เมื่อถูกคนที่เกลียดที่สุดมาสารภาพรัก!
ตอนที่ 4
นายเอกกำลังเดินไปซื้อขนมปังกิน
นายเอกเดินลงมือถือเพื่อหวังให้พระเอกตอบกลับ
เป็นทุกอย่าง
อ๊ะ ซารุคุงวันนี้กินอะไรดี?
ซารุ (นายเอก)
อันนี้ครับ...
นายเอกมองไปเห็นขนมปังยากิโซบะ
เป็นทุกอย่าง
จริงสิหมู่นี้มากีโตะไม่มามันก็เลยเหลือนะ
เป็นทุกอย่าง
ปกติเห็นมาทุกวันแท้ๆเกิดอะไรขึ้นนะ?
พระเอกทำขนมปังยากิโซบะเบาๆ
กำลังดูรูปที่ไปร้านคาเฟ่กับนายเอก
แล้วอยู่ๆนายเอกก็โยนขนมปังยากิโซบะใส่หัวพระเอก
มากีโตะ (พระเอก)
โอ๊ยอะไรเนี่ย ซารุหรอ
ซารุ (นายเอก)
ทำไมวันนี้ถึงไม่ไปซื้อ
มากีโตะ (พระเอก)
เรื่องนั้นก็แค่บางครั้ง
ซารุ (นายเอก)
ไม่อยากเจอฉันถึงต้องทำขนาดนั้นเลยหรอ?
มากีโตะ (พระเอก)
...ไม่ใช่เรื่องนั้นสักหน่อย...
ซารุ (นายเอก)
งั้นมันหมายความว่าอะไรล่ะ...อึก เจ้าบ้า...!อึก
มากีโตะ (พระเอก)
เอ๋ เอ๋ เอ๋
มากีโตะ (พระเอก)
กะ...เกิดอะไรขึ้น!?
ซารุ (นายเอก)
ฉันเองก็ไม่เข้าใจ...เหมือนกัน...อึก
ซารุ (นายเอก)
ถูกนายทำท่าทีแบบนั้นใส่โคตรไม่ชอบเลย...อึก
มากีโตะ (พระเอก)
ขะ...เข้าใจแล้วจะบอกก็ได้แต่เราเลิกร้องไห้ก่อน
มากีโตะ (พระเอก)
ก็วันที่เราไปเล่นเกมที่บ้านซารุจำได้ไหม
มากีโตะ (พระเอก)
ความจริงคือฉันตอนที่ซารุกำลังหลับอยู่
มากีโตะ (พระเอก)
ฉันเข้าไปจูบนะ....ขอโทษนะ
มากีโตะ (พระเอก)
ฉันรู้ว่ามันไม่ดีแต่ก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้
มากีโตะ (พระเอก)
ถ้าขืนเป็นแบบนี้ต่อไปฉันคงตัดสินใจไม่ได้แน่ๆ
มากีโตะ (พระเอก)
พอคิดแบบนั้นก็เลยกลัว
มากีโตะ (พระเอก)
เพราะฉะนั้นก็เลยหนี...
มากีโตะ (พระเอก)
ถึงจะบอกว่าให้กำลังใจก็เถอะแต่ฉันรู้ตัวว่าเป็นคนขี้ขลาด
มากีโตะ (พระเอก)
ฉันน่ะชอบซารุจริงๆนะ
มากีโตะ (พระเอก)
...เพราะงั้นเลยเข้าไปช่วยเลยไม่ได้ขอโทษนะ
ซารุ (นายเอก)
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินความในใจนายนะเนี่ย
ซารุ (นายเอก)
อะไรกันเรื่องนี้หรอ
ซารุ (นายเอก)
คิดเรื่องแบบนั้นมาตลอดเลยหรอบ้าหรือเปล่า
ซารุ (นายเอก)
ไม่ว่าฉันจะพยายามเท่าไหร่ก็ไม่เคยชนะนายเลย
ซารุ (นายเอก)
เพราะงั้นเลยทำให้เกลียดนายมาตลอด
ซารุ (นายเอก)
แต่พอรู้ตัวอีกทีก็มีเรื่องของนายเท่านั้นที่จะคิด
ซารุ (นายเอก)
ที่เหลือถ้าไม่พูดคงเข้าใจใช่ไหม?
นายเอกกำลังเขิน+หน้าแดงมาก
หลังจากนั้นพระเอกก็ตัวแข็ง
ซารุ (นายเอก)
ตะ...แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะยอมรับหลอกนะ//เขิน
ซารุ (นายเอก)
เพิ่งพูดว่ายังไม่ยอมรับไม่ใช่หรือไง?
มากีโตะ (พระเอก)
ขอโทษนะแค่ตอนนี้...เท่านั้น
มากีโตะ (พระเอก)
ฉันให้เห็นหน้าตอนนี้ไม่ได้หรอก
ซารุ (นายเอก)
เดี๋ยวสิอย่ากอด
มากีโตะ (พระเอก)
ก็มันดีใจนี่นา...เจ้าบ้า
ซารุ (นายเอก)
เจ้าบ้ามากีโตะ///ตะโกน
นายเอกเปิดประตูห้องเรียนเสียงดัง
เพื่อนร่วมชั้น
มาแล้วมาแล้ว
เพื่อนร่วมชั้น
มาแล้วมาแล้ว
เพื่อนร่วมชั้น
โอ้ มันสัตว์เลี้ยงเลย
เพื่อนร่วมชั้น
เงียบหน่อยเถอะน่า
เพื่อนร่วมชั้น
นี่มากีโตะนายก็พอได้แล้วน่า
เพื่อนร่วมชั้น
เห็นแล้วใช่ไหมหมาเห่าใหญ่เลย
มากีโตะ (พระเอก)
...นี่พูดใหม่เลยนะซารุเป็นว่าที่คู่ครองของฉันในอนาคต จะไปเดี๋ยวนี้แหละ
ซารุ (นายเอก)
นายไม่ต้องออกมาเลย///ตะโกน
ซารุ (นายเอก)
เฮ้ย นั่นทำไมนายถึงถือไอ้นั่นได้///ตะโกน
ซารุ (นายเอก)
แล้วทำไมถึงได้ซื้อแต่ขนมปังอันนี้...?นายตั้งใจใช่ไหม!?///ตะโกน
มากีโตะ (พระเอก)
โอ้ ฉันตั้งใจ
ซารุ (นายเอก)
หะ...หา!?ทำไม...ทำแบบนั้น
มากีโตะ (พระเอก)
ก็เพราะจะได้เจอซารุยังไงล่ะ
ซารุ (นายเอก)
หรือว่าเพื่อเรื่องนั้นได้จะได้ทำมาตลอด...!?
เพื่อนร่วมชั้น
รู้ตัวช้าจัง
เพื่อนร่วมชั้น
รู้ตัวช้าจัง
เพื่อนร่วมห้องคิดเหมือนกัน
เขาก็ขี้เกียจเป็นนะ
ถ้าพิมพ์ผิดตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะคะ
Comments