คฤหาสน์ของส้ม.....
"นี่ส้มเมื่อคืนลูกกลับบ้านดึกอีกแล้วใช่ไหม คุณผู้หญิงน้ำรินถามลูกสาวด้วยความสงสัย"
"ค่ะเมื่อคืนส้มกลับบ้านดึกจริงๆ ส้มยอมรับแต่ไม่บอกเหตุผลว่าทำไมกลับบ้านช้า"
"แม่หวังว่าเราคงไม่ได้ไปเที่ยวผับจนเมากลับบ้านมาหรอกนะ น้ำรินพูดเหมือนรู้ใจผู้เป็นลูกสาวดีทำไมเธอจะไม่รู้ล่ะว่าลูกสาวของเธอที่เธอเลี้ยงมาอย่างดรตั้งแต่เด็กโตมาจะเป็นคนชอบเที่ยวเจ้าสำราญแบบนี้"
"แหะๆ คุณแม่รู้ได้ไงอ่า~ ส้มพูดพร้อมเกาหัวแบบบ๊องๆเพืีอที่จะอ้อนผู้เป็นแม่"
"โอนแล้ว... น้ำรินพูดแบบรู้ใจว่าลูกสาวคนสวยของเธออยากได้อะไรอย่าให้พ่อเค้ารู้เรื่องล่ะ น้ำรินพูด"
"ส้มรักคุณแม่ที่สุดเลย! ส้มไปม.ก่อนนะคะจุ๊บ!"
1ชั่วโมงต่อมา....
"โอ้ยนี่! อุตส่าห์ออกมาแต่เข้าแล้วนะรถยังมาติดอีกหรอเนี่ย ส้มพูดอย่างหัวเสียก่อนที่จะมีเสียงดังบางอย่างมาจากหน้ากระโปรงรถคันหรูของเธอพร้อมกับมีควันดำๆออกมา ส้มไม่รอช้ารีบลงจากรถมาดูทันที"
ปื้นๆ!
"ให้ผมช่วยไหมครับ หนุ่มหล่อขับรถสปอร์ตมาจอดไว้ริมถนนใกล้ไปกับรถของส้มก่อนจะจอดรถและลงมาดู"
"ดูเหมือนว่าหม้อน้ำจะแห้งนะครับ ผมว่าทางที่ดีคุณควรโทรตามช่างมาดีกว่า"
"แต่...แต่ว่าฉันสายแล้วนะคะ! ส้มพูดก่อนจะหันไปเถียงกับชายหนุ่มผู้หวังดีคนนั้น เฮือก!!! โอ้แม่เจ้าหล่อวัวตาย*วายล้ม บ้าเอ๊ย!! ส้มคิดในใจเพราะแม้เธอจะเคยพบเจอผู้ชายหล่อๆมามากมายแต่คนที่อยู่ตรงหน้าเธอในตอนนี้หล่อกว่าคนพวกนั้นพันล้านเท่าเลย!"
"ถ้าไม่รังเกียจติดรถไปกับผมก็ได้นะครับ หนุ่มหล่อเชื้อเชิญพร้อมกับเปิดประตูรถให้ส้มเข้าไปนั่ง"
"ขอบคุณคุณมากเลยนะคะ ถ้าไม่ได้คุณฉันแย่แน่ๆเลยคุณชื่ิอะไรหรอคะ? ส้มไม่รอช้ารีบรุกเข้าหาหนุ่มหล่อที่อยู่ตรงหน้าทันที"
"ผมชื่อเฟรมครับชื่อจริงชื่อว่าธีรเดช นามวงศ์ฉัตร"
"อ๊ะ! ฉันชื่อส้ม นรินทร์นิภา นครินทร์ชนก อยู่ปี2ค่ะยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"
"อ้าวคุณก็อยู่มหาลัยเดียวกันนี้เอง ผมอยู่ปี3คณะแพทยศาสตร์นะครับ"
"ขอโทษค่ะฉันไม่รู้ว่ารุ่นพี่อายุเยอะกว่า ส้มรีบเอ่ยปากขอโทษ ถึงม.แล้วขอบคุณที่มาส่งส้มนะคะ
รุ่นพี่"
"ไม่เป็นไรครับ😉 เฟรมพูดก่อนขับรถจากไป"
วี้ดวิ้ว~
"แหมหนุ่มหล่อที่ไหนขับรถมาส่งล่ะยะยัยส้ม ซีซี่ที่เห็นว่ามีหนุ่มหล่อหน้าตาดีขับรถคันหรูมาส่งเพื่อนสาวของตนก็ถามขึ้นมาด้วยความสงสัย"
"รถฉันมันเสียอ่ะพี่เฟรมเค้าขับรถผ่านมาพอดีเค้าเลยให้ฉันติดรถมาด้วย ส้มตอบก่อนจะหยิบกาแฟปั่นขึ้นมาดื่ม"
"เอ๊ะ! เดี๋ยวก่อนนะใช่พี่เฟรมที่เรียนอยู่คณะแพทยศาสตร์ป่ะ? กานต์ถามต่อด้วยความอยากรู้"
"ใช่ๆ แกรู้จักพี่เค้าด้วยหรอ เล่าให้ฉันฟังหน่อยสิยัยกานต์ ส้มที่รู้ว่าเพื่อนเลิฟของตนรู้ข้อมูลเกี่ยวกับผู้ชายที่ชอบก็รีบซักถามทันที"
"รู้ดีเลยล่ะ พี่เฟรมเค้านอกจากจะหน้าตาดี การเรียนก็เก่งแถมบ้านรวยอีกต่างหากอัธยาศัยก็ดีผู้หญิงและกระเทยในม.เราติดกันตรึมเลยล่ะ แต่เสียดายที่เค้ามีแฟนแล้ว"
"ฮะ!!พี่เค้ามีแฟนแล้วหรอ ใคร!? ส้มที่รู้ว่าคนที่ตนชอบมีแฟนแล้วถึงกับรีบถามต่อด้วยความตกใจ"
"นั่นไงพี่พิมเดินมาพอดี คนนั้นแหละแฟนพี่เฟรม"
"ว่าแล้วทั้งฉัน ยัยกานต์และยัยซีซี่ต่างหันไปทางพี่พิมกันเป็นตาเดียว นอกจากรูปร่างที่ได้สัดส่วนของพี่เค้าแล้วหน้าตาก็หน้ารักหน้ากอดอีก
ต่างหาก"
"โหว พี่คนนี้นี่เองถึงว่าล่ะทำไมได้ใจพี่เฟรมไปครองที่แท้หน้าตาน่ารักน่ากอดขนาดนี้นี่เอง ยัยซีซี่พูดขึ้นด้วยความอิจฉา"
"สงสัยงานนี้แกจะแห้วแล้วล่ะยัยส้ม กานต์พูดพร้อมกับตบไหล่ส้มเบาๆ"
ห้องสมุด....
"ยัยกานต์แกรอฉันตรงนี้นะฉันจะไปหาหนังสือก่อนพวกแกก็เขียนเนื้อหารอ ส้มพูดพร้อมกับลุกเดินออกจากเก้าอี้ไปหาหนังสือ"
"อ้าวพี่เฟรม มาอ่านหนังสือหรอคะ ส้มที่เจอเฟรมก็ได้กล่าวทักทายเพื่อนเป็นฝ่ายเข้าหาก่อน"
"อ่าวน้องส้มนี่เอง มาทำรายงานหรอ?"
"ใช่ค่ะ โอ้ย! ส้มจัดการใช้แผนเข้าหาเฟรมโดยการแกล้งเท้าพลิก"
"ส้ม! เป็นอะไรรึเปล่า เฟรมรีบเข้ามาพยุงส้มทันที"
"หุๆ แผนนี้ได้ผลกับผู้ชายทุกคนจริงๆด้วยแฮะส้มคิดในใจ"
"ดูเหมือนข้อเท้าจะแพลงน่ะค่ะพี่เฟรมช่วยพาไปห้องพยาบาลหน่อยนะคะ ส้มส่งสายตาน่าสงสารให้กับเฟรมหนุ่มรูปหล่อที่อยู่ตรงหน้าเธอ"
"ก็ได้ เดินดีๆนะ เฟรมแม้คิดว่าดูไม่เหมาะสมแต่ด้วยความที่ชอบช่วยเหลือผู้อื่นจึงพาส้มไปที่ห้องพยาบาลตามคำขอ"
"กานต์ที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดต่างหัวเราะชอบใจกับยัยซีซี่เพื่อนสาว เพราะเธอสองคนไม่คิดว่ายัยส้มจะใช้วิธีโบราณกับพี่เฟรม แถมยังได้ผลอีก
ต่างหาก เล่นเอาผู้หญิงหลายคนที่อยู่แถวนั้นต่างจ้องมาที่ส้มด้วยสายตาที่ลุกเป็นไฟเลยทีเดียว"
ห้องพยาบาล....
"ขอบคุณพี่เฟรมมากนะคะที่พาส้มมาห้องพยาบาลถ้าไม่ได้พี่เฟรมพามาคงแย่แน่ๆเลย"
"ไม่เป็นไรหรอกถ้าไม่มีอะไรพี่ไปหาแฟนก่อนนะเฟรมรีบพูดตัดบททันทีเพราะเค้าเริ่มรู้จุดประสงค์ของสาวสวยที่นั่งอยู่ตรงหน้าเค้าซะแล้วว่าเธอต้องการอะไร"
"อึก...ค่ะพี่เฟรม ส้มถึงกับกลืนน้ำลายลงคอเพราะไม่คิดว่าคนที่เธอชอบจะตัดบทเธอเหมือนรู้จุดประสงค์ขนาดนี้"
ด้านของเฟรมและพิม.....
"รอผมนานไหมพิม เฟรมที่วิ่งกระหืดกระหอบมาหาพิมถามด้วยความเป็นห่วงเพราะกลัวว่าแฟนสาวจะน้อยใจที่เขามาสาย"
"ไม่นานหรอกค่ะ พิมก็เพิ่งมา พิมตอบแบบนั้นเพราะไม่อยากให้แฟนหนุ่มของเธอรู้สึกผิดเพราะตามจริงเธอมารอเค้าตั้งครึ่งชั่วโมงกว่าๆแล้ว"
"ถ้างั้นเราไปดูหนังกับทานข้างด้วยกันนะครับ เดี๋ยวผมเลี้ยงเอง เฟรมพูดจาออดอ้อนพิมเพราะเขารู้ดีว่าเขามาสายมากๆ พิมที่เห็นดังนั้นก็ยิ้มหน้าแดง"
"ค่ะเราไปกันเถอะ พิมตอบขณะเดียวกันกับที่เฟรมเปิดประตูรถให้เธอเข้าไปนั่งและคาดเข็มขัดให้เธออย่างเอาใจใส่"
บรื้นน~
"ท่ามกลางความหวานแหววเมื่อครู่ก็มีสายตาคู่หนึ่งที่แอบมองมายังทั้งคู่ด้วยความเศร้าด้วยน้ำตาที่คลอเบ้าตา ตั้งแต่เกิดมาหักอกคนอื่นมาเยอะนี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ฉันโดนหักอกทางอ้อม! ส้มคิดในใจอย่างเสียดาย เพราะเฟรมเป็นคนแรกที่เธอเจอหน้าแล้วตกหลุมรักทันทีแต่พี่เค้าดันมีแฟนแล้วน่ะสิ แถมยังรักกันซะขนาดนั้น"
"ไม่เป็นไรฉันจะไปกินเหล้าฉลองให้กับการอกหักครั้งแรกของแกด้วยแล้วกันนะยัยส้ม กานต์ที่รู้เีว่าการอกหักเป็นยังไงก็รีบเข้ามาพูดไปปลอบใจเพื่อนซี้ทันที"
"ไม่เป็นไรแก ฉันอยากไปคนเดียวมากกว่าว่ะ ส้มพูดพร้อมกับเดินไปขึ้นรถที่เธอโทรเรียกคนขับรถที่บ้านให้มารับ"
บรื้น~
"คุณหนูส้มจะกลับบ้านเลยไหมครับ"
"ไปผับiaก่อนค่ะคุณลุง ห้ามบอกคุณแม่นะคะแล้วคุณลุงก็กลับก่อนเลยค่ะเดี๋ยวส้มจะไปนอนค้างที่คอนโด"
"ค..ครับคุณหนู คุณลุงคนขับรถรู้หน้าที่ของเค้าดีจึงรับปากไปแบบทุกครั้ง"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 12
Comments