งอน

'พระจันทร์ในค่ำคืนนี้ช่างสวยงามไม่เกรงใจข้าเอาซะเลย...'รอยยิ้มอ่อนๆเหม่อมองพระจันทร์ด้วยความเจ็บปวด ถึงเวลาแล้วที่จะต้องบอกความจริงกับอีกฝ่ายให้ได้รับรู้ เนิ่นนานแล้วที่มันเป็นอยู่อย่างนี้...

"อาเจา...ทำไมท่านถึงออกมานั่งข้างนอกล่ะ ท่านบาดเจ็บอยู่นะ"

"ญาติผู้น้อง...."

"ข้าบอกให้ท่านเรียกข้าว่าซีอินไงเล่า"ใบหน้าสวยดุใส่ท่านแม่ทัพอย่างไม่พอใจ

"ข้าขอโทษก็ข้าไม่เคยเรียกเจ้าแบบนั้น"

"งั้นท่านก็ลองเรียกดูสิ"

เยี่ยเจายิ้มพร้อมกับหัวเราะเบาๆ"ซีอิน..."

"เห็นไหม ไม่เห็นยากเลยง่ายกว่าการทำศึกของท่านซะอีก"

"ฮ่าๆ...จริงด้วย แต่ทำไมข้าถึงพูดไม่ออกนะ"

"อาเจา..."

"ว่าอย่างไรซีอิน"

"ข้าบอกท่านลุงกับท่านป้าแล้วเรื่องงานแต่งของเรา"

"ซีอิน..."

"อีกไม่กี่วันพวกท่านคงเดินทางมา"

"ซีอินเจ้าฟังข้าก่อน"

ซีอินนิ่งไปชั่วครู่ที่ถูกขัดจังหวะแล้วหันไปหาท่าทางเครียดของท่านแม่ทัพ

"ท่านมีอะไรหรอ? อาเจา..."

"งานแต่งงานของเราทั้งสองจะไม่เกิดขึ้น"น้ำเสียงสั่นเครือแววตาอ้อนวอนขอโทษ"เราแต่งงานกันไม่ได้"

"ทำไมล่ะอาเจา..."ใบหน้าสวยขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความสงสัย

"เพราะข้าเป็นหญิงไม่ใช่ชาย...ข้าผิดเองที่ทำให้เจ้าคิดว่าข้าเป็นชายและปล่อยให้เข้าใจผิดมาเนิ่นนาน เจ้าจะโกรธ จะเกลียดข้าก็ได้ จริงๆข้าสมควรตายด้วยน้ำมือเจ้าซะด้วยซ้ำ..."

"ทำไมท่านถึงพูดแบบนั้นอาเจา ถ้าข้าจะฆ่าท่านข้าคงฆ่าท่านตั้งแต่เด็กแล้วล่ะ"

"เจ้าหมายความว่าอย่างไรซีอิน?"

"ก็หมายความอย่างที่พูดไปนั่นแหละ ข้ารู้ว่าท่านเป็นหญิง"เสียงอ่อนจากใบหน้าสวยก้มบอก

"เจ้ารู้แล้วทำไมถึงยังคิดเรื่องแต่งงานอยู่ล่ะซีอิน"เสียงของท่านแม่ทัพที่ดุอย่างไม่พอใจ

"ข้าก็แค่คิดว่าถ้าหากปล่อยไปแบบนี้งานแต่งอาจจะเกิดขึ้นจริง"เสียงเศร้านั้นก้มบอกท่านแม่ทัพ เธอรู้ดีว่าท่านแม่ทัพต้องดุเธอเป็นแน่

"เจ้าคิดแบบนี้มันไม่ถูกต้องนะซีอิน เจ้าจะต้องแต่งงานกับชายที่มีชาติตระกูลและสามารถดูแลเจ้าได้"

"นี่ท่านผลักไสข้าให้ไปแต่งงานกับชายอื่น..."

"ข้าไม่ได้ผลักไสเพียงแต่ข้าอยากเห็นเจ้ามีชีวิตที่ดีขึ้น"

"ข้าอยู่กับท่านข้าก็มีความสุขดีหรือท่านอยู่กับข้าแล้วไม่มีความสุขจึงผลักไสข้าให้ไปหาชายอื่น"

"ข้ามีความสุขเวลาที่ข้าอยู่กับเจ้าซีอิน"

"หรือเพราะท่านไม่ได้รักข้า ท่านไม่ได้รักข้าตั้งแต่แรกใช่ไหมท่านถึงได้ผลักไสข้าแบบนี้ ท่านบอกข้าสิว่าท่านไม่เคยรักข้าเลย"ใบหน้าหวานกำลังรอคำตอบจากท่านแม่ทัพ

"เจ้ารู้ว่าข้าเป็นหญิงทำไมเจ้าถึงไม่บอกข้า"แม่ทัพเลือกที่จะถามกลับแทนคำตอบ

"เพราะข้าใช้หัวใจมากกว่าที่จะคิดว่าท่านเป็นหญิงหรือชาย แต่ตอนนี้ข้ารู้แล้วว่าความรู้สึกนี้คงมีแต่ข้าผู้เดียวที่รู้สึก"น้ำใสๆได้ไหลลงมาจากดวงตาใสๆของใบหน้าสวย

"ซีอิน..."

"ในเมื่อท่านผลักไสข้า ข้าก็จะไปอย่างที่ท่านต้องการ"สิ้นเสียงการตัดพ้อร่างบางสวยสะบัดรุดเดินเข้าไปในจวน

"ซีอิน!เดี๋ยว!..."

ซีอินเก็บข้าวของที่มีแต่เสื้อผ้าใส่ห่อผ้าอย่างเร่งรีบอาจจะจับถูกจับผิดบ้างเพราะกำลังร้องไห้

"ซีอินเจ้าทำอะไร!"

"ในเมื่อท่านผลักไสข้า ข้าก็จะไม่อยู่ที่นี่!"

"หากไปเจ้าจะไปอยู่กับใคร ญาติเจ้าก็ไม่มีเจ้าจะไปอยู่ที่ไหน!"

"ที่ไหนก็ได้ที่ไม่มีคนใจร้ายอย่างท่าน...!"

"ซีอิน!!"ร่างบางถูกแรงกระชากจากท่านแม่ทัพจนหันกลับมากระแทกเข้ากับร่างที่แข็งแกร่ง

"ข้าไม่ให้เจ้าไปซีอิน"ทั้งสายตาและน้ำเสียงที่หนักแน่นราวกับออกคำสั่งที่ไม่สามารถปฏิเสธได้

"ข้าไม่ใช่ทหารของท่านอย่ามาออกคำสั่ง ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้!!"

"ข้าไม่ปล่อย!"

"ปล่อยข้าอาเจา!"

"เด็กน้อยที่น่ารักอ่อนหวานผู้นั้นหายไปไหนกัน ทำไมถึงได้เหลือแค่ผู้หญิงดื้อดึงคนนี้"

"ท่านไม่มีสิทธิ์ที่จะถามเด็กผู้นั้น"

"มีสิ และข้าก็มีสิทธิ์ที่จะให้เจ้าอยู่ที่นี่กับข้าด้วย"

"จะให้ข้าอยู่ที่นี่ไปเพื่ออะไร! เพื่อจะรอแต่งงานกับชายที่ท่านเลือกให้น่ะหรอ!ข้าไม่อยู่หรอกนะ!!"

แม้ซีอินจะพยายามดึงแขนที่ถูกจับไว้แต่ก็สู้แรงของท่านแม่ทัพไม่ได้

请继续下一集。(โปรดติดตามตอนต่อไป**)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***