ตอนที่3 นอกใจ

ผับia.....

"น้องคะเอาเหมือนตะกี้มาอีกสามแก้ว ส้มที่ตอนนี้กำลังเมาได้ที่ชูสามนิ้วพร้อมบอกกับบาร์เทนเดอร์"

"ไม่นานนักเครื่องดื่มที่เธอต้องการก็มาอยู่ตรงหน้าเธอเรียบร้อยส้มไม่รอช้ารีบยกขึ้นมาดื่มทันที"

ด้านของเฟรม....

"เฮ้ยเอาหน่าไอเฟรม มึงไม่ค่อยมาเที่ยวผับเลยนะเว่ยลองดื่มดูซักแก้วถือว่าเป็นประสบการณ์ในชีวิตช่วงมหาลัยนะเว้ย เก่งเพื่อนของเฟรมพูดพร้อมกับยกเครื่องดื่มหนึ่งแก้วมาให้เฟรม"

"เออก็ได้ๆ เฟรมที่ไปงานเลี้ยงกับธีรเทพพี่ชายของเขาบ่อยๆก็คอแข็งพอตัวทำให้เค้าดื่มได้บ้างในบางโอกาส"

"เฮ้ยมึงเห็นนั่นป่ะ ผู้หญิงที่อยู่ตรงบาร์ตรงนั้นใช้ได้เลยนะ แถมมาคนเดียวอีก ติณคาสโนว่าประจำกลุ่มได้ส่งสัญญาณให้เด็กเสิร์ฟไปเชิญสาวสวยคนนั้นมา ซึ่งเป็นใครไปไม่ได้นอกจากส้ม!"

"เมื่อส้มได้รับคำเชิญมีหรอที่เธอจะไม่ปฏิเสธเธอรีบเดินมาแบบเซๆไปนั่งข้างติณทันที เฟรมที่เห็นดังนั้นก็รีบพูดขึ้นมาทันทีเพราะรู้ว่าติณจะทำอะไร"

"คนนี้คนรู้จักฉันอย่ายุ่ง เฟรมรีบพูดขึ้นดักคอติณทันทีทำให้ติณต้องปล่อยเหยื่อไปอย่างเสียดาย"

"พวกแกเล่นแถวนี้กันไปก่อนฉันเอาน้องเค้าไปส่งบ้านก่อน เฟรมพูดก่อนจะประคองส้มที่ตอนนี้เมามายไม่ได้สติไปขึ้นรถ"

"พี่เฟรมนี่เองส้มนึกว่ามครที่หนายย มาเที่ยวเหมือนกันหรอคะ~ ส้มพูดพร้อมกับส่งสายตาหยาดเยิ้มมาให้เฟรมทำเอาเค้าใจเต้นแรงหน้าแดงไม่น้อย"

"บ้านส้มอยู่ไหนพี่จะไปส่ง เฟรมถามด้วยความเป็นห่วงก่อนจะหันไปตั้งใจขับรถต่อ"

"ไม่อาวว ส้มไม่กลับบ้านส้มบอกพ่อบ้านไว้ล้าวว ไปส่งส้มที่คอนโดนะค้าา พูดยังไม่ทันจบประโยคส้มก็ได้หลับไปเลย..."

"เฮ้ยส้ม แปะๆ เฟรมตบแก้มนิ่มๆของส้มเบาๆแต่ดูเหมือนส้มจะเมามากจริงๆ เค้าเบยตัดสินใจจะพาส้มไปพักที่คอนโดของเขาก่อน ช่วยไม่ได้สินะ เฟรมคิดในใจ"

คอนโดla....

"เมื่อมาถึงคอนโดเฟรมได้ประคองส้มมาที่ห้องของเขาแต่เค้ามีความเป็นสุภาพบุรุษพอเค้าเลยไม่คิดจะล่วงเกินส้มเลยแม้แต่น้อย แต่ด้วยความที่ส้มเมาไม่ได้สติจึงล้มไปทับเฟรมลงไปที่เตียงนอนด้วยกันทั้งคู่"

"ส้ม! ลุกขึ้นก่อนมันไม่เหมาะ เฟรมพูดแต่ดูเหมือนจะไร้เสียงตอบกลับมา สาวสวยที่นอนอยู่บนขาเค้านอนหลับไปซะดื้อๆ นี่ดีนะที่คนที่เจอเธอเป็นเค้าถ้าเป็นคนอื่นคงเกิดเรื่องที่ไม่ควรกับเธอแน่"

เช้าวันต่อมา....

"แสงแดดของยามเช้าที่เล็ดลอดผ่านผ้าม่านได้แยงตาของส้มให้ตื่นขึ้นมา"

"ที่นี่ที่ไหนเนี่ย ฉันมาอยู่นี่ได้ยังไง ว่าแล้วส้มก็หันไปมองรอบๆห้องก่อนจะพบกับเฟรมที่กำลังนอนหลับอยู่ เสื้อผ้าอยู่ครบทั้งคู่เฮ้อโล่งอกส้มคิดในใจ"

"พี่เฟรมคะ พี่เฟรม~ ส้มสบโอกาสตอนที่เฟรมยังไม่ตื่นแอบถ่ายรูปคู่เอาไว้ซะเลย ในเมื่อไม่ตื่นก็ต้องโดนทำโทษนะคะ ส้มพูดพร้อมกับจุ๊บเบาๆที่หน้าผากของเฟรม เขินชะมัด😳 ไหนๆก็ไหนๆแล้วฉันทำข้าวเช้าให้พี่เค้าเป็นการขอบคุณก็แล้วกัน"

"แม้จะเกิดในตระกูลที่ร่ำรวยและเป็นลูกสาวคนเดียวของคุณพ่อคุณแม่ที่โดนเลี้ยงดูแบบตามใจมาตลอดก็ใช่ว่าส้มนั้นจะทำกับข้าวเป็น! ใช่ค่ะคุณอ่านไม่ผิดหรอก🤦 เออว่ะไอ้เราก็ลืมไปทำกับข้าวไม่เป็นยังจะอย่กทำให้เค้าอีก โทรเรียกเดลิเวอรี่มาก็แล้วกัน TT ส้มคิดในใจ..."

"ไม่ถึง15นาทีอาการที่เธอโทรสั่งก็มาถึงเธอได้จัดใส่จานวางไว้บนโต๊ะอย่างดีก่อนจะเขียนจดหมายขอบคุณเฟรมที่เมื่อคืนช่วยเธอทิ้งไว้ข้างๆ เพื่อไม่ให้ดู ร่-า-น และหน้าด้-า-นจนเกิดไปเธอจึงควรที่จะรีบออกจากคอนโดของเฟรมให้ไวที่สุด"

"ด้านของเฟรมนั้น หลังจากที่ส้มออกจากคอนโดของเค้าไปได้ประมาณ2ชั่วโมงเหรมก็ตื่นขึ้นมาและพบอาหารเช้ากับจดหมายขอบคุณทิ้งไว้ แต่ยังไม่ทันที่จะอ่านพิมแฟนของเขาก็มาเคาะประตูถึงหน้าห้องก่อนซะแล้ว"

ก๊อกๆ ก๊อกๆ

"เฟรม~ นี่พิมเองนะเปิดประตูหน่อย~ เสียงใสๆดังขึ้นที่หน้าประตูทำให้เจ้าของห้องถึงกับอมยิ้มทันที"

แกร๊ก!

"อ้าวพิมมีอะไรรึเปล่า เฟรมพูดพร้อมเปิดประตูให้พิมเข้ามานั่งในห้อง"

"พิมทำเค้กช็อคโกแลตมาให้ ลองชิมดูสิ พิมที่จัดเค้กใส่จานได้ใช้ส้อมตักเค้กเป็นคำเล็กๆให้

เฟรมกิน เป็นไงอร่อยไหม☺️"

"อื้มอร่อย แฟนเค้าทำขนมอร่อยที่สุดเลย~ เฟรมที่พูดด้วยเสียงหวานๆเอ่ยชม ถึงกับทำให้พิมหน้สแดงไปตามๆกัน"

"เฟรมไปอาบน้ำก่อนนะ เฟรมพูดก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป"

"พิมที่รู้หน้าที่ดีก็รีบเข้าไปในห้องนอนของเฟรมเพื่อเตรียมผ้าเช็ดผมให้เฟรมไว้ทันที เอ๊ะ? ฟุดฟิดๆ นี่มันกลิ่นน้ำหอมผู้หญิงนี่นา พิมที่ได้กลิ่นก็ถึงกับทำหน้าเศร้า หรือว่าแฟนของเธอจะนอดใจเธอ

กันนะ?"

แกร๊ก!

"เฟรมที่เปิดประตูออกมาจากห้องน้ำได้มานั่งที่เก้าอี้เพื่อรอให้แฟนของเขามาเช็ดผมให้เหมือน

ทุกครั้ง"

"เฟรมรักพิมไหม? อยู่ดีๆพิมก็ถามคำถามนี้ขึ้นทำให้เฟรมแปลกใจแต่ก็ไม่คิดอะไรมากเลยตอบกลับไปแบบทุกครั้ง"

"รักสิ เฟรมรักพิมจะตายถ้าไม่รักก็บ้าแล้ว

เฟรมตอบ"

"เมื่อได้ยินดังนั้นพิมก็อมยิ้มแล้วตอบเฟรมกลับไป พิมก็รักเฟรมนะ พิมพูดพร้อมกับก้มหน้าลงไปให้เฟรมหอมแก้มเธอ1ที"

มหาลัยsd....

ด้านของพิม...

"นี่พิม แกเห็นรูปนี้รึยัง แพมเพื่อนสนิทของพิมพูดขึ้นก่อนจะเอารูปในโทรศัพท์ให้พิมดู"

"นี่มันอะไรน่ะ? พิมถาม"

"เมื่อวานนี้ฉันกับเพื่อนไปเที่ยวผับมาเจอเฟรมแฟนแกประคองผู้หญิงที่เมาแบบไม่มีสติขึ้นรถไปเลย อย่าหาว่าฉันยุให้พวกแกเลิกกันเลยนะ แต่บางครั้งแกก็ควรจับตาดูแฟนแกบ้าง ยิ่งแฟนแกเป็นคนหน้าตาดีอยู่ แพมพูดเตือนด้วยสีหน้าที่จริงจัง"

"พิมที่ได้ยินดังนั้นก็ทำหน้าเศร้าขึ้นมาทันทีเพราะเมืาอเช้าเธอก็ได้กลิ่นน้ำหอมผู้หญิงในก้องนอนของเฟรมจริงๆ แถมยังมีรูปที่แพมเอาให้เธอดูอีก อืมได้ ฉันจะลองไปถามเฟรมดู พิมพูดพร้อมกับเดินไปที่ตึกเรียนของคณะแพทยศาสตร์ที่เฟรม

เรียนอยู่"

"เฟรมสะดวกคุยกับพิมไหม พิมมีเรื่องจะคุยด้วย"

"อ้อได้สิ เฟรมตอบตกลงและเดินตามพิมไป"

"เมื่อวานนี้มีคนเห็นเฟรมพาผู้หญิงที่เมาไม่ได้สติขึ้นรถมันจริงรึเปล่า? พิมถามเฟรมด้วยสีหน้าเศร้าๆปนกังวลเพราะตั้งแต่คบกันมาทั้งคู่ไม่เคยทะเลาะกันและไม่เคยมีปัญหาเรื่องการนอกใจกันมาก่อน"

"จริง...ผมพาผู้หญิงที่เมาไม่มีสติขึ้นรถจริง แต่ผมกับผู้หญิงคนนั้นไม่มีอะไรกันเกินเลย เธอเป็นแค่รุ่นน้องที่ผมรู้จัก เฟรมตอบพิมไปตามความจริง"

"ล...แล้วถ้าไม่มีอะไรเกินเลยทำไมถึงมีกลิ่นน้ำหอมผู้หญิงในห้องเฟรมล่ะ? พิมถามพร้อมกับร้องไห้ออกมาเพราะเธอก็ไม่คิดว่าแฟนเธอจะกล้านอกใจเธอไปมีคนอื่น"

"เรื่องนั้น...เฟรมเว้นคำพูดไว้ไม่ยอมตอบเพราะเค้าเองก็ไม่รู้ว่าจะตอบยังไงเหมือนกัน"

"พิมไม่รอคำตอบเธอรีบวิ่งร้องไห้ออกไปทันที แต่เฟรมก็เลือกที่จะไม่วิ่งตามไปเฟรมเลือกที่จะให้พิมใจเย็นลงก่อนแล้วค่อยอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นทีหลัง"

คุณขวัญ:อัพวันเว้นวันนะคะ😉

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***