ก็ข้าไม่ใช่นางนิ //•7•//

ต่อ

เพี๊ยะ!!

เฉิงเซ่อ(พระเอก)

นี่เจ้า//หันมา

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

เจ้าทำอะไรลงไป

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

เจ้าเเกล้งน้องข้าเกิดเหตุไปเเล้วรู้มั้ย

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

เเล้วยังมีหน้ามาลอยนวนอีก

เฉิงเซ่อ(พระเอก)

ข...ข้าก็รู้สึกผิดอยู่//เย็นชา

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

หึ!!//เดินกลับ

งงกันมั้ยกับฉากนี้??

เอิ่ม...เข้าเรื่องดีกว่าเนอะ😅

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

เดี๋ยวข้าจะไปตลาดสักหน่อยนะ

เฟิ่ง(คนรับใช้)

เพคะ

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

ดูเเลน้องข้าด้วยล่ะ

เฟิ่ง(คนรับใช้)

เพคะ

. . . .

เหลียนฮวา(นายเอก)

โอ๊ย~เจ็บเป็นบ้าเลย//ลุกขึ้น

เฟิ่ง(คนรับใช้)

//หลับอยู่

เหลียนฮวา(นายเอก)

ไปหาอะไรเล่นดีกว่า//เดินออกไป

เหลียนฮวา(นายเอก)

//เดินตามทางเรื่อยๆ

ความเดินเรื่อยๆเป็นเหตุ

เหลียนฮวา(นายเอก)

อยู่ไหนเเล้วเนี่ย??

เหลียนฮวา(นายเอก)

กลับยังไงอ่า

เหลียนฮวา(นายเอก)

. . . . //มองรอบๆ

เหลียนฮวา(นายเอก)

ฉันหลงทางเเล้ว

ตอนเย็น

เหลียนฮวา(นายเอก)

เจ็บขาอ่าเดินทั้งวันเเล้ว//บ่น

ฝั่งเฟิ่ง

เฟิ่ง(คนรับใช้)

คุณหนู

เฟิ่ง(คนรับใช้)

อยู่ไหนคะ

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

มีอะไรเฟิ่ง

เฟิ่ง(คนรับใช้)

ค..คุณหนูหายตัวไป

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

เหลียนฮวาเจ้าอยู่ไหน//ตะโกน

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

สั่งให้ทุกคนออกตามหาน้องข้าเดี๋ยวนี้//ดุ

เฟิ่ง(คนรับใช้)

เพคะ

. . .

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

นี่ เจ้า!!!//ดุ

เฉิงเซ่อ(พระเอก)

เออ..เจ้ามีอะไรอีก(หน้ากลัว)

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

เจ้าเอาน้องข้าไปไว้ไหนอีกเเล้วห้ะ

เฉิงเซ่อ(พระเอก)

ข..ข้าไม่รู้

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

ไม่จริง

เฉิงเซ่อ(พระเอก)

ก็ข้าไม่รู้ทำไมเจ้ามากล่าวหาข้าเเบบนี้ล่ะ

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

ก็เจ้าเกลียดน้องข้านิ

เฉิงเซ่อ(พระเอก)

. . .

เฟิ่ง(คนรับใช้)

ท่านหญิงเพคะ

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

อะไร

เฟิ่ง(คนรับใช้)

ออกตามให้ทั่วเเล้วไม่พบเพคะ

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

น้องข้าจะเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้//ร้องไห้

เฉิงเซ่อ(พระเอก)

งั้นข้าจะให้ทหารออกไปหานอกพื้นที่

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

เอ๊ะ!!

เฉิงเซ่อ(พระเอก)

เพื่อเป็นการขอโทษ

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

เจ้าก็ไปกับทหารเจ้าสิจะได้รู้ว่าน้องข้าเป็นยังไง

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

ไม่ใช่วันๆเอาเเต่สั่งทหารเเล้วตัวเองนอนอยู่นอนกินไปวันๆ

เฉิงเซ่อ(พระเอก)

ได้!!!

เฟิ่ง(คนรับใช้)

(บรรยากาศนี้ทำให้ข้าเป็นอากาศไปเลยเเหะ)

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

//กุมขมับ

ฝั่งซิน

เหลียนฮวา(นายเอก)

โอ๊ย!!หิว//นั่ง

เหลียนฮวา(นายเอก)

น่ากลัวก็น่ากลัวหิวก็หิว//บ่น

เหลียนฮวา(นายเอก)

อยากกลับบ้านเเล้ว//ร้องไห้

ซินนั่งรอหลายชั่วโมง

เหลียนฮวา(นายเอก)

ไม่ไหวเเล้ว//สลบ

จู่หนาง(คนรับใช้)

เจอเเล้ว//ตะโกน

เฉิงเซ่อ(พระเอก)

เอ๊ะ!!//เดินไปดู

เหลียนฮวา(นายเอก)

//สลบอยู่

เฉิงเซ่อ(พระเอก)

เจ้านี่ภาระจริงๆเลย//อุ้ม

เฉิงเซ่อ(พระเอก)

(ตัวเบาจังเเหะอุ้มสบายเลย)

ถึงตำหนัก

ตอนกลางคืนนะ

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

เหลียนฮวา//วิ่งเข้ามา

ฟางเฟิ่ง(พี่นายเอก)

ช่วยน้องข้าไปนอนที่เตียงที

ห้อง นอ.

เฉิงเซ่อ(พระเอก)

(ห้องเเต่งเรียบง่ายดีเเหะ)//วางร่างบางลง

เหลียนฮวา(นายเอก)

เเม่จ๋า//ขว้าร่างหนาลงไปกอด

เฉิงเซ่อ(พระเอก)

นี่เจ้าหลอกข้างั้นหรอ!!

เหลียนฮวา(นายเอก)

ซินกลัวเเล้วก็หิวด้วย//ละเมอ

เฉิงเซ่อ(พระเอก)

นั้นมันก็เรื่องของเจ้าปล่อยข้า//ดิ้น

เหลียนฮวา(นายเอก)

งื้อ~~//งอเเงเเบบละเมอ

เหลียนฮวา(นายเอก)

//กอดเเน่นกว่าเดิม

เฉิงเซ่อ(พระเอก)

เห้อ~//นอน

. . .

เค้าเอง~

ขอพักก่อนนะ

เค้าเอง~

บาย

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ