ภรรยาผมเป็นจอมมารล่ะ

ตอนที่ 1 ความจำที่หายไป

ผมชื่อ กร เป็นพนักงานบริษัท และเป็นโอตาคุคลั่งสาวปีศาจหรือดีม่อนเกิร์ล ตอนนี้ผมอายุ25 ปี ผมเสียความทรงจำตอนสิบขวบไป เพราะอุบัติเหตุ ในตอนนั้นผมรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลได้เดือนกว่าหลังจากรักษาเสร็จ ผมเริ่มฝันแปลกๆถึงเด็กผู้หญิงน่ารักๆคนหนึ่งทุกคืน และทุกครั้งที่ตื่นมาผมก็มักร้องไห้เสมอและ เป็นยังงี้มาตลอด 15 ปี

" กร เราลองไปที่สวนป้าแก้วเถอะนะ เราไปขโมยมะม่วงบ้านป้าแก้วกัน "

กร " อืมมม เราฝันอีกแล้วหรอ " พูดในลักษณะงัวเงียเพราะเพิ่งตื่น

ผมเคยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาหมอ ไม่ว่าใครต่างบอกผมว่าผมก็ปกติดีทุกอย่าง บางคนพูดว่าอาจเพราะมีความทรงจำที่ผมไม่อยากลืมมันไป พ่อแม่ผมเองที่หาคำตอบไม่ได้ก็เชื่ออาจเป็นผีสางที่ตามมารังควานผมและเคยให้พระให้เจ้าต่างดูและรักษาให้ แต่ก็ไม่ช่วยอะไร ตอนนี้ผมเชื่อเหตุผลที่ว่า เป็นความทรงจำที่ผมไม่อยากลืมก็ได้ ร่างกายเลยฝืนจำมันมาตลอด อาจเป็นเพราะ เด็กหญิงในวัยเด็กนั้นอาจเป็นคนที่ผมรักก็ได้

ณ บริษัท xx ที่กรทำงาน

เอ็ม "เห้ย กร เพื่อนเป็นไงบ้างว่ะ "

กร " เออตอนนี้กูชินแล้ว "

เอ็ม หมอนี่เป็นเพื่อนสนิทผม เราเป็นเพื่อนกันเมื่อสามปีก่อน หมอนี่เองก็เป็นส่วนหนึ่งที่พยายามรักษาผมทุกวิธีด้วยเหมือนกัน

เอ็ม "เฮ้อ!! เอ็งฝันถึงเด็กผู้หญิงนั้นทุกคืนเลยหรอว่ะ "

กร " เออข้าอ่านทั้งโดจิน ดูการ์ตูนโป๊สาวปีศาจทั้งคืน แต่ไม่เห็นเก็บไปฝันเลย "

เอ็ม "ข้าว่านะเรื่องที่แก่บ้าสาวปีศาจเบาๆลงบ้าง ถ้าสาวๆรู้ว่าเอ็งเป็นโอตาคุขึ้นมาจะหาเมียไม่ได้นะเว้ย "

กร " ถ้าจะมีเมียละก็ ข้าขอเสียซิงกับปีศาจสาวก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที "

เอ็ม " ปีศาจมีที่ไหนในโลกว่ะ " เห้อ ! ชั่งเถอะแล้วแต่เอ็งละกัน วันนี้ข้ากลับล่ะ พรุ่งนี้แกต้องไปหาพ่อแม่แกนิ "

กร " ใช่ เย็นนี้แหละ ข้าจองตั๋วรถไฟไปช่วงทุ่มนึ่งนะ "

เอ็ม " เออโชคดีเพื่อนแล้วเจอกัน "

กร " เคร ไว้เจอกัน "