เมื่อฉันเข้าไปแก้ไขเรื่องราวในดาบพิฆาติอสูตร
คู่รัก
หลังจากนั้นพวกเราก็แวะไปท่านข้าว
พ่อค้า
ทานอะไรดีครับคุณลูกค้า
โคโจ ชิโนบุ
ฉันขอแซลม่อนต้มหัวไช่เท้า2ที่ค่ะ
โทมิโอกะ กิยู
รู้แม้กระทั่งของโปรดฉันหรอ
โคโจ ชิโนบุ
ใช่ค่ะและอยากลองทานด้วยค่ะ
โคโจ ชิโนบุ
พอดีนี่เป็นครั้งแรกที่เคยกินน่ะค่ะ
โทมิโอกะ กิยู
//ยิ้มแล้วดูดีขึ้นน่ะ
โคโจ ชิโนบุ
อะมาแล้วมาแล้ว
โคโจ ชิโนบุ
มิน่าละทำไมคุณถึงชอบกิน//ยิ้มแบบมีความสุข
โทมิโอกะ กิยู
ค่อยๆกิน//ยิ้ม
โคโจ ชิโนบุ
//เขายิ้มแล้วน่ารักเป็นบ้าเลย
โทมิโอกะ กิยู
อร่อยก็ค่อยๆกินไม่ต้องรีบ//ตอนกินทำไมถึงได้..
โคโจ ชิโนบุ
เมื่อกี้พูดว่าอะไรน่ะค่ะ
โทมิโอกะ กิยู
//นี่ข้าเป็นอะไรไปเนี่ยทำไมใจข้าถึงได้เต้นแรงแบบนี้ เมื่อก่อนก็ไม่เคยเป็นนิ
โคโจ ชิโนบุ
ขอบคุณสำหรับอาหารมื่อนี้ค่ะคุณกิยู
กิยูมองเห็นอาหารติดอยู่แก้มชิโนบุ
โคโจ ชิโนบุ
คุณกิยูคะ....!
โทมิโอกะ กิยู
ทำไมกินเลาะแบบนี้
พ่อค้า
พวกคุณเป็นแฟนกันหรอครับ
พ่อค้า
เหมาะสมกันมากๆเลยละครับ
พ่อค้า
แฟนคุณนี้ก็น่ารักน่ะครับ
พ่อค้า
ผมหวังว่าจะได้ยินข่าวดีจากพวกคุณสองคนน่ะครับ
จากนั้นเราก็เดินทางกลับหน่วย
โคโจ ชิโนบุ
//เจ็บจังเท้ายังไม่หายเจ็บเลย
โคโจ ชิโนบุ
//กลั่นไว้เจ็บก็ต้องทน
โทมิโอกะ กิยู
เจ็บเท้าสิน่ะ
โทมิโอกะ กิยู
เห็นสีหน้าก็รู้แล้วละ
โคโจ ชิโนบุ
ไม่เป็นไรค...คะ!
โทมิโอกะ กิยู
เจ้านี่ตัวเบาจังเลยน่ะ
โคโจ ชิโนบุ
แน่อยู่แล้วค่ะ
โทมิโอกะ กิยู
ความทรงจำคงกลับมาแล้วสิน่ะ
โทมิโอกะ กิยู
งั้นก็ไม่ต้องฝึก
โคโจ ชิโนบุ
แต่ฉันอยากฝึกกันคุณนิ
โคโจ ชิโนบุ
ก็เพราะว่าช..อ..
โทมิโอกะ กิยู
บอกไม่ได้ก็ไม่ต้องบอก//เมื่อกี่เธอบอกว่าชอบใช่ไหมน่ะ
โคโจ ชิโนบุ
//เกือบไปแล้วเรา
กิยูอุ้มชิโนบุไปจนถึงคฤหาสต์
Comments