เจ้าว่าคนที่รักข้าจริงๆคือใคร
1
แอดเองจ้ะ!
อย่าพึ่งเลื่อนลงถ้ายังไม่อ่านภาค1 !!!
แอดเองจ้ะ!
(ไม่รู้เรื่องโทษแอดไม่ได้น้าาาา)
แอดเองจ้ะ!
อ้อแล้วก็ๆๆ
เรื่องนี้มีคำหยาบ
ไม่สุภาพ!!
ใครไม่ชอบหาเรื่องอื่นดู!
จบข่าว!!!
หลังจากที่ผ่านไปนานแสนนาน
แต่ก็ไม่รู้ทำไมแต่ละคนมีหน้าตาที่คล้ายกับ"มั่วๆ"กันเกือบทั้งหมดเลย
เพราะงั้น.. ถึงมีประกาศจับมั่วๆ เต็มไปหมดทั้งสองข้างถนน
เสี่ยว หยาง
นางตายไปแล้ว.. จะจับนางไปทำไมกัน//ปล่อยใบปลิว
เสี่ยว หยาง
หึ้.. เจ้าพวกนั้นก็หลอกข้าได้ แต่ครั้งนี้อย่าคิดว่าข้าคนเก่าจะกลับมาแล้วกัน//เดินจากไป
ใช่.. หลังจากที่เธอหันหลังกลับมาไม่มีแม้แต่เงาของเพื่อนเธอแม้แต่คนเดียว..
ตอนนั้นเธอคิดว่าคงจะบาดเจ็บหนักเลยกลับก่อน แต่ไม่กี่วันต่อจากนั้นกลับมีประกาศจับตัวเธอเองซะได้...
หลังจากนั้น.. เธอก็ผันตัวมาเป็นนักฆ่า หลบซ่อนใบประกาศพวกนั้น
เสี่ยว เจียง
เปื่อนแล้วเห็นไหม//เดินมาเช็ดคาบเลือดให้
พวกเรารู้จักกัน เพราะมาทำงานด้วยกันนี่แหละ และก็สนิทกันเรื่อยๆ แต่ก็กว่าจะสนิดถึงขั้นนี้ก็ใช้เวลาพอสมควรกว่าที่ทั้งหมดจะเชื่อใจกันและกัน
ราวๆ 3ปีได้.. (นานไปไหมวะ)
และที่ใช้นามสกุลเหมือนกันก็เพราะสนิทนั่นแหละอย่าคิดไรมาก😾
ในระหว่างที่ทั้งหมดนั้นกำลังนอนพัก
เสี่ยว หยาง
(นอนไม่หลับซะได้)
เสี่ยว หยาง
(หลับกันหมดแล้วสินะ)
เสี่ยว หยาง
(ไม่กวนละกัน)//ค่อยๆลุกออกจากเตียง
เสี่ยว หยาง
(ตอนเช้าๆยิ่ง-.. )
เสี่ยว หยาง
ไม่ทันขาดคำ//พูดกับตัวเอง
เสี่ยว หยาง
//เดินไปที่หน้าประตู
เสี่ยว หยาง
//มองหัวจรดเท้า
เสี่ยว หยาง
(หรือว่าพวกทหาร!)
เสี่ยว หยาง
//รีบวิ่งไปปลุกพวกเพื่อนๆ
เสี่ยว หยาง
ไป.. //พูดเบาๆ
?
ดาบนั้นที่เจ้าครอบครองอยู่ จะต้องเป็นของข้าในซักวันนึง!
?
//มองพวกลูกน้องด้วยหางตา
เสี่ยว เจียง
เรียบร้อยแล้ว//พูดเบาๆ
เสี่ยว เจียง
เหมย รอเจ้าอยู่นู้นแล้วรีบไปเถอะ
เสี่ยว หยาง
ข้าว่าข้ารู้แล้ว.. เราต้องรีบออกจากเมืองนี้เดี๋ยวนี้เลย
เสี่ยว เจียง
ต้องกลับไปหาท่านผู้นั้นด้วยสิ.. ถ้าไปไวที่สุดคงดี//วิ่ง
เสี่ยว หยาง
นั่นสิ..//วิ่งตาม
Comments