1000ปีข้าจะรอเจ้ากับมา ศิษย์

หลิงหลิง(นางเอก)

ดีนะฉันวิ่งเร็ว

หลิงหลิง(นางเอก)

ไม่งั้นฉันต้องโดนจับแน่

จริงๆ(สัตว์ภูนางเอก)

ข้าบอกเจ้าแล้วอย่าวิ่ง

หลิงหลิง(นางเอก)

โอเคไม่วิ่งก็ได้

หลิงหลิง(นางเอก)

รีบนี่ดีกว่า

หลิงหลิง(นางเอก)

ทำไมที่นี่ถึงใหญ่จังเลย

จริงๆ(สัตว์ภูนางเอก)

เพราะว่ามันเป็นโลกของเทพเซียน

หลิงหลิง(นางเอก)

ข้าเห็นประตูรีบวิ่งเข้าไปเถอะ

หลิงหลิง(นางเอก)

วิ่งๆๆ

จริงๆ(สัตว์ภูนางเอก)

เจ้ากลับกลับบ้านของเจ้าไม่ได้หรอก

จริงๆ(สัตว์ภูนางเอก)

เจ้าได้ตายไปแล้วในโลกของเจ้า

หลิงหลิง(นางเอก)

จริงด้วยเราถูกรถชน

หลิงหลิง(นางเอก)

ถ้าฉันกลับไปฉันคงน่าจะเป็นผีแน่นอน

หลิงหลิง(นางเอก)

รีบวิ่งไปเเอปดคกว่า

ประมุกหอ(พระเอก)

เจ้าจะไปไหน

หลิงหลิง(นางเอก)

ข้าก็ไม่ได้ไปไหนข้าเเค่ยืนดูเฉยๆ

ประมุกหอ(พระเอก)

จับตัวนางไป

...

ครับนายท่าน

หลิงหลิง(นางเอก)

ปล่อยข้านะ

ประมุกหอ(พระเอก)

เจ้าเข้ามาที่นี่ได้ยังไง

หลิงหลิง(นางเอก)

ข้าไม่รู้

ประมุกหอ(พระเอก)

ที่นี่ไม่มีใครสามารถเข้ามาได้นอกสะจากคนที่เป็นศิษย์

หลิงหลิง(นางเอก)

ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน

ประมุกหอ(พระเอก)

แล้วเจ้าใช่ศิษย์ที่นี่ไหม

หลิงหลิง(นางเอก)

ข้าไม่ใช่

ประมุกหอ(พระเอก)

แล้วเจ้าอยากเรียนที่นี่ไหม

หลิงหลิง(นางเอก)

คิดในใจ

หลิงหลิง(นางเอก)

เรียนหรือไม่เรียนดีนะ

หลิงหลิง(นางเอก)

ถ้าฉันไม่เรียนฉันก็กลับบ้านของฉันไม่ได้

หลิงหลิง(นางเอก)

ถ้าฉันเรียนฉันก็จะได้ใช้พลังกลับบ้าน

หลิงหลิง(นางเอก)

งั้นฉันว่า

หลิงหลิง(นางเอก)

เรียน

ประมุกหอ(พระเอก)

พรุ่งนี้เจ้าก็มาเรียนได้

จ๋ายเซียวเวน(พระรอง)

เจ้านางเป็นใครก็ไม่รู้

ประมุกหอ(พระเอก)

พรุ่งนี้จะมีสิทธิ์หลายที่มาเรียน

ประมุกหอ(พระเอก)

เจ้าก็ต้องมาเรียน

โปรดติดตามตอนต่อไป

ติดตามเราด้วยนะ

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ