เเค่เพื่อน!!

แล้วผมก็วางสาย แต่ในใจผมรู้ว่ายังไงมันก็ต้องรอผม ผมเลยตัดสินใจ รีบขับรถออกจากบ้านด้วยความเร็ว 20 กะให้มันรอนานอะครับให้มันรู้ว่าผมปล่อยมันนอนข้างถนนจริงๆ พอถึงร้านมันนอนรอผมตรงโต๊ะหน้าร้าน ผมเดินเข้าไปหามันมันก็พูดว่า กูว่าแล้ววมึงต้องมาหากู ผมนี้ทั้งยิ้มทั้งขำมึงนี้น้าน่ารักจริงๆตอนเมา มึงพูดไรนะกูฟังไม่ชัดอะ ป่าวๆไม่มีไร มึงเดินไหวป่ะเนี่ย ทิวตอบว่า ไม่ไหวว่ะ ผมเลยคิดว่า งั้นกูให้พี่มึงมาเอามึงกลับบ้านละกัน พอผมจะเดินมันก็จับมือผมแล้วบอกว่าไม่เอาพี่กูด่าเละเเน่ๆ ผมโมโหมากไม่รู้จะทำไง เออขี่หลังกูไปละกัน อึ้บ!ตัวเล็กนิดเดียวทำไมมึงหนักจังว่ะ ทิวพูดเบาๆข้างหูผม เอออย่าบ่นได้ปะ เป็นเพื่อนนะไม่ใช่แฟน คำๆนี้เจ็บจนจุกเลยครับ(กลับบ้านต้องซื้ออีโนและ)ผมก็แบกมันกว่าจะมาถึงรถขาลากเลยครับหนักมาก ผมขับรถไปส่งมันที่บ้านแล้วมานอนต่อ แต่ผมนอนไม่หลับครับ ผมคิดถึงคำพูดของมันที่บอกว่า เป็นเเค่เพื่อนไม่ใช่แฟน เฮ้อ!กูคงหมดหวังสินะ และหลังจากวันนั้นผมก็ห่างกับมันมากขึ้น เพราะมันสนิทกับดาวแทน เหมือนแฟนกันเลยครับ แต่เวลาเจอหน้ากันผมก็จะหลบหน้าเดินหนีไป จนวันนึงผมนั่งที่โต๊ะนั่งเล่นข้างอาคารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ผมรู้สึกเหมือนมีคนเดินมาข้างหลังผม เฮ้ย!ไอ้ไม้ คิดว่าใครครับ??คนนั้นคือ พี่แทน เดินมานั่งข้างผมแล้วถามผมว่าไม้เพื่อนมึงไปไหนอะ ผมตอบว่า ไม่รู้ดิพี่มันมีแฟนไปแล้วมั้ง มันคงอยู่กับแฟนมันนั้นแหละ พี่แทนพูดว่า เฮ้ย! อย่าเศร้าดิเดี๋ยวพาไปเที่ยวเย็นนี้เคป่ะ ครับ ผมลืมบอกว่าพี่แทนเป็นคนผิวสีแทนตามชื่ออะครับ อายุ 19 ครับ แต่พี่แทนหล่อมากเลยนะครับไปที่ไหนนี่สาวตรึมครับ เสน่ห์แรงมากครับ แถมหน้าหวานเหมือนผู้หญิง ตาใสปิ๊งๆเลยครับ555

เย็นวันนั้นผมชวนพี่แทนนั่งที่โต๊ะเดิมของผมคือ โต๊ะ 11 เพราะจองไว้ตลอดและเป็นร้านประจำ แต่พอผมนั่งปุ้ป ตาของผมก็หันไปเห็น......เฮ้อไม่อยากจะพูด เเต่คนอ่านจะด่า

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

อกหักครั้งแรก

บทต่อไป

ทำใจ

