เงาปริศนา

ผมตกใจหันหลังไปต่อย ตุบ เฮ้ย!!ต่อยกูทำไมเนี้ย ผมรีบวิ่งไปหลบอยู่หลังร้าน ผมเข้าไปหลบอยู่ในลังใหญ่หลังร้าน สักพักก็มีเสียงเท้าเดินวนเวียนรอบๆร้าน หลังจากนั้น เสียงรองเท้า ก็ดังขึ้นๆเหมือนมันอยู่ใกล้ตัวผม €¢√¶√¶`∆~∆}{$ เสียงโทรศัพท์ของผมดัง ผมรีบปิดเเต่มือไม้สั่นหมด โทรศัพท์ผมตกพื้น จากนั้นกล่องก็ค่อยๆเปิดขึ้น ผมหลับตาปรี๊เลยครับ กลัวมาก!! เฮ้ย ผมตะโกนอย่างดัง อย่าทำอะไรผมเลยนะครับ ผมได้ยินเสียงหัวเราะ 5555มึงนี้แม่ง ผมลืมตาขึ้น ไอ้...ไอ้ทิว มึงมาทำอะไรที่นี้ ทิวตอบ ก็มาดูร้านไง พี่กูให้มาดูแทน เอองั้นดี 5 โมงล้ะ กูเลิกแล้ว มึงดูร้านด้วย กูไปละ...ทิวดึงเเขนผมแล้วจับผมกดลงตรง เคาน์เตอร์ เฮ้ย!!มึงจะทำอะไร เอ้าก็กูไม่ให้มึงเลิกงานตอนนี้ ผมผลักมันออก ตะคอกใส่มัน เออ!! ไอ่เหี้ย(เสียงเบา)

ทิวสั่งผม รีบๆทำความสะอาดได้แล้ว เก็บของหลังร้านด้วย!!

(ไอ่สัสกูทำความสะอาดทุกอย่างหมดแล้ว เหลือแค่ถอดหลังคากับเสามาเช็ดแค่นั้นแหละ)บ่นในใจ ทิวตะคอกใส่ผม มึงคิดอะไร รีบทำจะได้กลับบ้าน สักพักไอ้ทิวออกไปรับโทรศัพท์ข้างนอก ผมเลยแกล้งบ่นดังๆ เฮ้ออ~ เมื่อไหร่เฮียจะกลับมาน้า คิดถึงถึงเฮียกายคนใจดี คนใส่ใจความรู้สึกลูกน้อง คนไม่กดขี่ลูกน้อง เฮ้อ~คิดถึงเฮียจังเลยค้าบบ!! ทิวพูดเสียงดัง มึงบ่นอะไร พร้อมกับดึงแขนและกอดผมไอ้ทิวปล่อยกู ไม่!! กูบอกให้ปล่อยไง ไม่!! เฮ้ย ทำอะไรน้องกู พี่แทนรีบดึงผมออกจากไอ้ทิว มึงอย่ามายุ่งกับน้องกู แค่คนนอกจะไปรู้อะไร ไอ้ทิวพูด ผมรีบดึงเเขนพี่แทน พี่แทนกลับกันเถอะครับ แต่ไม้ นะค้าบ ผมขอ~ ครับๆ สถานการณ์ในรถ พี่แทนครับไหนบอกไม้ว่าวันนี้ไม่ว่างไง ติดจัดสถานที่ไม่ใช่หรอ พี่แทนตอบ พี่อยากเซอร์ไพรส์ไม้ไง

แล้วไม้เป็นอะไรมากมั้ย เจ็บตรงไหนรึเปล่า ให้พี่พาไปหาหมอมั้ย?

ไม่เป็นไรครับพี่แทนแค่ทายาก็หายแล้วครับ พี่แทนถามผมด้วยสีหน้าจริงจัง ไอ้คนที่อยู่ในร้านเมื่อกี้ ไอ้ทิวใช่มั้ย ทำไมมันได้มาทำงานที่นี้ล่ะ พี่ไม่เคยเห็นมันเลย ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ผมพึ่งรู้วันนี้ว่ามันเป็นน้องของเฮีย พี่แทนทำหน้าเศร้า พี่เริ่มไม่ไว้ใจแล้วนะ ที่มันมาอยู่ใกล้ไม้แบบนี้ ผมรีบปลอบพี่แทน เอาน่าพี่ผมไม่คิดอะไรกับมันแล้ว พี่อย่าคิดมาก

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ทำใจ

บทต่อไป

แจ้งผู้อ่าน

