ตอนที่ 3

จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
ข้าว่าเจ้ารู้ดี จินหลู่หมิง
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
กำลังภายในของข้า ต่อให้ใช้ใบไผ่ตัดเหล็กกล้าข้าก็ทำได้
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
ศิษย์ทราบดี//มาอยู่ข้างจูเหมยลี่
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
(!!!!)
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
(มาตั้งแต่เมื่อไหร่?!!!)
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
อาจารย์จูลืมวิชาพรางกายแล้วหรือ?//ทำให้ใบไม้ในมือหายไป
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
ข้าเพียงใช้วิชาพรางกายพร้อมกับวิชาตัวเบาเท่านั้นขอรับ
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
(ลืมได้ยังไงนะ!!!! ในนิยาย จินหลู่หมิงก็เคยใช้วิธีนี้นี่น่า!!!)
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
(แถมวิชาพรางกายยังเป็นวิชาแรกที่จินหลู่หมิงเรียนอีกด้วย!!!)
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
//กุมขมับ
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
การประยุกต์ใช้นี่ช่างเป็นพรสวรรค์ของเจ้าเสียจริง
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
ขอบพระคุณอาจารย์จูที่ชม
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
ข้าแพ้เช่นนี้เจ้าคงดีใจกระมัง?
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
ศิษย์ทั้งดีใจและเสียใจขอรับ
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
เสียใจรึ?
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
ขอรับ
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
เพราะเหตุใด?
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
คาดว่าเหตุผลที่อาจารย์จูทำเช่นนี้คงมีเหตุผลที่ไม่ต้องการสอน
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
ดั่งนั้นศิษย์จึงเสียใจที่ทำให้ท่านต้องลำบากใจ
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
(ไอ้นี่คือสกิลพระเอกเรอะ?!!!!)
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
(ไอ้การคาดเดาจิตใจที่โคตรแม่นเนี้ย!!!)
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
งั้นเรากลับกันเถิด
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
แล้วข้าจะสอนเพลงกระบี่ให้เจ้า
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
ขอรับ~
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
//กลับเรือนไผ่
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
+
.
.
.
.
.
.
.
หลายปีต่อมา
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
จินหลู่หมิง!!💢💢💢
เสียงตะโกนของจูเหมยลี่นั้นทำให้รู้เลยว่าเดือดดาลเพียงใด
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
ศิษย์ผิดไปแล้วขอรับอาจารย์จู
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
ตอบมาสิเจ้าผิดอันใด?💢💢💢
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
ผิดที่ลงเขาโดยไม่ได้รับอนุญาตขอรับ
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
แล้วเหตุใดจึงลงเขา?💢
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
.....
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
💢💢💢
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
เจ้าเป็นศิษย์ข้ามา8ปีล้วนไม่เคยเป็นเช่นนี้
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
ข้าบอกแล้วว่ามีเพียงเหตุจำเป็นเท่านั้นจึงให้ลงเขาหรือไม่เช่นนั้นก็คือเจ้าแข็งแกร่งกว่าข้า
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
แล้วเหตุใด1ปีมานี้ล้วนลงเขาโดยไม่มีเหตุผลอยู่หลายครา
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
....เป็นศิษย์ผิดไปแล้ว
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ข้าก็จะปิดเขาเป็นเวลา5ปี
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
ท่านอาจารย์!!
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
ไม่ต้องห่วง
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
ผู้ที่อยู่ในเขาช่วง5ปีนี้มีเพียงข้า
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
ส่วนเจ้าก็ไปท่องยุทธภพเถิด
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
ไปแก้แค้นให้สำเร็จ//เดินกลับเข้าเรือน
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
อาจารย์จู....
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
//เดินไปเก็บของแล้วลงเขาไป
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
ข้าน่ะ...อยู่กับเจ้า6ปี ข้าตอนนี้อายุ28แล้ว เจ้าก็22
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
เนื้อเรื่องในนิยายถึงช่วงแก้แค้นแล้วสินะ
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
//มองจดหมายในมือ
จูเหมยลี่
จูเหมยลี่
ถึงเวลาแล้ว...
____________
ณ โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งในเมืองลั่วหยาง
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
เถ้าแก่มีห้องว่างหรือไม่?
เถ้าแก่:เหลือห้องสุดท้ายแล้วขอรับคุณชาย
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
ช่วงนี้มีเทศกาลอะไรรึ?
เถ้าแก่:คุณชายคงไม่ทราบ เนื่องในเทศกาลดอกโบตั๋นจวนสกุลหวังจึงจัดงานชุมนุมนักกวี
?????
?????
เถ้าแก่! มีห้องว่างหรือไม่!
จินหลู่หมิง
จินหลู่หมิง
//หันมอง
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!