แสงราตรีนี้มัน
แม่ของฉันเสียไปตั้งแต้ฉันอายุ3ขวบแต่แม่ให้กำไลเอาไว้กำไลนั้นมีลักษณะสีน้ำเงินเข้มผสมสีฟ้าลายผีเสื้อในยามราตรีที่แม่เคยบอกฉันมาแม่มักจะบอกว่าทำอะไรให้ระวังเพราะฉันไม่ใช่คนธรรมดา
เอี๊ยด~~ตุ้ม(เสียงรถชน)!!!
รานี้ : แม่ แม่ค่ะ แม่!!!
\(สดุ้งตื่นจากเตียง\)
รานี้ : อ่าวฝันนี้ทำไมเหมื่อนจริงจัง
รานี้ : ลืมปิดทีวีนี้นา
รายงานข่าวมีอุบัติเหตุรถชนกลางสะพาน
เมืองอะพายุ ได้รับแจ้งมาว่ามีผู้เสียชีวิต 1 ราย
คือ นางราตรี
แม่!!!
รานี้ : เมื่อคืนที่ฝันมันเป็นเรื่องจริง
รานี้ : ฮื้อ~ฮือ~แม่ค่าาา
เช้าวันต่อมา
ณ school power
ครู : นักเรียนวันนี้คุณครูจะมาแนะนำนักเรียน
คนใหม่ในชั้นม.6/1นะค่ะ
มันนี้ : ใครวะแก
นาน้า : ไม่รู้สิ
มันนี้ : แกว่ามันสวยกว่าฉันไหมวะ
นาน้า : ใครวะ
มันนี้ : ก็นักเรียนใหม่ไง เฮ้อ(ถอนหายใจ)
นาน้า : ยังไงแกก็สวยกว่าอยู่แล้ว
ก๊อก ก๊แก ก๊อก
รานี้ : ขออนุญาติค่ะ
เดินเข้ามาในห้องเรียน
ครู : นี่ค่ะนักเรียนใหม่เธอชื่อรานี้
เพื่อน : เอ่ะ! นี้ลูกของคุณราตรีที่ถูกรถชนกลาง
สะพาน
เพื่อน : ใช่ ใช่ จริงด้วย
นาน้า : คิดยังไงถึงมาเรียนที่นี้นะ
มันนี้ : มันน่าอยากลองดีกับฉันสักหน่อย
ครู : รานี้ นั้งข่างๆมันนี้สิจะ
รานี้ : ค่ะ
รานี้ : รู้สึกไม่ปลอดภัยเลยแฮะ(พูดในใจ)
มีนา : หวัดดีจะรานี้
รานี้ : ส......หวัสดีจะ
มีนา : เราเป็นเพื่อนกันได้ไหม
รานี้ : ได้จะ
มีนา : เธอชอบกินอะไร ชอบสีอะไร
ส่วนสูงเท่าไหร่ เกิดวันที่เท่าไหร่
เดือนไร เเละอยากรู้ของฉันไหม
รานี้ : เออ.....อยากรู้สิ
ซุบ ซิบ ซุบ ซิบ
มันนี้ : พวกเธอคุยเรื่องอะไรกันนะ
นาน้า : ไม่ต้องไปสนใจพวกเธอเลยนะ
มันนี้ : พรุ้งนี้เจอกันแน่รานี้
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 9
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments