ตอนที่ 5 : นายจะให้ฉันจริงเหรอ!

Chapter 5 : นายจะยกฉันให้ซีลจริงเหรอ!

“อ๊าก...!!!!ไอ้ซีลบ้าๆๆๆๆ ไอ้ลามก ดูถูกผู้หญิง ทุเรศที่สุด ไม่ต่างอะไรกับไอ้คุณชายโซลเลย อะจ๊าก...!!!!นี่ๆๆๆๆ!!!!” ฉันในตอนนี้กำลังซ้อมหมอนข้างอยู่ ทั้งเตะทั้งต่อยขนาดนี้ หมอนข้างยังไม่เป็นอะไรเลยอ่ะ โอ้ว!สุดยอด!!!! เหอๆ...ไอ้บ้า!

ตอนนี้โซลกำลังไปจัดเตรียมห้องนอนของไอ้ซีลกับน้องเซลอยู่ ฉันก็เลยฉวยโอกาสนี้ระบายอารมณ์ซะเลย เก็บกดมานานแล้ว หึๆงั้นเรามาต่อกันเถอะหมอนข้างจ๋า อะจ๊าก...!!!!แกตายๆๆๆ!!!! \(นางเอกสาดิต\)

แอด...

เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้นตามด้วยเสียงปิดประตู แต่ฉันซึ่งสนใจแต่หมอนข้าง จึงไม่ได้ยินเสียงของผู้ที่เดินเข้ามาในห้อง เพราะฉะนั้น อะจ๊าก...!!!!นี่ๆๆๆ ยอมแพ้ยังฟะไอ้หมอนข้าง \(ถึงขั้นเพี้ยนแล้ว\)

“ชิ!ถ้าไม่อยากไปนอนกับหมอนั่น ก็บอกว่าเป็นเมียฉันซะ แหว่ะ!ใครเขาจะอยากเป็นเมียนาย ทำเป็นเก๊ก กลัวเสียฟอร์มมากกว่าอ่ะดี๊ อยู่กับสาวทั้งทีแต่ไม่ได้แอ้ม!” ฉันพูดล้อเลียนโซล โดยที่ไม่รู้เลยว่า เขายืนมองฉันอยู่ตรงประตูห้อง

“...” โซลเงียบแล้วฟังสิ่งที่ฉันจะพูด

“ฮึ่ย!ไอ้ซีลนี่ก็หน้าด้านจริงๆ ขนาดพูดออกไปแบบนั้น ยังจะมาขอฉันไปนอนด้วยอีก!!”

“...”

“ถ้าฉันต้องอยู่ในบ้านหลังนี้ล่ะก็นะ ฉันขออยู่กับ...” ฉันทำใจเล็กน้อยก่อนจะพูดคำสุดท้ายออกมา

“...” โซลเงียบและเริ่มมีอาการตื่นเต้น

“แหว่ะ!อยู่กับไอ้คุณชายโซลยังดีกว่าอีก”

“ที่แท้เธอก็คิดอย่างงี้นี่เอง” โซลพูดแล้วฉีกยิ้มกว้างอย่างได้ใจ ฉันหันแควบไปมองเจ้าของเสียงทันทีอย่างตกใจ

“น...นายเข้ามาตั้งแต่เมื่อไรน่ะ!!!!”

“เข้ามาตั้งนานแล้ว” โซลพูดแล้วค่อยๆเดินเข้ามาหาฉันอย่างช้าๆ

“ย...อย่าเข้ามานะ ฉันสู้นะ!!” ฉันพูดแล้วค่อยๆถอยหลัง และกำหมัดขึ้นทั้งสองข้าง ฉันเดินถอยหลังไปเรื่อยๆอย่างช้าๆ จนในที่สุดก็ประชิดกับเตียงนอน “อ๊ะ!” ฉันร้องแล้วหันไปมองทางด้านหลัง ไม่มีที่เดินถอยหลังแล้ว ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นเนี่ย งั้นขอสู้สุดใจถ้าไอ้บ้าโซลมันคิดไม่ดีกับฉันแล้วกัน! แต่เมื่อฉันหันมามองโซลอีกที อ๊าก...!!!!ห่างกันไม่ถึงคืบแล้ว

“เสร็จฉัน!” โซลพูดแล้วจับข้อมือของฉันทั้งสองข้าง ก่อนที่จะผลักฉันให้ล้มลงไปนอนบนเตียง

“ไปให้พ้นนะ ถ้าจะนอนก็นอนให้ดีๆ!!” ฉันพูดซึ่งในตอนนี้โซลค่อมตัวของฉันอยู่

“เรื่องอะไรอ่ะ เมื่อกี้ฉันก็บอกซีลไปว่า เธอเป็นเมียฉัน”

“แต่ฉันไม่อยากเป็น ไม่อยากอยู่ใกล้นายเลยด้วยซ้ำ!”

“เอ...แล้วเมื่อกี้ใครบอกว่าอยากอยู่กับฉันนะ”

“ฉันหมายถึงระหว่างนายกับซีลต่างหาก แต่ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น ฉันก็คงเลือกเขาซึ่งดีกว่านายเป็นล้านเท่า!”

“หมายความว่าฉันยังไม่ดีพอใช่มั้ย!!!!” โซลตะคอกใส่ฉัน จนฉันตัวสั่น

“ก...ก็ใช่น่ะสิ” ฉันพูด น้ำเสียงเริ่มเบาลงเรื่อยๆ

“งั้นคอยดูว่าถ้าแบบนี้ฉันดีพอมั้ย!!” โซลพูดอย่างโกรธๆ แล้วใช้ใบหน้าของเขาซุกไซ้ที่ต้นคอของฉันทันที

“อย่า...หยุดนะ!!!!” ฉันพูดแล้วพยายามขัดขืน กลิ่นแบบนี้มันกลิ่นเหล้าหนิ โซลกินเหล้ามางั้นเหรอ

“...” โซลเงียบและไม่ยอมฟังฉัน

เวลาผ่านไปไม่นานความรู้สึกเจ็บและปวดก็เกิดขึ้น...

เช้าวันรุ่งขึ้น

แสงแดดอ่อนๆยามเช้าค่อยๆสาดส่องมาที่ร่างของฉัน ซึ่งนอนหลับตาพริ้มอย่างมีความสุข อยู่บนเตียงนอนอันแข็งกระด้างเหมือนเจ้าของห้องนี้ ฉันค่อยๆปรือตาขึ้นแล้วลุกนั่งบนเตียง พร้อมกับบิดขี้เกียจไปมา

“อื้ม...เช้าแล้วเหรอเนี่ย เมื่อคืนหลับสบายจัง” ฉันพูดพร้อมกับขยี้ตาทั้งสองข้าง แล้วเดินลงจากเตียงไปนั่งลงกับพื้นห้อง ซึ่งมีผู้ชายในชุดบ๊อกเซอร์ตัวเดียวนอนอนาจอยู่

“อือ...อีเหมี่ยวจ๋า...” โซลละเมอแล้วค่อยๆดึงแมวขนสีขาวลายดำ ซึ่งนอนอยู่ข้างๆไปไว้ในอ้อมกอด

“หึๆ เมื่อขืนเมาแล้วอยากปล้ำฉันดีนัก เลยต้องมานอนแบบนี้แหล่ะ ชิ!สมน้ำหน้า” ฉันพูดอมยิ้ม เพราะเมื่อคืนฉันใช้โคมไฟที่วางอยู่บนโต๊ะข้างๆเตียง ตีไปที่หัวของโซล จนเขาสลบและกลิ้งลงไปนอนกับพื้นห้องอย่างอนาจ ตื่นขึ้นมาคงจะเจ็บและปวดมากแน่ๆ ก็คงจะรู้สึกเหมือนกับตอนที่โดนโคมไฟทุบหัวในตอนแรกอ่ะแหล่ะ วู้ว…ความบริสุทธิ์เกือบจากไปแล้วสิเรา

“เหมี่ยวจ๋า...” เออๆ ละเมอเข้าไป ฉันขอไปอาบน้ำก่อนดีกว่า แต่...เสื้อผ้าล่ะ ถ้าฉันอาบน้ำฉันจะใส่ชุดอะไร จะให้ฉันเดินแก้ผ้าหนาวก้นในบ้านหลังนี้งั้นเหรอ โอ้ว!ไม่นะ!! จะเอาเสื้อของคุณชายโซลมาใส่ผลักการ จะโดนบทลงโทษอะไรบ้างก็ไม่รู้

ก๊อก...ก๊อก...

ใครมาเคาะประตูแต่เช้าฟะเนี่ย เฮ้อ...เจ้าของห้องก็ยังไม่ตื่นซะได้ ช่วยไม่ได้แฮะเดินไปเปิดเองก็ได้ฟะ

แอด...

ฉันเปิดประตูออกไป และจ๊ะเอ๋กับใครบางคนเข้า อ๊าก...!!!!ไอ้ซีลนี่!!!! แหกขี้ตาตื่นแต่เช้าเลยนะ

“โอ้ว คนเป็นเมียต้องตื่นเช้าแบบนี้สินะ” ซีลพูดกับฉันยิ้มๆ

“เอ่อ...กรี๊ดดดดด...!!!!” ฉันร้องทันที เมื่อซีลคว้าตัวฉันไปกอด อึดอัดโว้ย...!!!!

“หือ...” โซลปรือตาขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงกรี๊ดของฉัน เขาค่อยๆลุกขึ้นแล้วขยี้ตา

“ตัวนุ๊มนุ่ม คิดแล้วก็เสียดายจัง เปลี่ยนจากเมียไอ้โซลมาเป็นเมียฉันดีกว่านะ” ซีลพูดยิ้มๆแล้วหอมแก้มฉันไปฟอดใหญ่

“ง่า...ไม่เอาน๊า!!!!” ฉันพูดแล้วพยายามดิ้น แต่ยิ่งดิ้นซีลก็ยิ่งกอดแน่นขึ้น

“เฮ้ยยยยย...!!!!ปล่อยเมียฉันเดี๋ยวนี้นะ!!!!” โซลพูดแล้วเดินมากระชากตัวฉันไปกอด เบาๆหน่อยสิวะ คนนะเว้ยไม่ใช่ตุ๊กตา เจ็บเป็นเหมือนกันนะ

“ตื่นมาขัดจังหวะคนกำลังมีความสุขซะได้” ซีลพูดแล้วมองโซลอย่างไม่พอใจ ฉันก็ไม่พอใจเหมือนกันแหล่ะเฟ้ย!!!!

“พวกเราต่างหาก เมื่อคืนเราออกจะมันส์กันทั้งคืน จริงมั้ยจ้ะเมียจ๋า” โซลพูดแล้วหันมายิ้มหวานให้ฉัน ไม่ต้องหยิกได้มั้ยเนี่ย

“จริงจ้า” ฉันพูดยิ้มหวานให้กับโซล แหวะ!ขนลุกไปหมด

“อ๋อ ที่แท้เสียงดังเมื่อคืนมาจากห้องพวกนายเองน่ะเหรอ” ซีลพูด แต่ถ้าเป็นเสียงจากห้องนี้ละก็นะ เสียงของคนโดนตีหัวไม่ใช่คนกำลังอะจึ๋ยๆกันซะหน่อย

“ก็นะ เห็นแบบนี้ ยัยนี่ก็ร้ายไม่เบาเหมือนกันนะ” โซลพูดแล้วหันมามองฉัน ปากบอกชมแต่สายตามันฟ้องว่า ‘เมื่อคืนทำฉันไว้แสบมากนะ เดี๋ยวเจอดีแน่!’

“งั้นไหนๆนายก็มันส์พอแล้ว ต่อไปคิวฉันนะ” อ๊าก...!!!!ไอ้ซีล!!!! นายเห็นฉันเป็นอะไรกันห๊า!!!! ฉันเป็นคนนะเฟ้ย ไม่ใช่ของเล่นใช้แล้วก็ทิ้ง

“งั้นฉันให้” อ๊าก...!!!!นี่นายอนุญาตงั้นเหรอ ไอ้คุณชายโซล

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***