียนสามารถได้กลิ่นเหมือนกับพี่ บุญสามารถมองเห็นได้ ส่วนรองหัวหน้ายังไม่ทราบค่ะ
ไนท์
(ไม่ต้องอธิบายหรอกพี่ผมงง...แต่ถ้างั้น! แสดงว่าที่คุยข้างบนเมื่อกี้คือคุยกับ...ผี!?)
ไนท์
(ฉันคงไม่ได้ยินหรอก...ถ้างั้นคงได้ยินเสียงผีที่คุยกับคนนี้แล้ว)
ไนท์
(ถ้าพี่มาวารถามเขา แสดงว่าตั้งใจส่งเขาไปช่วยน่ะสิ!)
มาวาร
ต่อไปก็ต้องทราบกฏของกลุ่ม
มาวาร
ให้นำกระดาษกติกาไปเผาก่อนนะคะ
ไนท์พยายามส่งสัญญาณให้รู้ว่าคนที่เอากระดาษไปคือสมายด์ แต่เมื่อเขาลองล้วงกระเป๋าเพื่อจะเอาไฟแช็คคืนให้มาวารก็พบวัตถุคล้ายๆทรงสี่เหลี่ยม ใช่แล้วสิ่งนั้นคือกระดาษในกระเป๋าของไนท์ ไนท์ได้แต่สงสัยว่ามันมาอยู่ในกระเป๋าตั้งแต่เมื่อไหร่
มาวาร
อย่าพึ่งเผาทิ้งหมดนะคะ
มาวาร
ให้ลองลนไฟเล็กน้อยทั่วๆกระดาษ
ไนท์ได้แต่ทำตามด้วยความงงและสงสัย ทันใดนั้นตัวหนังสือก็ปรากฏออกมาว่า ให้รองหัวหน้าเป็นคนเผา ไนท์ก็หันหน้าไปหาพี่มาวารด้วยความสงสัยและชี้ไปที่สมายด์ มาวารผงกหัวเบาๆ เมื่อเขายื่นให้สมายด์ สมายด์ก็ฉีกกระดาษเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยและยื่นกระดาษที่ฉีก ให้ไนท์ซึ่งเป็นคำว่าตุ๊กตา หลังจากนั้นสมายด์ก็นำส่วนที่เหลือเผาทิ้ง
มาวาร
เอาล่ะ กฏของกลุ่มนี้คือ
1.ห้ามมีความรักกับสมาชิกในกลุ่ม
2.ห้ามทำอะไรที่อันตรายโดยไม่ขออนุญาต
3.ห้ามมีเรื่องกับสมาชิกในกลุ่ม
4.อย่านำข้อมูลของสมาชิกและกลุ่มไปเผยแพร่เด็ดขาด
มาวาร
โทษของข้อที่4คือจะถูกไล่ออกทันที
มาวาร
โทษข้อที่3 จะต้องหยุดการทำภารกิจกับกลุ่มชั่วคราว
มาวาร
โทษของข้อที่2จะติเตือนเท่านั้น
มาวาร
โทษของข้อที่1คือจะต้องโดนโทษของทุกข้อ
มาวาร
แต่หากมีครั้งแรกยังจะให้อภัยได้ถ้าหากมีครั้งที่สองจะถูกไล่ออกทันที
มาวาร
รับกฏพวกนี้ได้ใช่มั้ยคะ?
มาวาร
กฏที่กำชับจะมีอยู่ด้วยกันสามข้อคือ
ห้ามเสพของเสพติด
ข้อนี้เป็นข้อเคร่งครัดแต่จะไม่ถูกไล่ออก
ห้ามเปิดเผยข้อมูลของกลุ่มและสมาชิก
อันนี้ถูกไล่ออก
ห้ามมีความรักกับคนในกลุ่ม
โดนไล่ออก แต่หากมีอะไรที่อธิบายแล้วฟังขึ้นก็จะยกเว้นเป็นกรณีพิเศษ
ไนท์
ถ้าไม่ใช่สมาชิกคือมีได้ใช่มั้ยครับ? แฟนน่ะ
มาวาร
เราจะไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวของสมาชิก ถือเป็นข้อควรปฏิบัติค่ะ
มาวาร
ไม่ใช่ว่าความรักมันไม่ดีนะคะพี่รู้ว่ามันห้ามกันไม่ได้ แต่พี่ไม่อยากให้เกิดเรื่องอันตรายกับสมาชิก เช่น บุญกับพีพี พีพีคือสมาชิกเก่าที่เสียชีวิตไป
มาวาร
เพราะภารกิจแต่ละภารกิจมีความเสี่ยงและเมื่อเจอวิญญาณที่แค้นและดุร้ายนั้น มันมักจะเลือกทำลายคนที่มีความสัมพันธ์กันเพื่อให้อีกฝ่ายทุกข์ใจและเคียดแค้น
มาวาร
ดังนั้นอย่ามีเลยดีกว่านะคะเพราะว่าพี่ไม่อยากเสียสมาชิกไป
ไนท์
(เน้นย้ำข้อนี้จริงๆเลย...)
ไนท์
(เออเมื่อเช้าไม่เห็นรองหัวหน้าอยู่กับสมาชิกเลย)
ไนท์
(แล้วทำไมต้องเรียกว่ารองหัวหน้าด้วย)
มาวาร
วันนี้พอแค่นี้นะคะ น้องกลับไปได้เลยนะคะ ส่วนพวกพี่จะจัดเก็บสถานที่กันก่อน
และระหว่างนั้นไนท์ก็ได้เหลือบมองไปบนตึก เขาเห็นเงาแปลกๆและเริ่มกลัว
สมายด์เอาแว่นดำใส่ให้ไนท์และกอดคอพาเดินออกไปจากตรงนั้น
สมายด์
หัวหน้ากับสมาชิกคนอื่นๆฝากด้วยนะครับ
สมายด์
ไม่ นั่นไม่ใช่อย่างที่มึงคิด
สมายด์
มันมักจะมีคนที่ไม่เชื่อเรื่องพวกนี้มาเพ่นพ่านแถวตึก พวกนี้มักจะมองหาสมาชิกใหม่ เพื่อขัดขวางกลุ่มๆนี้กูเลยปิดหน้ามึงไว้เพราะพวกนั้นมันจะสืบข้อมูลมึงได้
สมายด์
มึงไปพักหอกับกูก่อนพวกนั้นจะได้ไม่มายุ่งกับมึง
ไนท์
แต่นี่...กูพึ่งรู้จักมึงเองนะ
สมายด์
กูคือรองหัวหน้ามีหน้าที่รักษาดูแลความปลอดภัยของสมาชิก
สมายด์
ก็มึงยังพูดกับกูว่ากูมึงเลย
ไนท์
มึงเริ่มก่อนอะ...ตอนที่มึงมาหากูที่ตึก
ไนท์
อ่าวไม่ใช่รุ่นเดียวกันหรอกหรอครับ?
สมายด์
ครับ...เอาที่คุณสบายใจ
สมายด์
สรุปคุณจะมานอนกับผมมั้ย?
ไนท์
(เป็นพี่ปีนึงก็ต้องสุภาพมั้ยนะ ไม่อะเอาความสะดวกดีกว่า)
ไนท์
เออว่าแต่ทำไมต้องให้กระดาษนั่นด้วย?
สมายด์
นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เข้าร่วมเป็นสมาชิกและเป็นสัญลักษณ์ของทีมด้วย
สมายด์
พูดมาเถอะ ผมไม่รู้จะคุยอะไรกับคุณ คุณถามมาก็แล้วกัน
ไนท์
ตอนที่ไปที่ห้องอาหารทำไมมึงไม่มาด้วย? หรือเป็นรองหัวหน้าแล้วสาย?
สมายด์
ผมอยู่จริงๆผมยืนใกล้ขนาดนั้นแต่คุณกลับไม่เห็น?
ไนท์
(ก็นับได้5คนนี่ นับหลายรอบแล้วแต่ไม่เห็นหน้าคนนี้นะ)
ไนท์
อ้าว อย่างงี้ก็ได้หรอ!?
ไนท์
ถามอีกๆๆๆเข้ากลุ่มนั่นนานรึยัง?
ไนท์
เอ่อ...จู่ๆจะให้ไปนอนห้องคนอื่นมันเกร็งๆไม่ชินอะ
สมายด์
นั่งคุยกันอยู่บนตกมาเป็นชั่วโมงยังไม่ชินอีกหรอ?
ไนท์
ตอนนั้นมันกลัวอะ...ยังไงก็ได้อะตอนนั้น
สมายด์
ถือซะว่าเป็นการทำความคุ้นชินกับสมาชิกก็แล้วกัน...
หลังจากนั้นพวกเขาก็ขึ้นหอพักไปและพยายามคุยกันให้ไม่น่าเบื่อและไม่เกิดการเกร็ง
ไนท์
คุยกับใครกันแน่...บนนั้นน่ะ
สมายด์
ก็อย่างที่คิดนั่นแหละ
สมายด์
อาจารย์ใหญ่ที่นั่นอยากให้นายทดสอบผ่านแล้วเขาก็เป็นปู่ฉัน เลยอยากช่วยให้นายผ่าน
สมายด์
ฉันเลยขอให้ปู่ช่วยปิดประตูหลังจากนั้นก็ขอบคุณที่เขาช่วย
ไนท์
แล้วทำไมพี่มาวารถึงบอกว่าไม่ทราบไอ่สัมผัสอะไรนั่นของมึง
ไนท์
สรุปมึงจะพูดมึงกูหรืออะไรกันแน่?
ไนท์
เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา...
สมายด์
ช่างมัน มึงฟังรู้เรื่องก็พอ
ทั้ง2คุยกันจนเวลาผ่านไปสักพักก่อนที่จะหลับไปด้วยความง่วง ค่ำคืนของวันนี้ช่างยาวนานซะเหลือเกิน...
ไนท์เห็นเงาของใครบางคนยืนจ้องเขาอยู่ในความมืด มันแปลกตั้งแต่หวีอันนั้นแล้ว...เขาคิดว่าหวีในห้องของสมายด์มันแปลกๆเหมือนมีอะไรบางอย่าง แต่ตอนนี้เขาเห็นเงาหญิงสาวกำลังหวีผมอยู่ปลายเตียงจึงรีบปลุกสมายด์ให้ตื่น เมื่อสมายด์ตื่นขึ้นกลับไม่พบอะไรผิดปกติ ไนท์จึงบอกไปว่าคงแค่ตาฝาดแต่สมายด์ไม่คิดแบบนั้นรีบถามไนท์ต่อว่าเขาเป็นผู้หญิงรึเปล่า? ไนท์ก็ตอบใช่ เขาผมยาวรึเปล่า? ไนท์ก็ตอบว่าใช่ เขามีแขนเดียวรึเปล่า? ไนท์ก็ตอบอีกว่าใช่ สมายด์รีบไปเปิดไฟและเดินไปดูหวีซี่ห่างที่ดูเหมือนจะรักมาก
สมายด์
น้องสาวประสบอุบัติเหตุกับรถบรรทุกทำให้เสียชีวิตและเสียแขนซ้าย นี่เป็นหวีตัวโปรดของน้อง...แต่กูก็ไม่เคยเห็นหรือสัมผัสได้ถึงน้องแต่มึงเห็น...ทั้งได้ยินทั้งเห็น...
ไนท์
กูเห็น...เขายืนมองกูอะ...
สมายด์
น้องคงแค่มาดูแขกของพี่ชาย
ไนท์
แล้วทำไมต้องยืนหวีผมด้วยวะ! เสียวสันหลังจะตาย! กลัวนะเฮ้ย!
สมายด์
น้องกูไม่ทำร้ายมึงหรอก...
สมายด์
แต่นี่คือเหตุผลที่กูเข้าร่วมกลุ่ม...เพราะกูอยากเจอน้องอยากให้น้องไปเกิด
สมายด์
มึงเข้ามาเพราะดูท้าทายแค่นี้จริงๆหรอ?
ไนท์
อือ...คือว่ากู...ตากูมันมีอะไรประหลาดบางอย่างว่ะ...
ไนท์
ก่อนที่กูจะเข้ากลุ่มนี้
ไนท์
กูเห็นเพื่อนกูไม่มีตา เห็นพ่อแม่กูไม่มีหัว...เห็นพี่มาวารไม่มีขา เป็นครั้งๆคราวๆ แล้วเพื่อนกูก็ถูกโจรปล้นบ้านถูกมีดแทงดวงตาทั้ง2ข้าง...มันเสีย
ดวงตาของมัน เหมือนกูเห็นอนาคตอะมึง!
ไนท์
กูกลัวว่ามันจะเกิดขึ้นกับพ่อแม่กู
ไนท์
กูเลยมาเข้ากลุ่มนี้เพื่อพิสูจน์สิ่งลี้ลับกับหาทางช่วยพ่อแม่...
สมายด์
มึงเห็นพี่มาวารไม่มีขา?
ไนท์
เปล่าๆๆๆ พี่เขาอยู่ในที่มืดกูเลยไม่เห็น...อันนี้โทษๆ
ไนท์มองไปข้างหลังสมายด์ก็เห็นผู้หญิงปรากฏที่ด้านหลังของเขา
ไนท์
กูกลัว!//ขยับไปใกล้
สมายด์
สมายด์
น้องกูไม่ทำอะไรหรอก...
ไนท์
เออแต่กูเห็นสมาชิกคนนึง...ไม่มีขาจริงๆ
เรื่องยิ่งเริ่มซับซ้อนและน่ากังวลสิ่งที่ไนท์เห็นคืออะไรกัน?
ไนท์
ทำไมมึงถึงบอกเรื่องมึงให้กู?
สมายด์
กู...รู้สึกว่ามึงพิเศษกว่าสมาชิกคนอื่นๆ
สมายด์
มึงกลัวแต่ก็ฉลาดดี...
สมายด์
กูว่าสิ่งที่มึงเห็นต้องมีอะไรแน่ๆ พรุ่งนี้กูจะเรียกประชุมตอน2ทุ่มที่มอ กูอยากรู้ว่ามึงยังจะเห็นมั้ย
สมายด์
555มึงนี่ก็ดูบ๊องๆซื่อๆดีเนาะ...
ไนท์
เออกูเล่าเรื่องเทียนนั่นนะ?
ไนท์
คือ...ตอนกูนั่งกลัวหัวหดอยู่ตรงนั้น มันมีเสียงคนเป่าเทียนแต่มันไม่มีคนเว้ย! แล้วมันก็ดับ
สมายด์
ผีหลอกมึงรึเปล่า...
ไนท์
เฮ้ย! อย่าพูดกูกลัว...
สมายด์
รู้มั้ยเคยมีคนไม่ดับเทียนแล้วเจอจริงๆด้วยนะ...
ไนท์
มึงยิ่งพูดกูยิ่งกลัวเนี่ย!
ไนท์
เออจริงสิ! มึงไม่ได้ช่วยกู แต่เขาตั้งใจส่งมึงมาใช่มั้ย!?
สมายด์
ปกติกูจะสังเกตจากกล้องแต่ครั้งนี้กูเห็นมึงแล้วไม่น่าจะรอด
ทั้งสองคุยกันจนถึงเช้าและเข้าสู่การไปเรียน
สมายด์
มานอนกับกูห้ามกลับ เย็นกูจะไปรับมาช่วยทำรายงาน
ทั้งสองต่างแยกย้ายไปเรียนตามปกติ ระหว่างทางไนท์ก็ได้พบกับบุญสมาชิกของกลุ่มและเขาก็มองไปที่ขาของบุญพบว่านี่เป็นอีกครั้งที่เห็นอะไรแปลกๆ ไนท์ขยี้ตาและมองเพื่อความมั่นใจแต่กลับกลายเป็นปกติ
บอลเพื่อนของไนท์ยื่นอะไรให้เขาบางอย่าง
มันคือแฟลชไดร์ฟรายงานกลุ่มของไนท์
ไนท์ถอนหายใจและรีบเข้าเรียน
เหมือนทุกๆวัน
วันใหม่
หึ้ยแก! พี่สุดหล่อมาห้องเรา!
เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นแทบทุกวันที่สมายด์ไปไหนมาไหนก็จะมีแต่คนมองเขาจึงเลือกที่จะปิดบังชื่อเล่นของเขา
สมายด์
เอาแฟลชไดร์ฟมาก่อนเลย...
ไนท์
มึงเดินเข้ามานี่ไม่อายคนอื่นบ้างหรอ?
ไนท์
นี่มึงบ้าไปแล้วหรอ!? กูทำเกี่ยวกับอะไรข้อมูลประมาณไหนมึงยังไม่รู้เลย...
ไนท์
ไอ่บอล...อะ!//ยื่นแฟลชไดร์ฟ
สมายด์
เรียนเสร็จแล้วรีบๆมานะ
ไนท์
(กูเข้ากลุ่มนี้เพื่อมาช่วยพ่อแม่หรือกลุ่มทำรายงานวะ...)
ถึงเรื่องเมื่อคืนจะดูน่ากลัว แต่โลกนอกเรื่องเหนือธรรมาชาติของไนท์ก็ดูสดใสและธรรมดา ต่างสุดขั้วกับเมื่อคืน
ไนท์
(แม้แต่คนในมอยังไม่รู้ชื่อเลยหรอ!?)
ถึงเวลากลับบ้านสมายด์ยืนรออยู่หน้ามหาลัยและเหมือนจะรอกลับกับไนท์
สมายด์
เสร็จเกือบหมดแล้ว...นี่ยอมได้ไงให้เพื่อนทำแค่40% แต่ตัวเองทำตั้ง60%?
ไนท์
(ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่กูกับมันสนิทกันขนาดนี้...)
ไนท์ตรวจสอบความเรียบร้อยของโครงงานและก็เป็นที่น่าพึงพอใจจึงทำส่วนสรุปให้เสร็จก่อนเวลา2ทุ่ม
สมายด์
เออ ช่วงนี้เรียนเนื้อหาง่าย
เมื่อถึงเวลานัดหมายทุกคนไปรวมตัวกันที่มหาลัยและก็เป็นเช่นเคยที่บรรยากาศในเวลากลางคืนต่างจากกลางวันลิบลับ
มาวาร
รองหัวหน้ามีอะไรถึงเรียกมาประชุม?
สมายด์
ผมอยากจะขอคุยทีละคนเป็นการส่วนตัว
สมายด์ไล่คุยทีละคนเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจให้ไนท์สังเกตแต่ละคนและถึงเวลากลับ
ไนท์
พี่มาวารปกติ พี่ส้มปกติ ไวท์ปกติ เทียนกับบุญ...
ไนท์
รีบๆขึ้นห้องสิ...อย่ามายืนค้างตรงนี้
ไนท์และสมายด์กลับเข้าห้องและไนท์จึงบอกสิ่งที่เจอให้สมายด์ฟัง
ไนท์
เมื่อกี้ตรงบันไดอะ...
ไนท์
กูเห็นผู้หญิงผมสั้น...นั่งตรงราวบันไดของระหว่างชั้น2กับ3ตรงกลางๆอะแม่งห้อยหัวมองด้วยไอ่เหี้ย...
สมายด์
ขนาดนั้นเชียวหรอวะ...
สมายด์
นักศึกษาปี1ชื่อชบาถูกรุ่นพี่ล้อเรื่องใบหน้า เขาเลยกรีดหน้าตัวเอง ไปมหาลัยก็มีแต่คนกลัว แถมอาจารย์ก็ข่มขืน... เขาเสียใจแล้วก็อับอายมาก เพื่อนก็เหมือนจะไล่ให้ไปตายด้วย วันนึงคนๆนี้ก็เริ่มไม่ไปเรียนก็มีคนเห็นว่าอยู่ที่หอพักนี้เพื่อนของชบารู้เลยมาที่นี่แล้วก็ขู่ให้ชบากระโดดลงบันไดชบาไม่ทำเพื่อนเขาเลยผลักชบาตกลงมาตรงราวบันไดจากชั้น4ตกลงไปชั้น1มันเป็นช่องว่างเวลาเลี้ยวอะกูก็พูดไม่ถูก แต่ชบาคอหักขาหักและเสียชีวิตในอีก10นาทีต่อมา หอนี้เลยชื่อหอพัก10นาที...
ไนท์
ขนาดนี้แล้วมึงกล้ามาพักได้ไง!?
สมายด์
ป้ากูเป็นเจ้าของหอแล้วก็รู้ตัวคนทำด้วย...แต่ตอนนี้แกเป็นบ้าไปแล้วถามอะไรก็ไม่ตอบ
ไนท์
กูว่าอยู่กับมึงนี่เฮี้ยนทุกวัน
ไนท์
ตั้งแต่เมื่อก่อนกูไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้แต่พอไปทำภารกิจอะไรนั่นกูก็เจอตลอด!
หลังจากนั้นไม่นานสมายด์ก็ออกไปข้างนอกเหลือเพียงไนท์อยู่ในห้องเพียงคนเดียว
เวลาผ่านไปไม่นานก็มีเหมือนเสียงน้ำไหลจากในห้องน้ำ
ติ๋ง...ติ๋ง...ติ๋งติ๋งติ๋ง เสียงน้ำหยดดังและจังหวะถี่ขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่ง ฟึบ! จู่ๆไฟในห้องก็ดับไนท์ที่ใจหวิวๆและกำลังตกใจรีบวิ่งออกจากห้องและพบว่าไม่มีใครอยู่ห้องเลยในชั้นที่3ไนท์รีบวิ่งลงจากตึกเขาก็พบว่าไฟดับทั้งทาง ขณะนี้ทางเดินมืดมากไนท์เปิดไฟฉายโทรศัพท์และส่องไฟตามทางเดินจนมาอยู่หน้าหอพักและเจอกับคนที่อยู่ด้านล่างหอเหมือนกันไนท์โล่งใจและรีบเข้าไปทักทาย
ไนท์
พักอยู่ที่นี่เหมือนกันหรอ!?
ไนท์
พักอยู่ชั้นไหนครับเนี่ย...
ไนท์
ไฟมาดับอะไรตอนนี้กันนะ
ไนท์
ว่าแต่คนอื่นๆหายไปไหนกันหมดครับ?
ไนท์
เพื่อนผมก็หายไปไหนไม่รู้ทิ้งผมไว้คนเดียว...
ไนท์
อ่า...แหะๆ//คุยด้วยไม่ถูก
ไนท์
แล้วคุณอยู่คนเดียวหรอครับ?
เสียงโทรศัพท์ของไนท์ดังขึ้น ปรากฏว่ามีเบอร์ปริศนาโทรมา
ไนท์รับโทรศัพท์ปรากฏว่านั่นคือสมายด์ คุยถามกันไปถามกันมาจนได้รู้ว่านักศึกษาปี4ถูกเรียกให้ไปรวมตัวที่มหาวิทยาลัย ไนท์ได้แต่สงสัยว่ากลางดึกเนี่ยนะ? จะไปทำไมกัน สักพักไฟก็กลับมาสว่างเหมือนเดิมผู้หญิงที่คุยกับไนท์ก็หายไปเหลือเพียงทิ้งกระดาษไว้ว่าไปก่อนนะคะ ไนท์นั่งเขี่ยโทรศัพท์อยู่หน้าหอจนในที่สุดก็มีคนทยอยกลับมาทีละคนสองคนหน้าแต่ละคนดูเครียดๆและดูมึนงง
ไนท์
กลับมาซะทีนะ...รู้มั้ยตอนเปิดประตูออกมาแม่งอย่างหลอน
ไนท์
ก็เขาพักอยู่ที่นี่แม่งอย่างสวยอะ
สมายด์
เห็นบ๊องๆซื่อๆสนใจสาวด้วยหรอ?
ไนท์
เขาอยู่ชั้น4อะกูอยากอยู่ชั้น4!
สมายด์
ผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่?
สมายด์
หอพักนี้กลายเป็นหอพักชายนะ...
ใจของไนท์หล่นไปอยู่ตาตุ่มและเริ่มมีอาการขนลุกตามมา
ไนท์
เปลี่ยนเรื่องเหอะ...กูกลัว...
ไนท์
ละ..แล้วมึงไปทำอะไรที่มอ
สมายด์
ตำรวจมาสอบสวนอะเพราะมีนักศึกษาหญิงตายในห้องน้ำตรงบริเวณคอมีรอยกรีด เป็นนักศึกษาปี4นี่แหละ ตอนนี้ปี5-6คงกำลังจะโดนเรียก พรุ่งนี้มึงก็น่าจะโดน
ไนท์
กูไม่ได้คุยกับคนหรอ...
สมายด์
หอพักนี้ส่วนใหญ่เป็นนักศึกษาปี4เกือบทั้งหมด
สมายด์
ไปดูที่ชั้น4มั้ยล่ะ?
ทั้ง2ตัดสินใจขึ้นไปบนชั้น4ของหอพักมีเพียง2ห้องที่เปิดไฟอยู่ทั้งสองตัดสินใจว่าจะเคาะประตูคนละห้องถึงจะเป็นการรบกวนคนอื่นก็ตามแต่เพื่อความสบายใจของทั้งสอง
ห้องที่เคาะก็ได้ตอบสนองและเปิดประตูออกมา
ไนท์
เอ่อ...ไม่มีอะไรขอโทษครับ
ไนท์ได้แต่งงและหันไปตามทางที่ตั้มเรียก
ตั้ม
อ้อ...ลืมไปห้ามเรียกชื่อ
ไนท์
(ฮะๆๆๆ พี่รองหัวหน้าของเราชื่อสมชาย?)
ตั้ม
แต่กูยังไม่ได้เรียกชื่อมึงซะหน่อย
ตั้ม
แกล้งมาเคาะประตูชาวบ้านเล่น?
สมายด์
ไม่มีอะไรหรอก...มึงกลับเข้าไปได้ละ
สมายด์
แล้วแต่มึงจะเรียกละกัน
ไนท์
รู้มั้ยกูนึกว่าชื่อกุมารทอง ชื่อมึงนี่โหลมากเลยนะ...แต่ก็เรียกง่ายดี กูจะไม่บอกใครก็แล้วกัน...
สมายด์
ไม่มีอะไร...ขอโทษด้วย
หลังจากนั้นทั้ง2คนก็กลับห้องไนท์ก็ได้แต่กังวลและสงสัย
ไนท์
แล้วทำไมมึงต้องรีบกลับ?
ไนท์
อ๋อ...กลัวเขาเรียกชื่อ?
สมายด์
ตอนนี้เราต้องหาเบาะแสว่าสิ่งที่มึงเห็นคืออะไร
ไนท์
เดี๋ยวก่อน...ขอนอกเรื่องเล็กน้อย...ทำไมมึงไม่รู้ว่าห้องนั้นเป็นห้องเพื่อนตัวเอง
สมายด์
ก็มันเคยบอกว่ามันอยู่ชั้น2หนิ
สมายด์
ก็พึ่งนึกได้ว่ามีคนย้ายออกเพราะอยู่ปี6แล้ว 2คนนั้นเลยคงอยากไปอยู่แทน...
สมายด์
กูรู้แล้วว่าจะเก็บข้อมูลยังไง...
สมายด์
แต่มึงต้องกล้าๆหน่อยนะ
สมายด์
กูจะพามึงออกไปข้างนอกแล้วกูจะให้มึงหาคนที่มีความผิดปกติเหมือนกับที่มึงเห็นก่อนๆมา
สมายด์
เราก็เฝ้ารอว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขา...
หลังจากนั้นไม่นานทั้งสองก็เริ่มทัวร์รอบหอพักทีละชั้นๆแต่ก็ไม่เจอใครที่เป็นเหมือนที่ไนท์เคยเห็น
สมายด์
โอเคถ้างั้นก็ไปข้างนอก
ไนท์
กระทันหันไปมั้ยมึง...กูยังไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจเลย
สมายด์
มึงน่าจะรู้อยู่แล้วว่าที่มึงเห็นมันคือเวลาชีวิต มึงเคยบอกว่ามึงเห็นเพื่อนมึงไม่มีตาหนิแล้วก็เกิดอุบัติเหตุขึ้นจริงๆ ถ้าเราหากเราหาทางหยุดมันได้ก็จะไม่มีใครต้องตาย...
ไนท์
อือ...มึงห้ามทิ้งกูนะ
สมายด์
ลองไปก่อนถ้าไม่เจอก็ไม่เป็นไร
สมายด์
แล้วมึงก็อย่าบอกสิ่งที่มึงเห็นกับใครเด็ดขาดนะ
ไนท์
คุณสุดสวยจะไปไหนครับ?
บิว
เจอกันอีกแล้ว^^...จะลงไปกดน้ำร้อนน่ะ
ไนท์สะกิดสมายด์และดึงแขนเสื้อซ้ำๆ เหมือนจะส่งสัญญาณอะไรบางอย่าง หลังจากนั้นบิวก็ลงไปชั้นล่าง ไนท์พูดตะกุกตะกักพร้อมหันไปทางสมายด์
ไนท์ทำตัวไม่ถูกและบอกให้สมายด์และเขาตามบิวไป
ทันใดนั้นเองบิวก็กลับขึ้นมาพร้อมกับแก้วใบหนึ่ง ไนท์รีบดึงแขนสมายด์ให้วิ่งตามไปจนถึงชั้นที่3
ไนท์เหนื่อยหอบและบอกได้แค่ว่าให้ตามไป
สมายด์
มึงพูดออกมามึงเห็นอะไร!?//วิ่ง
อยู่ๆไนท์สะดุดปลายบันไดเหมือนกับมีอะไรมาขวางไว้
สมายด์วิ่งไปตามที่ไนท์บอกแต่ดูเหมือนทุกอย่างจะสายไปแล้ว บิวที่ยืนอยู่บนดาดฟ้ากระโดดลงมาด้วยหน้าอันเศร้าหมอง
สมายด์รีบกลับไปหาไนท์แล้วถามเขาว่าเห็นอะไรด้วยความรีบร้อน
สมายด์
โดดไปต่อหน้าต่อตากูเลย...
กล้า
สมายด์! บิวล่ะ...บิวบอกว่าจะมาหามึง
หน้าของสมายด์ดูไม่โอเคเอามากๆในตอนนี้
สมายด์
มึงมาดูด้วยตาตัวเอง...
สมายด์
กูให้รปภ.เรียกตำรวจแล้ว
กล้า
บิวเป็นอะไร!? ทำไมไม่เรียกรถพยายาล!
สมายด์
กูเรียกแล้วเหมือนกัน
กล้า
กล้าขอโทษ!!!บิว!!!//ร้องไห้
กล้าร้องไห้สะอึกสะอื้นเมื่อเห็นภาพตรงหน้าเหมือนทำใจไม่ได้ ได้แต่พูดคำเดิมๆซ้ำๆออกมาว่า กล้าขอโทษๆ
ไนท์เห็นวิญญาณของบิวที่กำลังยิ้มอยู่ เหมือนจะอยากเห็นคนรักตรงหน้าเป็นครั้งสุดท้าย แล้ววิญญาณจึงได้จางหายไป
กล้า
กู...กูผิดเอง! กูหาว่าบิว
นอกใจ เพราะกูเห็นบิวยืนกับผู้ชายตอนกูกลับมาหลังจากที่อาจารย์เรียก กู...กูมันพ..พูดไม่คิด//สะอื้น
ไนท์
(เราเป็นตัวต้นเหตุรึเปล่า...)
ไนท์
(กูไม่น่าเข้าไปทักเลย)
กล้า
พี่รู้ว่าพี่เข้าใจผิดเอง...น้องไม่ผิดหรอก
สมายด์
อย่าโทษตัวเองดิวะ เรื่องแบบนี้มันค่อนข้างที่จะควบคุมได้ยาก
ไนท์
เขาต้องรักพี่มากแน่ๆ...ทำไมเขาต้องทำแบบนั้น
กล้า
บิว...บิว!!!//ร้องไห้อย่างหนัก
ไนท์และสมายด์ออกไปจากตรงนั้นด้วยความหดหู่ ทำตัวไม่ถูก
ไนท์
พี่สาวเขายิ้มแสดงว่าเขาจงใจจะโดดงั้นหรอ...
ไนท์มองเห็นอะไรบางอย่างด้านหลังเขา แต่เมื่อหันกลับไปกลับว่างเปล่า
Comments