เด็กทดลองหลงมิติ​ [V1]​ [เวิร์สปกติ]​ ②

ฟุบ

???

เหวอ!

ร่างเด็กดิ่งลงจากฟ้าสูงลิ่ว

พอไกล้จะตกลงบนหลังคาคฤหาสน์แต่...

???

สมาธิ สมาธิๆๆๆ

???

//ใช้พลังจิตลอยตัวทัน

???

ฟู่ว

???

เกือบแล้ว

ร่างหยุดลอยตัวกลางอากาศทันแต่ว่า...

???

เอ้ะ?

อยู่ๆก็เหมือนถูกดึงกระชากลงไปอย่างรวดเร็ว

???

อ้ากกกกก!

???

//หลับตาปี๋เตรียมรับแรงกระแทก

แต่กลับหายวับลงไปทะลุเพดาน

???

หือ? //ลืมตา

???

อะไรวะเนี่ย

ร่างบางถูกควบแน่นเหมือนถูกบีดรัดรวบเกล้ากลายเป็นจุดแสงเล็กๆและถูกดูดลงไปยังร่างเด็กหนุ่มที่นอนซมไม่ได้สติบนเตียง

???

มืด

???

ที่ไหนเนี่ย //มองไปรอบๆ

???

แปลกแฮะ ทำไมถึงมองเห็นร่างกายตัวเองได้ล่ะ มืดขนาดนี้

???

!? //หันคลับ

-???-

...

-???-

สวัสดี //เสียงเรียบ

???

...

สิ่งที่เห็นคือร่างเรืองแสงของเด็กหนุ่มอายุรุ่นราวเดียวกันส่วนสูงเท่ากันเป้ะทั้งหน้าตายังเหมือนกันอย่างกะก๊อปปี้

???

(ใครอ่ะ หน้าตาเหมือนกันเด้ะเลย)

แต่ที่แตกต่างคือดวงตาสีบลูแซฟไฟร์ประกายระยิบระยับยามเมื่อจ้องมองเหมือนทะเลดวงดาวร้อยพันส่องแสงเจิดจรัส

???

หวัดดี นายเป็นใครน่ะ

???

ทำไมเราเหมือนกันจัง //เดินวนรอบๆตัวอีกคน

-???-

นั่นสิ //มองตาม

???

//หยุดอยู่ตรงหน้า

???

//มองหัวจรดเท้า

-???-

มีสิ่งที่ไม่เหมือนอยู่นะ

???

ดวงตาสีบลูแซฟไฟร์ของนายสวยมาก

-???-

ขอบใจ

-???-

ดวงตาสีเพลิงทับทิมของนายก็สวยดี

???

//กระพริบตาปริบ

???

หรอ

-???-

ช่วยฉันอย่างนึงสิ

???

หืม?

-???-

//ยื่นมือ

???

...

???

//งงแต่ก็ยอมจับมือ

วิ้ง-

???

!!?

ร่างโปร่งแสงของทั้งสองถูกดึงดูดเข้าหลอมรวมกันไม่นานก็เกิดแสงส่องสร่างไปทั่วบริเวณแต่ก็ยังมีแต่เพียงความว่างเปล่าดังเดิม

ภาพความทรงจำมากมายหลั่งไหลเข้ามาไม่หยุด

-???-

โปรดช่วยพ่อ แม่ และพี่ชายของฉันด้วย

-???-

และ ช่วยมีชีวิตแทนฉันทีนะ

แสงเริ่มริบหายไปเหลือเพียงร่างโปร่งแสงของเด็กหนุ่มเพียงคนเดียวที่แทบไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงสักนิดนอกจาก..

-???-

ต่อไปนี้ชื่อของนายคือ ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา

???

...

???

ก็...ได้

___

ทั้งห้องเป็นเหล็กสีขาวโพลน กระจกหน้าต่างกันกระสุนหนา10มิล ประตูเหล็กกล้าสีดำ เตียงคิงไซน์สีขาว สายน้ำเกลือโยงใยเต็มไปหมด ของในห้องมีแต่อุปกรณ์แพทย์และกลิ่นยาฉุนจมูก

ร่างเด็กชายนอนไม่ได้สติบนเตียงสีขาว ภายในห้องเงียบสนิท และร่างของหญิงสาวพรุบนั่งขอบเตียงเสียงสะอื้นไห้ดังขึ้นไม่หยุด

แพทริเซีย เรกา [แม่]

ลูฟ //เสียงสั่น

แพทริเซีย เรกา [แม่]

ตื่นขึ้นมาสิลูก..อึก

แพทริเซีย เรกา [แม่]

1เดือนแล้วตื่นขึ้นมาอ้อนคุณแม่ขอขนมอีกสิคะ

แพทริเซีย เรกา [แม่]

ฮึก

แพทริเซีย เรกา [แม่]

ดูสิ พี่ๆเขาก็ซื้อขนมมาให้เยอะแยะเลยนะ

แพทริเซีย เรกา [แม่]

อึก.. //ลูบไล้บนหน้าลูกเบาๆ

ตอนนั้นเองน้ำตาเม็ดเล็กก็หยดลงข้างแก้มขาวซีด

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//ขยับเปลือกตาเล็กน้อย

แพทริเซีย เรกา [แม่]

ฮึก..!!?

แพทริเซีย เรกา [แม่]

ลูฟ!

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

(อึก ทำไมมันแฉะๆที่ แก้มน่ะ)

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

(ขอหลับต่อสักหน่อยเถอะ ไม่ไหวแล้ว)

แพทริเซีย เรกา [แม่]

(ท ทำไมถึงกลับไปหยุดนิ่งอีกแล้วล่ะ?)

แพทริเซีย เรกา [แม่]

//กระวนกระวาย

แพทริเซีย เรกา [แม่]

ลูฟ! ลูฟตื่นสิคะ

แพทริเซีย เรกา [แม่]

ได้ยินไหมเอ่ย?

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

...

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

(หนวกหู)

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//ลืมตา

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

อึก //หลับตาหลบแสงอย่างไว

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//กระพริบตา2-3ครั้งเพื่อปรับแสง

แพทริเซีย เรกา [แม่]

ลูฟ! ลูกแม่ฮือ! //พุ่งลงไปกอด

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

แครก!

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

ค.. คุณแม่ //เสียงแหบเบา

แพทริเซีย เรกา [แม่]

จ้ะ~? //ยังกอดอยู่

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

หายใจ... ไม่.. ออก

แพทริเซีย เรกา [แม่]

//ผ่อนแรงกอดลงเล็กน้อย

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

อ เอ่อ

แพทริเซีย เรกา [แม่]

จริงสิ! //ผละออก

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

ห้ะ!?

แพทริเซีย เรกา [แม่]

แม่ต้องรีบไปบอกพ่อแล้ว เดี๋ยวมานะจ้ะ มาชเมลโล่ของโปรดลูกวางอยู่วันโต๊ะนะจ้ะ

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

มาชเมลโล่?

แพทริเซีย เรกา [แม่]

//วิ่งออกไปอย่างเร็ว

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

เดี๋ยว! //คว้าไว้ได้เพียงอากาศ

ฟิ้ว~~~~

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

....

แกรกๆ

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//เกาหัว

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//ถอนหายใจ

แกรก

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

อ่า.. มาอยู่บนคอนี่เอง

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

ครั้งแรกที่เปิดใช้งานแถมเครื่องตัวแม่ก็ถูกทำลายไปแล้ว

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

ไหนๆก็ต้องรอเครื่องข้ามกาลและมิติชาร์จสะสมพลังเสร็จอีกที

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//เก็บกับ

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//ลุกขึ้นนั่งบนเตียง

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//มองไปรอบๆ

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

ชิ เหมือนที่นั่นไม่มีผิด

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

(แต่อย่างน้อยก็ไม่มีกลิ่นสารเคมิผสมปนเปกันจนแทบหายใจไม่ออก)

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

(อย่างมากก็แค่กลิ่นยาฆ่าเชื้อ)

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

(ทำไมมุมมองสายตามันแปลกๆนะ)

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//กระโดดลงจากเตียงเดินไปหน้ากระจก

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

!!?

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

ด เดี๋ยวสิ

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

ทำไมเหมือนเด็กอายุ10-12เลยวะ

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

จำได้ว่าที่เจอกันพวกเราเหมือนกันส่วนสูงก็เท่ากัน169เลยนะ!

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

หืม?

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//จับหน้าตัวเอง

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

อ่า.. ที่เราแตกต่างกันก็ที่ดวงตาพอรวมจิตกันแล้วก็..

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//หันซ้ายหันขวา

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//ค้นตู้

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

อ่า..

น้องจะใช้ผ้าพันแผลปิดทับตาตัวเองแบบนี้

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//พยักหน้าให้กับตนเอง

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//เดินไปหยิบมาชเมลโล่แล้วมุดผ้าห่มปีนขึ้นเตียง

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//งั่มๆ

ปัง!

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

! //สะดุ้ง

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//ห่อขนมหลุดมือ

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

แฮกๆ..

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

? //หันมองทางประตู+เคียงคอ

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

เฮือก! //โดนดาเมจเต็มๆ

แพทริเซีย เรกา [แม่]

//ตาพร่ากับความน่ารักของลูกชาย

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

อึก..

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

//เดินเข้าไปหา+ตีหน้าขรึม

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

อะแฮ่ม //กระแอมไอเพื่อปลุกตนเอง

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

ตัวเล็กอย่างกับลูกหมา คิดไงไปท้าชนท้าต่อยกับเขาหะ?

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//มุ่ยหน้าใช้ความคิด

สำหรับคนอื่นๆที่เห็นเจ้าตัวมุ่ยหน้าคิ้มขมวดช่างน่ารัก(มากกกกกก)

แพทริเซีย เรกา [แม่]

//หันมอง2พ่อลูกสลับกันไปมา

แพทริเซีย เรกา [แม่]

คุณคะอย่าพึ่งซักไซ้ลูกเลย พึ่งเกิดหัวกระแทกกระเทือนมานะคะ

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

อะแฮ่ม..

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

เป็นยังไงบ้าง ยังเจ็บหัวอยู่หรือเปล่า?

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

...

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

(ตามความทรงจำที่ได้มามันไปสิ้นสุดที่ตอนอายุ23 แต่ทำไม.... หรือที่ต้องการให้ช่วยหมอนั่นส่งเราเข้าร่างตัวเองก่อนเกิดเหตุแรกถึง2ปี?)

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

//เห็นนิ่งไปก็ใจไม่ดี

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

//ยกมือโบกไปมาหน้าลูกชาย

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

เห็นชัดหรือเปล่า?

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

เห็น...

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

เป็นยังไงบ้าง

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

ก็พอได้นะ

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

แพทริเซีย เรกา [แม่]

//วางหนังสือไว้ให้ข้างเตียง

แพทริเซีย เรกา [แม่]

แม่เห็นเราอยู่ว่างๆเดี๋ยวเบื่อเอา เลยเอาหนังาือมาให้อ่านเล่น

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//พยักหน้า

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//จ้อง

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//หยิบเล่มบนสุดมาเปิดอ่าน

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

...

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//พลิกกลับมาดูปก

'คณิตศาสตร์พื้นฐาน'

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//เปิดกลับไปอ่านหน้าแรก

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

.... //จ้องมองหน้าหนังสือสายตาว่างเปล่า

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

(เนื้อหาข้างในกับชื่อหนังสือช่างแตกต่างกันคนละขั้ว!!)

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//ปิดหนังสือวางกลับไปที่เดิม

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//หยิบห่อขนมอันใหม่มากินต่อ

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

//ตะขิดตะขวงใจแปลกๆกับปฎิกิริยานั่น

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

คุณ เรียกหมอเถอะ

แพทริเซีย เรกา [แม่]

... ค่ะ

___

ไม่นานหมอรับเชิญพิเศษก็เข้ามา

คนสติดีครบแจ่มใสถามอะไรตอบได้ ซักไซ้อยู่ร่วมสิบนาทีก็ลงความเห็นปกติดีทุกอย่าง ก็กลับไป

แต่ทั้ง2ก็ยังอึกอักอยากจะกังขา

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

ป๊าม๊า ผมไม่เป็นอะไรหรอกน่า นอกจากจะเจ็บหัวนิดหน่อย

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

ก็ไม่มีอะไรแล้ว

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

งั่มๆ //นั่งยิ้มหยิบขนมเข้าปากเคี้ยวแก้มตุ่ยไม่สนใจสิ่งได

รอยยิ้มหนุ่มน้อยช่างเจดจ้า สว่างไสวเช่นกับแสงแดดที่ส่องทะลุหน้าต่าง ทั้ง2รู้สึกตาพร่า

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

ยังจะมานั่งกระดิกเท้าสบายอารมณ์อีก! พึ่งตกน้ำแถมหัวร้างข้างแตกมานะ!

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

แต่ผมก็ยังอยู่ดีไม่ใช่หรอ //ตีหน้าไร้เดียงสา

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

เฮ้อ //นวดขมับ

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

พักผ่อนซะ พรุ่งนี้พี่ๆแกก็กลับมากันแล้ว

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

งั่มๆๆ

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

...

แพทริเซีย เรกา [แม่]

... //ยิ้มกริ่ม

แพทริเซีย เรกา [แม่]

//เดินออกไปเงียบๆ

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

เออพ่อ คนที่ผมชกไปอ่ะ?

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

ก็ยังสบายดี กระโดดโลดเต้นได้อยู่ละมั้ง เห็นว่าทำแผลที่หนเาเสร็ตก็กลับบ้านได้แล้ว

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

ตัวโตขนาดนั้นยังจะมาสำออยเป็น5ขวบ เห็นชัดๆว่าเด็กเราอ่อนแอขนาดแรงเปิดขวดน้ำยังไม่มี

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

จะไปทำเขาบาดเจ็บอะไรได้มากล่ะ

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

...

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

(ทำไมรู้สึกเหมือนถูกสบประมาทเลยนะ)

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

แล้วปู่ล่ะ ไม่มาว่าอะไรผมเลยหรอ?

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

(ปู่แกก็มีแต่จะโอ๋แกอย่างเดียว ตามใจหลานสะไม่เห็นหัวลูกคนนี้เลย)

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

ปู่สามเห็นตั้งใจมาด่ากราดอย่างเดียวที่ไปทำให้ลูกชายคู่ค้าเค้าบาดเจ็บ

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องของเรา

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

ตระกูลสายหลักรึ ก็ไม่ หึ!

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

(หืม วันนี้พูดมากกว่าปกติแฮะ)

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//มองตาใส

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

พ่อรู้ว่าทางนั้นพูดจาไม่ดีใส่เรา

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

ลูกก็เลยโมโหแล้วเข้าไปตีกับเขา

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

แต่เพราะงานเลี้ยงคนคับคั่งเลยไม่มีใครใส่ใจรายละเอียด

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

ก็ไม่มีอะไรมากหรอก

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

ทางนั้นก็แค่เห็นบ้านเรานอกคอก มีแค่สกุลเป็นหน้าเป็นตา ที่คิดไปงานเลี้ยงนั่นเพราะไม่มีเงินติดกระเป๋าต้องแบกหน้าไปขอจากบ้านเก่า อาศัยบุญเก่าเอาตัวรอดไปวันๆ

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

หึ คงถูกพ่อแม่เป่าหูมางั้นน่ะสิ ช่างไม่รู้อะไรเอาเสียเลย

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

แถมยังบอกอีกจะว่าผมมีดีแค่หน้าตาโตขึ้นต้องไปเป็นแมงดาเกาะผู้หญิงกินไปวันๆ แถมยังไล่ผมไปใส่กระโปงแม่อีก

แพทริเซีย เรกา [แม่]

มันกล้าพูดแบบนี้กับลูกหรอ!!

อัลเดรียเล่ เซส เรกา [พ่อ]

//ตกใจนิดๆเพราะรู้ว่ายังอยู่หน้าห้องตลอด

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

//สะดุ้ง

⚜️ลูเซฟาโน่ ซิกส์ เรกา⚜️

มันยังบอกด้วยนะว่าพ่อแกน่ะผมบาง ไม่เกิน40ก็หัวล้านทั้งหัวแล้ว